Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czegoś tak złego to dawno nie czytałam. Naiwne, bzdurne, napisane jak pamiętnik trzynastolatka (a i w wieku 13 lat da się dobrze pisać, polecam tu listy Hłaski),irytujące zdrobnienia i deprecjonujące określenia typu "laseczki" (jak na kogoś, kto odnalazł boga i jest taki wdzięczny to może przydałoby się jednak więcej szacunku wobec innych ludzi spotkanych w życiu). Książka raczej utwierdza w przekonaniu, że religia i heroina dostarczają podobnej dawki odrealnienia. W zasadzie ta książka raczej zniechęca do zwrócenia się ku bogu w neokatechumenacie, bo dziękuję za boga, który pozwala na całe zło tego świata, ale uparł się, że uratuje i da szczęście akurat irytującemu facetowi, który wierzy we wszystko, zdecydowanie nie zachęca to do grania w tej samej drużynie. Ilość bzdur typu joga jako część ideologii karate, demony, egzorcyzmy itp. nie pozwala traktować książki poważnie. Na pewno to prawdziwy cud, że ta książka ma tak wysoką ocenę, znowu bóg działa po myśli Andrzeja.