Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Geneza Homo sapiens: ewolucja nowoczesnego myślenia", to książka, która moim zdaniem jest bardzo dobrym akademickim wyborem tekstów, mogącym wprowadzić naukowców i studentów do fascynującego rozdziału pomiędzy światami archeologii i nauk kognitywnych. Nie oznacza to, że czytelnik nie obyty z tematem nie poradzi sobie z tekstem, wręcz przeciwnie- zadanie to ułatwi mu bogaty słownik pojęć na końcu książki. Styl pisania jest bardzo intrygujący i dokładny. Tytuł dotyczący genezy gatunku Homo i jego zdolności myślenia, został opracowany przez autorów szczegółowo- od początku do końca z dużym, a tak naprawdę jednym punktem odniesienia, mianowicie archeologią. Rozwój psychiczny i zdolności myślenia człowiekowatych, zostały w tej książce udokumentowane od czasów pojawienia się Australopiteków (podrodzina człowiekowatych) poprzez H. erectus, H. neanderthalensis , aż do tytułowego H. sapiens. Analiza dotyczy przede wszystkim anatomii układu głosowego, obecność miejsc pochówku (główne założenie inteligencji emocjonalnej),rozwój rzemiosła (kamiennego rzecz jasna),czyli elementy mające wpływ na rozwój naszej zdolności myślenia. Ale czy tak naprawdę, to właśnie świadczy o „nowoczesnym myśleniu”? Zdolność ta nie przyszła szybko, a postępowała stopniowo, tak samo jak na tej drodze nasze mózgi zwiększały swoją masę i objętość. Jak dziwne by to nie było zdaniem autorów ten rozwój dalej postępuje, choć w dzisiejszych czasach oraz dzisiejszym poziomie rozwoju naszego gatunku, jest mi coraz trudniej się z tym zgodzić.