Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pozycja o tyle godna polecenia, że jej autorem jest niewątpliwy znawca tradycyjnej, myśliwskiej kuchni, a czym byłaby ona bez staropolskich nalewek? Miłośnicy nalewek powinni przeczytać tę książkę od deski do deski. Oprócz receptur, znajdą tam bowiem wiele ciekawych informacji. Czy wiecie, że kiedyś nalewki pito w Polsce do posiłków, tak jak np. we Francji wino? Czy wiecie, czym różni się naliwka od nastojki? Czy wiecie, że najlepsze nalewki uzyskuje się z najbardziej prymitywnych, dzikich odmian owoców? Czy wiecie, że do dosładzania nalewek nie należy używać cukru, tylko miodu i to jeszcze nie każdy się nadaje? Czy wiecie, w jaki sposób sporządza się tradycyjną malinówkę, czy dereniówkę? Ja tego nie wiedziałem, choć nalewki sporządzam już od wielu lat. Musiałem zrewidować swoje receptury, z których byłem dotąd bardzo dumny. Do tej pory większość nalewek sporządzałem, zasypując najpierw owoce cukrem i czekając, aż puszczą sok. Skąd mogłem wiedzieć, że popełniam w ten sposób zbrodnię przeciw smakowi i przeciw tradycji? Pora sporządzić jakąś staropolską nalewkę, według wskazówek dra Russaka i sprawdzić jej smak, w połączeniu z odpowiednią potrawą. Kilkaset lat doświadczeń naszych przodków w tej dziedzinie zasługuje chyba przynajmniej na eksperyment, prawda?