Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Autor ma niecodzienny talent opowiadania w nudny sposób o niezwykle ciekawych sprawach. Międzywojenne wizje architektoniczne - zarówno te zrealizowane, jak i nie - są wspaniałym materiałem do rozważań nad szerszym kontekstem społeczno-kulturowym zarówno miasta, jak i całej Polski. II RP była krajem szeregu wizji, których ucieleśniena znajdowały się właśnie w budowlach tego czasu. Ta krótka, acz dynamiczna epoka jest pełna zróżnicowanych rozwiązań w dziedzinie zaspokajania potrzeb osobistych i społecznych poprzez architekturę. Ta książka ukazuje w sposób naprawdę wyczerpujący i solidny przekrój międzywojennego poznańskiego modernizmu. Jednak język autora jest niezwykle hermetyczny oraz pozbawiony lekkości i z najwyższym trudem przebrnąłem do końca książki. Jako monografia naukowa godna jest pochwały, jednak nie ma litości dla czytelnika i tylko łudzi poprzez swoje bogate ilustracje iluzją przystępności. Osobiście nie żałuje spędzonego przy niej czasu, lecz nie jestem w stanie z czystym sercem polecić ja każdemu.