Rytm, w jakim wykonywana jest określona sekwencja ruchów, musi łączyć się z rytmem faz wdechów i wydechów następujących kolejno po sobie. Za...
Rytm, w jakim wykonywana jest określona sekwencja ruchów, musi łączyć się z rytmem faz wdechów i wydechów następujących kolejno po sobie. Zaburzenie tego rytmu sprawia, że oddech staje się krótki, nieregularny, a ruchy słabe i nieskoordynowane ze sobą. Prawidłowe utlenienie organizmu jest konieczne dla skutecznej pracy mięśni, gdyż ich beztlenowa zdolność energetyczna jest niewielka. Tylko w krótkotrwałych wysiłkach o maksymalnej lub submaksymalnej intensywności energia do skurczów mięśni czerpana jest z procesów beztlenowych. Przy wysiłkach maksymalnych nie może to trwać dłużej niż kilka sekund. Później przy braku odpowiedniego zaopatrzenia tkanek w tlen, gwałtownie narastają objawy silnego zmęczenia: przemijające utraty zdolności do skurczu, przedłużające się fazy skurczu i rozkurczu mięśni, obniżenie pobudliwości. We krwi i mięśniach gromadzi się kwas mlekowy,wyczerpują się zasoby energetyczne organizmu. Prowadzenie oddychania zgodnie z rytmem podejmowanych działań, akcją wszystkich mięśni pozwala zdecydowanie opóźnić te procesy. Najbardziej skuteczną metodą jest oddychanie brzuszne. Powoduje rozszerzenie i kontrakcję przepony oraz wykorzystuje większą powierzchnię płuc przy prowadzeniu wymiany gazowej. Przy oddychaniu międzyżebrowym pracują tylko szczyty płuc.
