Każdy może promować co chce. Nawet taki mercedes pisarza:-).

Każdy może promować co chce. Nawet taki mercedes pisarza:-).

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Jesli taka marka go docenila to chyba dobrze dla niego.Ciekawe co byscie powiedzieli gdyby reklamowal makaron?:)

Jesli taka marka go docenila to chyba dobrze dla niego.Ciekawe co byscie powiedzieli gdyby reklamowal makaron?:)

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Pan Mercedes.

Pan Mercedes.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Przypomniał mi się Tadeusz Dołęga-Mostowicz, który żył z pisania na fantastycznym poziomie. Ciekawe, co o nim mówili biedniejsi koledzy? :-)

Przypomniał mi się Tadeusz Dołęga-Mostowicz, który żył z pisania na fantastycznym poziomie. Ciekawe, co o nim mówili biedniejsi koledzy? :-)

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Co wypada pisarzowi? Ja się zapytam też o pewną kwestię. Co wypada przede wszystkim człowiekowi? Według mnie wszystko to, co uchodzi za prawdziwe i słuszne. Jeżeli pisarz nie jest ,,sprzedajnym" zawodowcem, to wszystko jest ,,okey". Jeżeli nie pisze książek pod wpływem środków odurzających to też jest ,,okey". Zostać ambasadorem jakiejś firmy to nawet wyróżnienie, który potęguję na większe poznanie ambasadora i firmy.
Ewentualnie można wzmocnić zależność:
pisarz - wydawnictwo
kierowca rajdowy - marka samochodu
:)

Co wypada pisarzowi? Ja się zapytam też o pewną kwestię. Co wypada przede wszystkim człowiekowi? Według mnie wszystko to, co uchodzi za prawdziwe i słuszne. Jeżeli pisarz nie jest ,,sprzedajnym" zawodowcem, to wszystko jest ,,okey". Jeżeli nie pisze książek pod wpływem środków odurzających to też jest ,,okey". Zostać ambasadorem jakiejś firmy to nawet wyróżnienie, który...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Tak rzadko bywam na forum, że nawet mi umknął fakt wypowiadania się na linkowany w artykule inny, podobny temat. Skleroza nie boli, czego to sobie człowiek nie przypomni… :]

Aż przeczytałam. :)

I co by tu teraz.... Pominę może argumenty na korzyść pana Twardocha, bo zgadzam się ze sporą ich częścią. Za to skupię się na tej drugiej stronie, czyli Duninie-Wąsowiczu, bo mam wrażenie, że coś ważkiego przedmówcom umyka (i to niekoniecznie dlatego, że reakcja Wąsowicza jest bardzo gorąca i emocjonalna, zatem nieco na wyrost).

Polacy mają, istotnie, pewną wizję paradowania artysty w dziurawych skarpetkach, jak też pogardę dla bogactwa i dorabiania się (z czego to wynika, to spostrzegawczy mogą łatwo prześledzić, a nie pora to i miejsce na jakieś socjologiczne, do tego amatorskie wykłady). I przez to rzeczywiście niektórzy dążą do skrajności (suchy chleb, pajęczyny na ścianach i wieczny welszmerc). Ale…

Ale czy nie jest tak, że my najzwyczajniej w świecie zgubiliśmy, straciliśmy czy też „rozpuściliśmy” tradycyjną, polską inteligencję (mniejsza, że często wydumaną), a nie dorobiliśmy się zamiennika? I pisarze jako ci nieliczni zostali jeszcze w strefie autorytetu? Aktorów wyparły gwiazdki seriali, gwiazdy piosenki — zwycięzcy konkursów talentów, politykom mało kto ufa, na studentów się narzeka, że masówka i niedouczenie, polskości szuka się to tu, to tam, nie potrafiąc jej zdefiniować, wszystko się zmedializowało, sfiskalizowało i unowocześniło na tyle, że pewna grupa osób (piszę „pewna”, bo już np., roczniki lat ’00 idą zupełnie inną drogą) trochę rozpaczliwie, naiwnie i po omacku szuka pewnego etosu (nie pisarskiego; to szersze pojęcie) właśnie wśród pisarzy?

Akurat „ambasador” brzmi lepiej niż „akwizytor”, ale gdyby Merca zastąpić jogurtem albo podpaską — nadal tak wielu wzruszałoby ramionami?

*I pomijam tu fakt, że raczej autora „Morfiny” o taki dobór sponsora nie podejrzewam, nie sądzę też, by musiał takiego wsparcia szukać, sytuacja hipotetyczna.*

Coś już takiego z nami jest (i nie uważam, że to źle, bo społeczeństwo całkiem pozbawione idealistów byłoby smutne i nierozwojowe), że nie ufamy komuś, kto swój głos oddaje reklamie, zachwalaniu, agitacji. Bo w reklamie nie mówi się jakkolwiek, mówi się tylko dobrze. Podejrzewam, że sporo osób patrzy z większą tolerancją na panią Grocholę (bo to „tylko” kawa), niż (np.) na pana Kondrata (banki i fundusze różnorakie to molochy finansowe, coś dla szarego Kowalskiego niejasnego i groźnego, coś nigdy bezinteresownego, zawsze z jakimś małym, ukrytym druczkiem, zawsze z wkalkulowanym ryzykiem).

Dlatego ja trochę pana Wąsowicza rozumiem. Ba, jego sprzeciw wydaje mi się całkiem naturalny, jako pewna reakcja obronna. Zawsze było tak, że ktoś przejmował kaganek oświaty, żagiew idei (górne C zamierzone), a pisarzy jeszcze światek celebrycki nie zeżarł i podejrzewam, że nawet obrońcy Twardocha cieszą się, iż jest to właśnie eleganckie auto, a nie krem do buzi, o niejasnym składzie i niejasnych warunkach produkcji. Jak również cieszą się, że proceder przechodzenia pisarzy do reklam nie jest masowy. Trzeba też pamiętać: pomiędzy grzybem na ścianie, a zarabianiem kroci na reklamach, jest opcja życia z pisania. U nas prawie nieistniejąca, ale jednak nie tylko potencjalnie możliwa, co w sumie najwłaściwsza (gdyby pisarstwo było realnym zawodem, taki pisarz byłby „czysty” w oczach obydwu stron).

Nie tylko Polacy, co ludzie, mają tendencję do szukania osób, których nie dotyka pewien, różnie pojmowany „brudek”. Każdy czas i każde miejsce szuka swoich świętych, swoich pasterzy, swoich idoli i herosów, na tyle bliskich, żeby byli zrozumiali, na tyle dalekich, żeby podziwiać i kibicować. Poniekąd dlatego czyta się książki właśnie, ogląda filmy z niezniszczalnymi bohaterami, itd.

Na szczęście, fikcja uwodzi na tyle, by eliminować z zachwytu autora, kim by nie był. A moralność i autentyczność to znów pojęcia na tyle obszerne, że jedna reklama zniszczyć ich nie może.

Wszyscy zadowoleni! :>

Tak rzadko bywam na forum, że nawet mi umknął fakt wypowiadania się na linkowany w artykule inny, podobny temat. Skleroza nie boli, czego to sobie człowiek nie przypomni… :]

Aż przeczytałam. :)

I co by tu teraz.... Pominę może argumenty na korzyść pana Twardocha, bo zgadzam się ze sporą ich częścią. Za to skupię się na tej drugiej stronie, czyli Duninie-Wąsowiczu, bo mam...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Z jakiego powodu ta dyskusja? Pisarze żyją swoim życiem, my czytamy ich dzieła. Dyskutujmy o ich twórczości, a nie o ich wyborach.

Z jakiego powodu ta dyskusja? Pisarze żyją swoim życiem, my czytamy ich dzieła. Dyskutujmy o ich twórczości, a nie o ich wyborach.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Zazdrościcie mu tego samochodu i tyle :D

Zazdrościcie mu tego samochodu i tyle :D

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Nie pojmuję tę dyskusji. Mamy aktorów, którzy reklamują wszystko. Traktują to jako zarobek bez wpływu na ich grą. Mamy pisarzy, którzy przebierają się za pajaców, aby zaistnieć. Mogą wygłaszać najbardziej kontrowersyjne hasła, łącznie z przywdziewaniem elementów nacjonalistycznych. Powinno to przejść bez dyskusji, gdyż w ten sposób robimy to, co oni pragną. "Nieważne co o mnie mówią, byle nie pomylili nazwiska".
Twardoch jako człowiek ma prawo do własnych wyborów. Czy reklama ma jakiś wpływ na jego pisarstwo? Jest różnica miedzy "sprzedawaniem się", a różnymi formami zarabiania pieniędzy.
Widzę, że jest to świetna reklama nie wiem czy dla Mercedesa, ale na pewno dla samego autora.
Nie ma ciekawszych tematów do dyskusji. Czym jeździ Pan Szczepan jakoś mnie nie interesuje.

Nie pojmuję tę dyskusji. Mamy aktorów, którzy reklamują wszystko. Traktują to jako zarobek bez wpływu na ich grą. Mamy pisarzy, którzy przebierają się za pajaców, aby zaistnieć. Mogą wygłaszać najbardziej kontrowersyjne hasła, łącznie z przywdziewaniem elementów nacjonalistycznych. Powinno to przejść bez dyskusji, gdyż w ten sposób robimy to, co oni pragną. "Nieważne...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej