Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Całkiem zgrabny kryminał i przyjemnie się czytało i byłoby mocne 7 gdyby nie dwie irytujące ale jakże typowe dla opowieści kryminalnych sprawy. Pierwsza, to wyjaśnianie czytelnikowi pojęć w sposób łopatologiczny i naiwny, ustami toczących dialog bohaterów. Na przykład gdy jeden policjant tłumaczy drugiemu elementarz kryminalistyki. A druga, to już pierwsze miejsce na mojej liście przebojów, czyli końcowa przemowa złoczyńcy celującego w głowę ofiary, niezbędna do uzupełnienia ciągu wydarzeń o fakty i motywy nie wynikające z przebiegu akcji. Ale jeśli komuś to nie przeszkadza, to historia jest całkiem ok.

Całkiem zgrabny kryminał i przyjemnie się czytało i byłoby mocne 7 gdyby nie dwie irytujące ale jakże typowe dla opowieści kryminalnych sprawy. Pierwsza, to wyjaśnianie czytelnikowi pojęć w sposób łopatologiczny i naiwny, ustami toczących dialog bohaterów. Na przykład gdy jeden policjant tłumaczy drugiemu elementarz kryminalistyki. A druga, to już pierwsze miejsce na mojej...

Taka trochę nijaka ta książka. Gdyby nie wątek żydowski ze ścisłym odniesieniem do historii, akcja mogłaby się toczyć gdziekolwiek i kiedykolwiek. Bardzo fajny (choć nie nowy) pomysł na historię alternatywną sprowadził się do obrazu na tyle ogólnikowego, że w ogóle go nie poczułem. Sam wątek sensacyjny natomiast całkiem zgrabny. Trochę szkoda, że nie udało się wykorzystać potencjału kontekstu.

Taka trochę nijaka ta książka. Gdyby nie wątek żydowski ze ścisłym odniesieniem do historii, akcja mogłaby się toczyć gdziekolwiek i kiedykolwiek. Bardzo fajny (choć nie nowy) pomysł na historię alternatywną sprowadził się do obrazu na tyle ogólnikowego, że w ogóle go nie poczułem. Sam wątek sensacyjny natomiast całkiem zgrabny. Trochę szkoda, że nie udało się wykorzystać...

Nie do końca jestem pewien jak ocenić tą książkę. Staram się nie porównywać jej do znakomitego Żmijowiska, ale nie potrafię. Nie jest to kryminał, i nie jest to też thriller, przynajmniej ja dreszczyku nie poczułem. Jak pisał klasyk: "niczym masło rozsmarowane na zbyt dużej kromce chleba". Ale mimo wszystko czytało się nieźle, pan Wojciech potrafi opowiadać o ludziach w taki sposób, że mu się wierzy.

Nie do końca jestem pewien jak ocenić tą książkę. Staram się nie porównywać jej do znakomitego Żmijowiska, ale nie potrafię. Nie jest to kryminał, i nie jest to też thriller, przynajmniej ja dreszczyku nie poczułem. Jak pisał klasyk: "niczym masło rozsmarowane na zbyt dużej kromce chleba". Ale mimo wszystko czytało się nieźle, pan Wojciech potrafi opowiadać o ludziach w...