Znamy finalistów Nagrody Literackiej Nike
Właśnie została ogłoszona lista finalistów Nagrody Literackiej Nike 2016. Finałową siódemkę wybrano spośród 20 nominowanych. Którzy autorzy przeszli do finału?
W gronie finalistów znaleźli się następujący autorzy i dzieła:
Magdalena Grzebałkowska, 1945. Wojna i pokój (Agora)
Reporterska opowieść o najbardziej dramatycznym roku XX stulecia. Autorka wkracza na ziemie przez chwilę niczyje, albo właśnie zagarnięte przez nową władzę, by przyjrzeć się z bliska losom ostatnich żyjących świadków tamtego czasu.
Ziemowit Szczerek, Tatuaż z tryzubem (Czarne)
To nie jest kolejna książka o Majdanie i upadku Janukowycza. Owszem, Majdan też się pojawia, ale to książka przede wszystkim o Ukrainie jako takiej. O jej specyfice, o tym, co jest w niej fascynującego, co zabawnego, a co przerażającego. To podróż przez tworzące się państwo. Niekiedy postapokaliptyczne, niekiedy ryczące od entuzjazmu. To nie jest książka o wojnie w Donbasie, choć jest tam i ona. To wyprawa opłotkami tej najnowszej historii Ukrainy, wyprawa, mająca przybliżyć Polakom ten kraj, o którym czytali już sporo, ale raczej nie w ten sposób.
Piotr Matywiecki, Którędy na zawsze (Wydawnictwo Literackie)
Kilkadziesiąt wierszy zebranych w Którędy na zawsze układa się w poetycko-filozoficzny przekaz o historii, egzystencji i podstawowych pytaniach, które człowiek z wiekiem stawia w coraz bardziej surowy i niewygodny sposób. Celne pytania, bezkompromisowość i niezwykła umiejętność przekuwania historycznego i egzystencjalnego konkretu w uniwersalne, filozoficzne tropy czynią z tej poezji nie lada inspirującą lekturę.
Weronika Murek, Uprawa roślin południowych metodą Miczurina (Czarne)
Witajcie w świecie nieokiełznanej wyobraźni i nieskrępowanej swobody literackiej. Oto bohaterowie z piekła rodem, balansujący na granicy jawy i snu, życia i śmierci. Kasztaniarz i kosmonauta, trumna z generałem Sikorskim i przygłucha Matka Boska w blasku telewizora dziergająca Jezusowe skarpety. W oszalałym świecie nikogo nie dziwi podwieczorek zapoznawczy dla zmarłych ani teatrzyk oświaty sanitarnej. Weronika Murek niczym nadworny kuglarz słowa miesza style literackie i zwodzi zmysły czytelnika. Uprawa roślin południowych metodą Miczurina oskonała odskocznia od szarości dnia powszedniego.
Maciej Płaza, Skoruń (W.A.B.)
Ma niewiele lat i opinię lenia, łobuza, nicponia. Jak to mówią w jego wiosce: skorunia. Mieszka na uboczu, gdzieś na Sandomierszczyźnie, nad Wisłą, która czasem niebezpiecznie podchodzi pod wały, z ojcem sadownikiem, konstruktorem, ateuszem, buntownikiem nie wiadomo przeciw komu, i matką, żywą świętą. Są lata osiemdziesiąte XX wieku; parę lat wcześniej ojciec brał udział w tajemniczej konspiracji, dwadzieścia lat temu sąsiednią wieś spustoszyła nie do końca wyjaśniona powódź, czterdzieści minęło od nie do końca zapomnianej wojny. Skoruniem nikt się nie przejmuje, bo to jeszcze niby dziecko, ale on swoje wie, patrzy i słucha uważnie, wtyka nos w dorosłe sprawy i czuje, że zaczyna się życie: dopiero chłopięce, ale już groźne.
Bronka Nowicka, Nakarmić kamień (Biuro Literackie)
Nakarmić kamień to nieustanne dociekanie istoty rzeczy. Przedstawiony przez Nowicką świat nie obrósł jeszcze we wtórne znaczenia, w sposób szczególny działa więc na wyobraźnię, wytwarzając własne ciągi przyczynowo-skutkowe, własną logikę. Autorka penetruje relacje łączące ludzi i rzeczy, kwestionuje i podważa zastałe hierarchie, balansuje na granicy ciała i świata zewnętrznego. Związek człowiek-rzecz to dla poetki również podstawa do uobecniania zmarłych, zapamiętanych, "zatrzymanych" w przedmiotach. To mocny, świeży debiut w literaturze polskiej.
Renata Lis, W lodach Prowansji. Bunin na wygnaniu (Sic!)
W lodach Prowansji to pierwsza w Polsce książka o życiu Iwana Bunina - pisarza, wokół którego narosło mnóstwo nieporozumień. Jego miłość do Galiny Kuzniecowej i późniejszy związek Kuzniecowej z Margaritą Stiepun; co się stało z pieniędzmi z Nagrody Nobla; prawdziwy stosunek Bunina do Rosji po drugiej wojnie światowej; nagonka na niego prowadzona przez agenturę sowiecką we Francji i Stanach Zjednoczonych - to tylko niektóre z wielu tematów poruszonych w tej fascynującej książce.
Nazwisko laureata jury ogłosi 2 października. Laureat otrzyma statuetkę i 100 tys. zł.
komentarze [5]
Świetny tomik "Nakarmić kamień". Czytałam kilka
miesięcy temu i mnie oczarował.
Szczerek jest moim faworytem! Mam nadzieję, że zdobędzie nagrodę :)
Zakochałam się w nim po przeczytaniu "Przyjdzie Mordor...". Raz widziałam go w kawiarni we Lwowie i miałam ochotę podejść i zagadać, ale w końcu po prostu się na niego gapiłam. Wyszło słabo, ale cieszę się, że go zobaczyłam :D
Szkoda że Orbitowski i Rosiak tak szybko odpadli.
Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten postMuszę przyznać, że opis książki "Skoruń" autorstwa Macieja Płazy mnie zaintrygował. Muszę po nią wkrótce sięgnąć.
Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post