Utonęła

CAWPILE rating: 4.57/10 (2.5 GWIAZDKI)
Ehh ta książka totalnie mnie rozczarowała.
Bohaterowie są strasznie głupi, nie potrafią ze sobą szczerze porozmawiać jak dorośli ludzie i to z tego wynikają ich problemy.
Fabuły tutaj praktycznie nie ma.
Zakończenie stosunkowo łatwo jest wysnuć z opisu książki, co jest moim zdaniem słabym zabiegiem.
2.5 gwiazdki za przepiękne opisy przyrody i krótką formę.

CAWPILE rating: 4.57/10 (2.5 GWIAZDKI)
Ehh ta książka totalnie mnie rozczarowała.
Bohaterowie są strasznie głupi, nie potrafią ze sobą szczerze porozmawiać jak dorośli ludzie i to z tego wynikają ich problemy.
Fabuły tutaj praktycznie nie ma.
Zakończenie stosunkowo łatwo jest wysnuć z opisu książki, co jest moim zdaniem słabym zabiegiem.
2.5 gwiazdki za przepiękne opisy...

To nie to, czego się spodziewałam. Ale to nie jest żaden argument 😉 Spodziewałam się przejmującej historii dwóch sióstr, pełnej emocji i kobiecości. Dostałam - w mojej opinii - mroczną, bardzo oszczędną w słowach i formie, pełną niedopowiedzeń, niepokojącą historię. Historię o przemocy, milczeniu i uzależnieniu od drugiej osoby. Historię, której nie rozumiem i która mi się nie podobała. Bohaterkę, która mnie irytowała i której chciałabym nawrzucać i nią potrząsnąć.
To bardzo u mnie rzadkie. Ale bardzo dobrze, według mnie, czasem poczuć to, czytając. Spróbować książki, która boli jak nadepnięty bosą stopą klocek lego, która uwiera jak resztka materiału po odciętej metce. Która nam nie pasuje.
No dziwna. Polecam.

To nie to, czego się spodziewałam. Ale to nie jest żaden argument 😉 Spodziewałam się przejmującej historii dwóch sióstr, pełnej emocji i kobiecości. Dostałam - w mojej opinii - mroczną, bardzo oszczędną w słowach i formie, pełną niedopowiedzeń, niepokojącą historię. Historię o przemocy, milczeniu i uzależnieniu od drugiej osoby. Historię, której nie rozumiem i która mi się...

6,5. Bardzo klimatyczna powieść, w pierwszej części czuć duszną atmosferę pełni lata, w drugiej późnojesienny chłód i niepokój. Kameralna historia o toksycznych relacjach do przeczytania w jeden dzień, bo chociaż pozornie nic się nie dzieje, to jednak wciąga. Szkoda, że zakończenie jest rozczarowujące, ale może o taką przewrotność chodziło autorce. Mnie jednak nie usatysfakcjonowało.

6,5. Bardzo klimatyczna powieść, w pierwszej części czuć duszną atmosferę pełni lata, w drugiej późnojesienny chłód i niepokój. Kameralna historia o toksycznych relacjach do przeczytania w jeden dzień, bo chociaż pozornie nic się nie dzieje, to jednak wciąga. Szkoda, że zakończenie jest rozczarowujące, ale może o taką przewrotność chodziło autorce. Mnie jednak nie...

4.5
nie mogłam się od niej oderwać

4.5
nie mogłam się od niej oderwać

Zakończenie mnie rozczarowało. Nie uwiodła mnie.

Zakończenie mnie rozczarowało. Nie uwiodła mnie.

Moja najlepsza Bohman do tej pory. Niełatwa sytuacja, ciągły niepokoju, podskórne drapanie sprzeciwu.

Wciągająca jak... wodorosty.

Moja najlepsza Bohman do tej pory. Niełatwa sytuacja, ciągły niepokoju, podskórne drapanie sprzeciwu.

Wciągająca jak... wodorosty.

Wow. Nie sądziłam, że tak dobrze będzie mi się słuchać książki o bohaterce, którą gardzę na wszystkie możliwe sposoby. Marina ma wszystkie te cechy, które w innych ludziach doprowadzają do białej gorączki. Zazdrość, zawiść, dwulicowość... No i idzie do łóżka z facetem swojej starszej siostry. I mimo to słuchałam tego audiobooka totalnie zafascynowana. Wiecie, dlaczego? Autorka ma talent do pięknego pisania. Tak cudownie opisała upalne lato we Włoszech, że właśnie dla tych opisów nie odpuściłam sobie słuchania : )

Wow. Nie sądziłam, że tak dobrze będzie mi się słuchać książki o bohaterce, którą gardzę na wszystkie możliwe sposoby. Marina ma wszystkie te cechy, które w innych ludziach doprowadzają do białej gorączki. Zazdrość, zawiść, dwulicowość... No i idzie do łóżka z facetem swojej starszej siostry. I mimo to słuchałam tego audiobooka totalnie zafascynowana. Wiecie, dlaczego?...

Sądziłam, że to będzie książka z wyższej półki, ale się rozczarowałam. Książka nudna, banalna, temat oklepany. Dwie siostry uzależnione od przemocowego mężczyzny, który je fascynuje i któremu ulegają. A to wszystko spowite atmosferą tajemniczości, właściwie nie wiadomo po co, bo czytelnik domyśla się wszystkiego niemal od razu. Przemocowe doświadczenia erotyczne opisane z taką emfazą, jakby nikt nigdy nie słyszał o BDSM. Na dodatek opisane są jak w Harlequinnie czyli mdło. Początek był obiecujący - rozdział 1 zapowiadał ciekawą intrygę, ale potem wszystko siadło i utonęło w banale. Miałam wrażenie, że czytam zwykłą obyczajówką, a nie, jak nagłaśniało to wydawnictwo Pauza, "ambitną powieść z wyższej półki". Jedyne, czego nie można odmówić autorce to sprawność językowa, ładny, "delikatny" styl, umiejętność poetyckiego opisu przyrody oraz kreowania atmosfery. Nie wykluczam jednak, że sięgnę po następną powieść Bohman, bo, mimo powyższych zastrzeżeń, autorka ma talent.

Sądziłam, że to będzie książka z wyższej półki, ale się rozczarowałam. Książka nudna, banalna, temat oklepany. Dwie siostry uzależnione od przemocowego mężczyzny, który je fascynuje i któremu ulegają. A to wszystko spowite atmosferą tajemniczości, właściwie nie wiadomo po co, bo czytelnik domyśla się wszystkiego niemal od razu. Przemocowe doświadczenia erotyczne opisane z...

Pasował mi klimat książki. Nic się nie dzieje, a czuć napięcie choć tytuł nie pozostawia wiele wyobraźni.

Pasował mi klimat książki. Nic się nie dzieje, a czuć napięcie choć tytuł nie pozostawia wiele wyobraźni.

Powieść zdecydowanie za krótka. Wciągnęła mnie, owinęła wokół swojej pajęczej siedzi i chociaż od samego początku dokładnie wiedziałam, gdzie to wszystko zmierza, a zachowanie głównej bohaterki było przewidywalne, tak jak i ona sama. Koniec pozostawia więcej niż niedosyt i właśnie dlatego zaniżyłam ocenę. Potrzebowałam czegoś więcej, chciałam, by wreszcie prawda wypłynęła na powierzchnie, a nie została pogrzebana w niesmaku. Szkoda, liczyłam, że otrzymam to, na co tak długo czekałam. Pomimo tego, fantastyczna lektura. Może nie odkrywcza, ale ukazująca to, co czasami w nas siedzi.

Powieść zdecydowanie za krótka. Wciągnęła mnie, owinęła wokół swojej pajęczej siedzi i chociaż od samego początku dokładnie wiedziałam, gdzie to wszystko zmierza, a zachowanie głównej bohaterki było przewidywalne, tak jak i ona sama. Koniec pozostawia więcej niż niedosyt i właśnie dlatego zaniżyłam ocenę. Potrzebowałam czegoś więcej, chciałam, by wreszcie prawda wypłynęła...