Półbrat
- Kategoria:
- literatura piękna
- Tytuł oryginału:
- Halbroren
- Wydawnictwo:
- Wydawnictwo Literackie
- Data wydania:
- 2014-01-01
- Data 1. wyd. pol.:
- 2014-01-01
- Liczba stron:
- 726
- Czas czytania
- 12 godz. 6 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788308056844
- Tłumacz:
- Iwona Zimnicka
- Tagi:
- literatura norweska
Każdy nosi w sobie ranę, która mimo upływu lat nie chce się zabliźnić. Barnum to ceniony scenarzysta filmowy, który w głębi duszy jest ciągle chłopcem rozpaczliwie poszukującym swojego miejsca w świecie. Całe jego życie jest definiowane przez traumę — piętno, którym naznaczona jest jego rodzina, ma związek z jego matką i przyrodnim bratem.
Trzy pokolenia kobiet i dwaj chłopcy – rodzina z Oslo, w której życie wdarła się brutalnie w ostatni dzień II wojny światowej wielka historia. Fascynująca książka z pięknymi sylwetkami kobiet oraz mistrzowsko wplecionymi aluzjami filmowymi i literackimi. "Półbrat" po latach nadal jest uważany za jedną z najważniejszych książek w dorobku Larsa Saabye Christensena – klasyka współczesnej literatury norweskiej.
Wyróżniona prestiżową Nagrodą Literacką Rady Nordyckiej powieść Saabye Christensena ukazała się po raz pierwszy w Polsce w 2004 roku i szybko zniknęła z rynku, zyskując status książki kultowej.
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Książka na półkach
- 2 036
- 1 028
- 319
- 80
- 64
- 22
- 22
- 13
- 13
- 11
OPINIE i DYSKUSJE
Jak tylko skończyłam "Moją walkę" Karla Ove Knausgårda wiedziałam, że będzie mi brakować tego typu opowieści. Na szczęście nie brakuje autorów, którzy lubują się w rozwleczonych do niemożliwości historiach, nie inaczej jest w przypadku Christensena i jego "Półbrata". To naprawdę bardzo bujna opowieść, rozkładająca na części pierwsze pojedyncze wydarzenia, dni, emocje. Odczucia głównego bohatera – chłopca Barnuma są doskonale opisane, psychika dziecka przeskalowana przez umysł dorosłego – bardzo lubię takie rzeczy. Do tego relacje rodzinne, przyjacielskie, dużo arcyciekawych postaci, szczególnie Fred, starszy brat wyjątkowo mnie ujął. I te kobiety... Co za niezwykłe charaktery!
Jak tylko skończyłam "Moją walkę" Karla Ove Knausgårda wiedziałam, że będzie mi brakować tego typu opowieści. Na szczęście nie brakuje autorów, którzy lubują się w rozwleczonych do niemożliwości historiach, nie inaczej jest w przypadku Christensena i jego "Półbrata". To naprawdę bardzo bujna opowieść, rozkładająca na części pierwsze pojedyncze wydarzenia, dni, emocje....
więcejOznaczone jako spoiler Pokaż mimo to<Z jaką książką spędzacie weekend? Może to coś skandynawskiego, jak u mnie?>
Wyjątkowa i monumentalna powieść, opisująca losy rodziny, na której fundamencie stoją kobiety. Ponad 700 stron lektury, którą czytałam blisko dwa tygodnie, a jednak nie czuję, że straciłam nawet minuty. To książka, która zostaje w człowieku nawet po jej odłożeniu, a nawet rozwija się w nim jeszcze na długo po skończeniu.
W życiu rodziny Barnuma, w powojennym Oslo jest pełno tragizmu, smutku, poszukiwaniu siebie i swojego szczęścia. Już młodość prababki, nazywanej Starą została naznaczona traumą przekazywaną z pokolenia na pokolenie, w ślad za babką Bolettą, matką Verą aż ku dwóm wnuczkom - tytułowym półbraciom Fredowi i Barnumowi. Nie ma co się dziwić, że powieść posiada ponad 700 stron - każdy bohater otrzymał w niej należne mu miejsce, rozsiadł się wygodnie by opowiedzieć własną historię i wpleść ją w losy trzech silnych kobiecych sylwetek. Nawet mężczyźni, którzy pojawiali się jak ulotne cienie wyryli w tej powieści swoje miejsce.
Razem z Barnumem i Fredem śledzimy losy ich przodków, później powoli wnikamy w dzieciństwo chłopców, burzliwy okres dorastania i dojrzewania aż po dorosłość. Każdy z tych momentów ma swoje bolączki, każdy z nich pełny jest trosk, wstydu i tajemnic. Christensen zmusza do zastanowienia się nad problemem traum przekazywanych z pokolenia na pokolenie, zwłaszcza w tak trudnych czasach jak te zaraz po wojnie. Ile z podświadomych lęków, nieumiejętności w zrozumieniu samego siebie wysysamy z mlekiem matki? Ile podsłuchujemy pod zamkniętymi drzwiami kuchni czy pod klatką schodową? To przerażajace jak trudnym do wyplenienia chwastem jest szarość i strach przez życiem dziedziczona od przeszłych pokoleń.
Zdecydowanie warto się z nią zmierzyć, choć nie jest to łatwa powieść, zarówno pod względem technicznym jak i emocjonalnym. Tchnie z niej jakiś smutek, melancholia, które w ten lub inny sposób gnębią każdego bohatera, ale dzięki temu z pewnością na długo nie wyrzucimy jej z pamięci. Dodatkowo została napisana jak strumień myśli narratora - Barnuma, praktycznie jednym ciągiem, więc przeczytanie jej jest satysfakcjonującym przeżyciem.
<Z jaką książką spędzacie weekend? Może to coś skandynawskiego, jak u mnie?>
więcejOznaczone jako spoiler Pokaż mimo toWyjątkowa i monumentalna powieść, opisująca losy rodziny, na której fundamencie stoją kobiety. Ponad 700 stron lektury, którą czytałam blisko dwa tygodnie, a jednak nie czuję, że straciłam nawet minuty. To książka, która zostaje w człowieku nawet po jej odłożeniu, a nawet rozwija się w nim jeszcze...
To jest opowieść o silnych kobietach, trwających na pozycjach mimo przeciwności losu, troszczących się o czteropokoleniową rodzinę, trudnym powojennym czasie. Nie sposób wiele pozytywnych rzeczy powiedzieć o mężczyznach, to raczej ich cień, często rozrzucony na skali między wewnętrzną słabością, a apodyktycznym wpływem na innych, owładnięty gorączką zemsty. Wybrzmiewa wpływ przeszłości, trauma dramatycznych wydarzeń rzuca gęsty cień na codzienność bohaterów, często będąca spuścizną po pokoleniach tworzy jednostki zniewolone, bezsilne.
Podobał mi się wielowątkowy obraz rodziny, jest w tym element inicjacji i buntu, powab dziecięcych marzeń i gorzki smak dorosłości, są drobne chwilę chwały, porażki i trudna codzienność międzyludzkich relacji. Na ogromny plus sprawnie przeplatane plany czasowe i przede wszystkim szczegółowość postaci ( również drugoplanowych ) budowanych skrupulatnie, w których tam gdzie trzeba pozostały niedopowiedzenia. O ile podczas czytania poziom emocji był umiarkowany, chociaż Christensen wie gdzie i kiedy szarpnąć mocniej, to fajnie ta historia zaczyna pracować po, dając sporo tematów do głębszych rozważań.
Bardzo ciekawa powieść, o tym co kształtuje człowieka, a często jest poza jego wpływem, bogata w nawiązania do potęgi kultury od kina niemego, fenomenu cyrku, po dzieła Knuta Hamsuna.
To jest opowieść o silnych kobietach, trwających na pozycjach mimo przeciwności losu, troszczących się o czteropokoleniową rodzinę, trudnym powojennym czasie. Nie sposób wiele pozytywnych rzeczy powiedzieć o mężczyznach, to raczej ich cień, często rozrzucony na skali między wewnętrzną słabością, a apodyktycznym wpływem na innych, owładnięty gorączką zemsty. Wybrzmiewa wpływ...
więcejOznaczone jako spoiler Pokaż mimo toJedna z najlepszych książek, które przeczytałam. Niesamowity talent pisarski autora, to jak on posługuje się językiem, po prostu dech zapiera. Niewątpliwie na uznanie zasługuje również tłumaczka - wielki szacun! Główne bohaterki powieści to kobiety z trzech pokoleń: babka, matka oraz córka i jej dwaj synowie. Historię rodziny opowiada najmłodszy syn - Barnum. Historię dramatyczną z wieloma tragicznymi wydarzeniami, z którymi wszyscy członkowie rodziny starają się uporać na swój sposób. Książka o traumach, jak wpływają na ludzi i jak ludzie sobie z nimi radzą (bądź nie radzą). Ja tej książki na pewno nie zapomnę. Bardzo polecam!!!
Jedna z najlepszych książek, które przeczytałam. Niesamowity talent pisarski autora, to jak on posługuje się językiem, po prostu dech zapiera. Niewątpliwie na uznanie zasługuje również tłumaczka - wielki szacun! Główne bohaterki powieści to kobiety z trzech pokoleń: babka, matka oraz córka i jej dwaj synowie. Historię rodziny opowiada najmłodszy syn - Barnum. Historię...
więcejOznaczone jako spoiler Pokaż mimo toDo uważnego czytania. Warto.
Do uważnego czytania. Warto.
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo toSięgając po Półbrata, nie sądziłam, że dam się tak okręcić wokół palca autorowi tej przepięknej literacko, mocno przepełnionej bólem, ale jakże prawdziwej w wymowie powieści rodzinnej.
Lektura wbrew pozorom, mocno wciągająca, książka nieodkładalna, co ze względu na swoją objętość wydaje się być niemalże niewykonalne, a jednak.
Poznajemy tragiczną historię pewnej rodziny, której siłą napędową tworzą kobiety i ich niesamowita siła i determinacja. Głównym motywem przewodnim jest jednak miłość braterska, jej wzloty i upadki, ale przede wszystkim niesamowita i nierozerwalna symbioza dwóch chłopców (po czasie już dorosłych mężczyzn),z których jeden wydaje się być bardziej kochany, a drugi niekoniecznie, to jednak tylko takie złudzenie.
Autor świetnie lawiruje i manipuluje uczuciami czytelnika wodząc go nieustannie za nos. Bywa, że czytasz z zapartym tchem, potem chcesz rzucić książkę w kąt, by po chwili refleksji ponownie wziąć ją do rąk, nie godząc się z narzuconą przez autora fatalistyczną narracją i okazuje się, że jednak warto było, bo to tylko taki przewrotny zabieg literacki.
Dla mnie to była niesamowita wyprawa w nieodgadnione meandry ludzkiej psychiki, cierpienia, ale też wiary, nadziei i wymagającej miłości okraszona misternym i przemyślanym językowo, stylistycznie i merytorycznie tekstem.
Serdecznie polecam
Sięgając po Półbrata, nie sądziłam, że dam się tak okręcić wokół palca autorowi tej przepięknej literacko, mocno przepełnionej bólem, ale jakże prawdziwej w wymowie powieści rodzinnej.
więcejOznaczone jako spoiler Pokaż mimo toLektura wbrew pozorom, mocno wciągająca, książka nieodkładalna, co ze względu na swoją objętość wydaje się być niemalże niewykonalne, a jednak.
Poznajemy tragiczną historię pewnej rodziny,...
Dlaczego w sztuce, a zwłaszcza literaturze i filmie, szukamy wartkiej akcji, wyrazistych bohaterów, skrajnych emocji i nieprzeciętnych życiowych sytuacji? Czy scenariusz filmowy stanowi kontrpropozycję dla naszego nudnego życia? Te i zdecydowanie więcej pytań zadaje sobie czytelnik podczas lektury monumentalnej sagi Larsa S. Christensena, wyróżnionej Nagrodą Literacką Rady Nordyckiej 2001, pod tytułem PÓŁBRAT.
Powieść skłania do pochylenia się nad traumą powojennego pokolenia, przekazywaną dalej pomiędzy pokoleniami - nie tylko w zakresie doświadczeń, ale i genów, przekonań, różnego rodzaju „osobliwości”. Zmusza do refleksji nad poczuciem własnej wartości, nad tym, jak czujemy się definiowani przez kwestie od nas niezależne, np. brak ojca (bękart!),niski wzrost (knypek!),jak wobec tych ocen działamy, próbując zaprzeczyć temu, kim jesteśmy.
Niczym echo powracają motywy filmu i cyrku, gdzie ważne jest nie to, co się widzi, tylko to, co chce się widzieć (co wydaje się, że się widzi). Człowiek zdaje się być aktorem, statystą w filmie, w którym wcale nie chce występować. Czy wielokrotnie powtarzane kłamstwo może stać się prawdą i zmienić nasze wyobrażenie o sobie, nasze przeznaczenie, nasz świat?
Od strony koncepcyjnej, literackiej, kontekstualnej rzecz genialna. Pisanie tak długich powieści powinno być jednak zabronione, choć… cóż, „Półbrat” jest, jak życie, oczekiwaniem, stratą, przemijaniem, zbiorem decyzji i ich konsekwencji, jest podróżą.
Barnum Nilsen jest scenarzystą filmowym, walczącym o pozycję w międzynarodowym showbiznesie. Snuje misternie skonstruowaną opowieść, częściowo w formie wspomnień, przywołując jednak odrębne historie i portrety poszczególnych członków swojej rodziny: matki, ojca, babki, prababki oraz przyjaciół, Pedera i Vivian, a przede wszystkim Freda, przyrodniego brata, tytułowego półbrata, który, podobnie jak Barnum, poświęca siebie, aby stać się pełnym człowiekiem.
---
Ania
https://www.instagram.com/double.bookspresso/
Dlaczego w sztuce, a zwłaszcza literaturze i filmie, szukamy wartkiej akcji, wyrazistych bohaterów, skrajnych emocji i nieprzeciętnych życiowych sytuacji? Czy scenariusz filmowy stanowi kontrpropozycję dla naszego nudnego życia? Te i zdecydowanie więcej pytań zadaje sobie czytelnik podczas lektury monumentalnej sagi Larsa S. Christensena, wyróżnionej Nagrodą Literacką Rady...
więcejOznaczone jako spoiler Pokaż mimo toNiby saga rodzina, ale jednak nie. Książka o "ludziach z opowieści", od której wszystko się zaczyna. O tych, co "śnią na minusie". Bardzo dobra końcówka.
"... we wszystkim jest zadrapanie, skaza, z wyjątkiem tej pełnej i bezużytecznej myśli o braku doskonałości".
"Najważniejsze jest nie to, co widzisz, tylko to, co ci się wydaje, że widzisz".
"Jestem nikim. Absolutnie nikim. - Nie przechwalaj się - powiedziałem."
Niby saga rodzina, ale jednak nie. Książka o "ludziach z opowieści", od której wszystko się zaczyna. O tych, co "śnią na minusie". Bardzo dobra końcówka.
więcejOznaczone jako spoiler Pokaż mimo to"... we wszystkim jest zadrapanie, skaza, z wyjątkiem tej pełnej i bezużytecznej myśli o braku doskonałości".
"Najważniejsze jest nie to, co widzisz, tylko to, co ci się wydaje, że widzisz".
"Jestem nikim. Absolutnie...
90/100/23 „Półbrat”, Lars Saabye Christensen- norweska literatura piękna. Książka, która zachwyci lub odłożysz po paru stronach- choć początek mocny i wciągający. Trzy pokolenia kobiet w jednym mieszkaniu i tragedia, która odbija się na ich życiu. Niespotykana narracja, jakby bezinterpunkcyjna. Mimo momentami nudnawa, bez akcji, to jednak ma w sobie magnetyzm i chcesz wiedzieć co dalej lub co było. Odmiana literacka- bardzo polecam.
90/100/23 „Półbrat”, Lars Saabye Christensen- norweska literatura piękna. Książka, która zachwyci lub odłożysz po paru stronach- choć początek mocny i wciągający. Trzy pokolenia kobiet w jednym mieszkaniu i tragedia, która odbija się na ich życiu. Niespotykana narracja, jakby bezinterpunkcyjna. Mimo momentami nudnawa, bez akcji, to jednak ma w sobie magnetyzm i chcesz...
więcejOznaczone jako spoiler Pokaż mimo toNie przyłączę się do pochwał, zdecydowanie. Nie rozumiem, na przykład, jak można tę książkę nazwać językowym majstersztykiem - określenie dobre, ale dla powieści Konwickiego - tu jest grubym nadużyciem. Nie zachwyca technicznie, ale też nie fabularnie.
Postacie są niewolnikami pojedynczego wydarzenia, które zniewala je i więzi w psychicznej klatce - są tym samym przerysowane, swoją jednowymiarową egzystencją tylko udowadniają istnienie traumy, są jej manifestacją, w ogóle nie spotykają się w jakimś okręgu normalności - zamiast tego zagorzale eskalują swoją osobę na całe otoczenie, wylewają poza kontury; słowem: tracą realizm. Na rodzimym podwórku znacznie lepiej bliźniaczy temat zrealizowała chociażby Anna Janko. Autor natrętnie podkreśla dysfunkcyjność postaci - już w pierwszym rozdziale (prolog pomijam) główny bohater wypija takie ilości alkoholu, że zachwiałby się hipopotam. Do tego jest wykreowany w sposób tak teatralny (niemalże bójka za porównanie z bratem, rozdział I ponownie),że gdyby nie wrodzone skłonności do lumpiarstwa, to mógłby grać w meksykańskiej telenoweli. Nie kupują mnie interpretacje, że los norweskiej rodziny należy interpretować jako powojenne fatum we współczesnym ubraniu, bo w tej realistycznej narracji nic na takie mityczne rozwiązania nie wskazuje. Na pewno nie jest to arcydzieło, bo do arcydzieła trzeba czegoś więcej niż uderzania w emocjonalne struny czytelnika. Tu mamy jeden problem, którego konsekwencje widzimy przez wiele stron - ja skończyłem na 150 i nie czuję żalu.
Nie przyłączę się do pochwał, zdecydowanie. Nie rozumiem, na przykład, jak można tę książkę nazwać językowym majstersztykiem - określenie dobre, ale dla powieści Konwickiego - tu jest grubym nadużyciem. Nie zachwyca technicznie, ale też nie fabularnie.
więcejOznaczone jako spoiler Pokaż mimo toPostacie są niewolnikami pojedynczego wydarzenia, które zniewala je i więzi w psychicznej klatce - są tym samym...