Błękitny zamek

Zachęcona pozytywnymi opiniami na tym darmowym portalu, sięgnęłam po „Błękitny zamek”. Początek okazał się dosyć zachęcający – inaczej niż w serii o Ani, a w stylu bardziej przywołującym na myśl Emilkę Starr, Lucy Maud Montgomery wprowadza nas w historię początkowo niezbyt budującą. Mamy więc Joannę Stirling, zahukaną, a jednocześnie zachowującą niezależność myśli, dziewczynę, trafnie określoną jako „bez przeszłości i bez przyszłości”. Z pewnym zaciekawieniem śledziłam tok myślenia głównej bohaterki i jej odczucia.

Jednak im dalej, tym niestety coraz gorzej. Rodzina Joanny jest przedstawiona tendencyjnie, potem pojawia się Eddie Snaith i w sumie od momentu, w którym ten bohater jest wprowadzony, od razu wiadomo, że będzie go coś łączyć z Joanną Stirling. Ba, już od pierwszej chwili można się było domyślić, że będzie on tym autorem podróżnikiem. Historia jest po prostu na tyle banalna, że naprawdę nie trzeba się natrudzić, żeby się domyślić, w jakim kierunku będzie zmierzać.

Końcówka, w której dochodzi do nieporozumienia pomiędzy Joanną a Eddiem, odkrycie jego tajemnicy i ich finałowy dialog jest wręcz absurdalny. Pominę milczeniem wątek, w którym okazuje się, że Eddie tak naprawdę jest synem milionera i nagle porzuca dotychczasowy skromny tryb życia, po to, aby wraz z Joanną rzucić się wir podróży po Europie.

Niestety całość brzmi jak mokry sen starej panny. Byłam zdegustowana wątpliwej jakości „morałem” tej powieści. Na jedyny plus zasługuje jedna rzecz, która mnie pozytywnie zaskoczyła – czyli scena oświadczyn Joanny Eddiemu oraz całkowicie pozbawiony romantyzmu ich ślub. Miło się również czytało losy ich wspólnego pomieszkiwania na wyspie. Z plusów to jedynie tyle. Książka poza tym lekka i łatwa do czytania, a czy przyjemna, to taka trochę rzecz względna.

Zachęcona pozytywnymi opiniami na tym darmowym portalu, sięgnęłam po „Błękitny zamek”. Początek okazał się dosyć zachęcający – inaczej niż w serii o Ani, a w stylu bardziej przywołującym na myśl Emilkę Starr, Lucy Maud Montgomery wprowadza nas w historię początkowo niezbyt budującą. Mamy więc Joannę Stirling, zahukaną, a jednocześnie zachowującą niezależność myśli,...

Muszę przyznać, że powieści Lucy Maud Montgomery znam tylko z filmów. I jak bardzo żałuję, że do tej pory nigdy nie przeczytałam nic jej pióra! Błękitny zamek był cudowną lekturą. Mimo małej objętości jest tu zawarta taka historia, która na długo zapadnie w mojej pamięci. Nie wiem czy w dzisiejszych czasach można spotkać autora/autorkę, których styl dorównywałby umiejętnościom pani Montgomery. Czyta się lekko, z zainteresowaniem, a pod koniec wręcz z wypiekami na twarzy!

Muszę przyznać, że powieści Lucy Maud Montgomery znam tylko z filmów. I jak bardzo żałuję, że do tej pory nigdy nie przeczytałam nic jej pióra! Błękitny zamek był cudowną lekturą. Mimo małej objętości jest tu zawarta taka historia, która na długo zapadnie w mojej pamięci. Nie wiem czy w dzisiejszych czasach można spotkać autora/autorkę, których styl dorównywałby...

Jaka ta historia jest piękna. Od razu jakoś tak cieplej na sercu się robi, gdy się jej słucha.

Jaka ta historia jest piękna. Od razu jakoś tak cieplej na sercu się robi, gdy się jej słucha.

Przesympatyczna, zabawna, pouczająca. Tak krótka, a tyle mieści. Cudowni bohaterowie! Nawet ci niekoniecznie sympatyczni, również zasługują na dobre słowo. Książka jest rewelacyjna. Dlaczego tak bardzo boimy się opinii innych oraz co o nas pomyślą? Dlaczego boimy się robić to, co czujemy, że jest dla NAS dobre? To jest takie smutne. Tak mało w nas spontaniczności. Nie mogę więcej pisać, bo zdradzę fabułę, ale uważam, że każdy powinien przeczytać tę jakże uroczą książeczkę, która jest tak bogata wewnętrznie.

Przesympatyczna, zabawna, pouczająca. Tak krótka, a tyle mieści. Cudowni bohaterowie! Nawet ci niekoniecznie sympatyczni, również zasługują na dobre słowo. Książka jest rewelacyjna. Dlaczego tak bardzo boimy się opinii innych oraz co o nas pomyślą? Dlaczego boimy się robić to, co czujemy, że jest dla NAS dobre? To jest takie smutne. Tak mało w nas spontaniczności. Nie mogę...

Joanna Stirling jest nieszczęśliwą młodą kobietą. Ma 29 lat, mieszka z apodyktyczną matką i starą ciotką, uważana jest przez rodzinę ze starą pannę. Pewnego dnia dowiaduje się że jest śmiertelnie chora i zostało jej niewiele czasu do przeżycia. Pod wpływem tej wiadomości postanawia zamieszkać w domu pewnego pijaczka i zaopiekować się jego umierającą córką, a po jej śmierci oświadcza się pewnemu mężczyźnie o niezbyt dobrej reputacji.
Tytułowy Błękitny Zamek to alternatywne miejsce , w którym Joanna jest szczęśliwa, adorowana i kochana.
Czy u boku tajemniczego mężczyzny znajdzie szczęście i swój Błękitny Zamek?
Lektura ku pokrzepieniu serc od autorki Ani z Zielonego Wzgórza. Polecam.😍

Joanna Stirling jest nieszczęśliwą młodą kobietą. Ma 29 lat, mieszka z apodyktyczną matką i starą ciotką, uważana jest przez rodzinę ze starą pannę. Pewnego dnia dowiaduje się że jest śmiertelnie chora i zostało jej niewiele czasu do przeżycia. Pod wpływem tej wiadomości postanawia zamieszkać w domu pewnego pijaczka i zaopiekować się jego umierającą córką, a po jej śmierci...

Skończyłam tę książkę z uśmiechem na ustach, zaczynając z rozpaczą w sercu - dosłownie.
Owa książka opowiada o losach, zahukanej przez życie, Joanny. Mówi o tym jak czasem w życiu zdarza się coś, co całkowicie może je odmienić; o odwadze do tego, aby czerpać z niego garściami. I przede wszystkim, aby nigdy się nie poddawać. Nigdy nie można być pewnym, co nam los przyniesie, lecz nie ma tego złego co by na dobre nie wyszło!
Historia bardzo mi się podobała. Oprócz ciekawej fabuły można było przenieść się na chwilę do lepszego, wręcz bajkowego, pokrzepiajacęgo świata. Zdecydowanie, to książka na gorszy czas w życiu. Koi zmęczoną duszę.
Polecam!

Skończyłam tę książkę z uśmiechem na ustach, zaczynając z rozpaczą w sercu - dosłownie.
Owa książka opowiada o losach, zahukanej przez życie, Joanny. Mówi o tym jak czasem w życiu zdarza się coś, co całkowicie może je odmienić; o odwadze do tego, aby czerpać z niego garściami. I przede wszystkim, aby nigdy się nie poddawać. Nigdy nie można być pewnym, co nam los przyniesie,...

Świetna, pozytywna książka, pełna genialnego humoru. Zaliczam ją do powieści, po które warto sięgnąć w gorszych chwilach. Główna bohaterka przechodzi spektakularną metamorfozę, zaraz po tym jak otrzymuje pewne informacje. W książce dużo się dzieje, bohaterowie są wyraziści i zdecydowanie dają się lubić. Pozycja ta nadaje się na poprawę humoru. Myślę, że jeszcze kiedyś do niej wrócę!

Świetna, pozytywna książka, pełna genialnego humoru. Zaliczam ją do powieści, po które warto sięgnąć w gorszych chwilach. Główna bohaterka przechodzi spektakularną metamorfozę, zaraz po tym jak otrzymuje pewne informacje. W książce dużo się dzieje, bohaterowie są wyraziści i zdecydowanie dają się lubić. Pozycja ta nadaje się na poprawę humoru. Myślę, że jeszcze kiedyś do...

Poruszyła mnie ta historia do łez. Głęboko się wdarła w mój umysł, bo tam spotkały się myśli o niespełnionych marzeniach, o życiu jak w klatce, o umieraniu i konfrontacją z tematem życia i śmierci. Byłam blisko emocji głównej bohaterki, która dowiaduje się od lekarza, że jest chora i nie zostało jej wiele czasu na szczęśliwe życie. Od razu ja zadałam sobie pytanie, co zrobiłabym na jej miejscu?
Jej zachowanie, jej portret osobowości tak bardzo mnie zaskoczył, że każda strona książki, zachwycała mnie jeszcze bardziej. Zaskakujące decyzje, niespodziewany wybory i przede wszystkim odwaga akceptacji wstrząsnęły mną całą. I właśnie słowo akceptacja tego, co nam się w życiu wydarza, pogodzenie się z niemożliwym, korzystanie z tego, co jest nam dane tu i teraz jest najtrudniejszą nauką życia. Z tej nauki wypływają wielkie mądrości, ale też cuda, same cuda tego świata.
Jest to lektura poruszająca, zmusza do refleksji nad własnym życiem i relacjami z bliskimi.
Autorka w bardzo uczciwy i prawdziwy, można powiedzieć bezpośredni sposób dzieli się swoimi przeżyciami, nie unikając trudnych tematów i emocji.
Podsumowując te historię zapisaną na kartach książki L.M. Montgomery, ryzyko i spełnianie marzeń jest lekarstwem na wszelkie choroby.

Bardzo polecam!

Poruszyła mnie ta historia do łez. Głęboko się wdarła w mój umysł, bo tam spotkały się myśli o niespełnionych marzeniach, o życiu jak w klatce, o umieraniu i konfrontacją z tematem życia i śmierci. Byłam blisko emocji głównej bohaterki, która dowiaduje się od lekarza, że jest chora i nie zostało jej wiele czasu na szczęśliwe życie. Od razu ja zadałam sobie pytanie, co...

Historia kobiety, która po prostu chce być sobą. Podejmuje odważne decyzje i dużo ryzykuje idąc za swoim wewnetrznym glosem. Bardzo doceniam tę książkę

Historia kobiety, która po prostu chce być sobą. Podejmuje odważne decyzje i dużo ryzykuje idąc za swoim wewnetrznym glosem. Bardzo doceniam tę książkę

Jedna z moich ukochanych książek. Jest to niesamowicie ciepła opowieść o kobiecie, która przestała się bać, ośmieliła się rzucić wyzwanie skostniałym zasadom i zawalczyć o swoje szczęście. Także historia pewnej wiadomości i tego, co z niej wynikło.

Jedna z moich ukochanych książek. Jest to niesamowicie ciepła opowieść o kobiecie, która przestała się bać, ośmieliła się rzucić wyzwanie skostniałym zasadom i zawalczyć o swoje szczęście. Także historia pewnej wiadomości i tego, co z niej wynikło.