Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardzo zaciekawiła mnie ta historia i to jeszcze przed przeczytaniem tego reportażu. Byłem zafascynowany tym dlaczego bliźniaczki nie mówiły tym czego dokonały. Bo wyobrażałem sobie, że skoro są tak znane to musiały zrobić coś potwornego. I tutaj się trochę zawiodłem. Nie to, żebym chciał, żeby były jakimiś morderczyniami, ale nie spodziewałem się, że zrobiły raptem tak niewiele i to wystarczyło, żeby obrosnąć taką legendą.

Co do samej książki. Ma lepsze i gorsze strony. Na plus uznaje wiele cytatów z pamiętników dziewczyn oraz szczegółowe przedstawienie ich historii. Na minus z kolei właśnie niektóre niepotrzebne szczegóły, choćby zarys życia osobistego pobocznych postaci, i bynajmniej nie mam tutaj na myśli rodziny.

Uważam, że ciekawie byłoby zamieścić fragmenty wywiadów z osobami, które obcowały z bliźniaczkami, żeby przedstawić więcej poglądów i opinii.

Jest tutaj też trochę powtórzeń. W szczególności na ostatnich kilkudziesięciu stronach. Gdy zacząłem czytać ostatni rozdział myślałem, że coś pomyliło się przy druku, bo czytam właśnie streszczenie całej książki. Niemniej, polecam zapoznanie się z historią i wyciągnięcie własnych wniosków/przemyśleń.

Bardzo zaciekawiła mnie ta historia i to jeszcze przed przeczytaniem tego reportażu. Byłem zafascynowany tym dlaczego bliźniaczki nie mówiły tym czego dokonały. Bo wyobrażałem sobie, że skoro są tak znane to musiały zrobić coś potwornego. I tutaj się trochę zawiodłem. Nie to, żebym chciał,...

Rozwiń Zwiń

Spodziewałem się czegoś lepszego. Sama sprawa jest nawet ciekawa, ale wydaje mi się, że lepiej obroniłaby się w true crime'owym tomiku. Nie przypadł mi do gustu porwany styl przedstawienia narracji, o ile idziemy linearnie, to wstawki swoich własnych przemyśleń autor mógł sobie darować.

Myślałem, że będzie to taki reportaż z krwi i kości, a dostajemy po prostu opowieść faceta bardzo zajawionego sprawą. I to nawet nie taką długą jak na książkę przystało. Książka zawiera od groma zdjęć, często kompletnie niepotrzebnych, na dodatek okraszonych opisami, które powtarzają to co jest już w tekście. Jednakże najgorzej ze wszystkiego wypadły komiksowe obrazki ilustrujące opisane sytuacje. Oderwane od rzeczywistości, niepotrzebne, i moim zdaniem ujmujące powadze całej sytuacji.

Nie odradzam nikomu lektury, bo nie żałuję, że przeczytałem, ale nie spodziewajmy się, że pierwsza książka popularnego podcastera będzie reportażowym majstersztykiem. Choć pod względem ilości informacji należą mu się brawa.

Na minus: komiksowe obrazki, różne czcionki, amatorskie przemyślenia, posłowie autora i jego dziwna chęć porozmawiania z mordercą po tylu latach (dajmy ludziom żyć, to co jest chwilową zajawką dla jednego, jest tragedią na całe życie dla innego).

Na plus: dużo rzetelnych informacji, i historia sama w sobie (choć tu znowu podkreślam, że odejmując zdjęcia i przemyślenia, to tej treści za dużo nie ma, więc lepiej byłoby ją umieścić pośród innych).

Spodziewałem się czegoś lepszego. Sama sprawa jest nawet ciekawa, ale wydaje mi się, że lepiej obroniłaby się w true crime'owym tomiku. Nie przypadł mi do gustu porwany styl przedstawienia narracji, o ile idziemy linearnie, to wstawki swoich własnych przemyśleń autor mógł sobie darować.

...

Rozwiń Zwiń

Tytuł nie kłamie, dostajemy Freuda w pigułce. Co do samej książki nie mam specjalnych uwag. W środku zobaczymy bardzo dużo zdjęć, moim zdaniem nie zawsze potrzebnych, a czasami nawet wyrwanych z kontekstu, ale może to kwestia ebooka, może wersja papierowa jest bardziej przystępna.

Tematy omówione po krótce, bez wdawania się w szczegóły. Książka może zachęcić do dalszego zgłębiania wiedzy, natomiast mnie jakoś specjalnie nie zachęciła. I nie jest to bynajmniej wina książki, lecz samej treści i poglądów Freuda, które są po prostu komiczne. Nie wiem jak ten człowiek dobył się takiej sławy, i w przyszłości będę omijać szerokim łukiem terapeutów, którzy są stuprocentowo wierni psychoanalizie.

Tytuł nie kłamie, dostajemy Freuda w pigułce. Co do samej książki nie mam specjalnych uwag. W środku zobaczymy bardzo dużo zdjęć, moim zdaniem nie zawsze potrzebnych, a czasami nawet wyrwanych z kontekstu, ale może to kwestia ebooka, może wersja papierowa jest bardziej przystępna.

Tematy ...

Rozwiń Zwiń

Wstrząsająca! Przesłuchałem audiobooka w wykonaniu Krzysztofa Czeczota, polecam, choć treść okrutna.

Wstrząsająca! Przesłuchałem audiobooka w wykonaniu Krzysztofa Czeczota, polecam, choć treść okrutna.

Spodziewałem się czegoś lepszego. Zapowiadało się naprawdę dobrze i byłem zaciekawiony całą historią, ale gdzieś to zaczęło ulatywać w trakcie.

Sporo mamy tu powtórzeń, prawie za każdym razem kiedy jakiś bohater coś wspomina, autor cytuje całe akapity tego co przeczytaliśmy kilka stron wcześniej jakbyśmy mieli problemy z pamięcią. Można było to zwyczajnie sparafrazować. Gdyby usunąć cytaty, książka schudłaby o kilkanaście (o ile nie więcej) stron.

Historia momentami jest mocno naciągana i niewiarygodna. Choćby przypadek Kyle'a, który sam przykleił sobie nóż do pleców, a później został wrzucony do furgonetki i pobity. Kilka scen później wyciąga nóż w kluczowym momencie jak gdyby nigdy nic, bez żadnej rany na plecach.

Wiele wątków zostało rozpoczętych, ale nic więcej. Nie skończyły się, nie zostały prowadzone dalej. Ciąża i Mairead oraz Sean. Para porywaczy, dlaczego to robili, kim byli. Jak Elissa przeżyła te wszystkie tortury etc..

Zwrotów akcji też tu było co niemiara, żeby tylko zaskoczyć, ale czym więcej zwrotów tym mniejsze zaskoczenie.

Średniak.

Spodziewałem się czegoś lepszego. Zapowiadało się naprawdę dobrze i byłem zaciekawiony całą historią, ale gdzieś to zaczęło ulatywać w trakcie.

Sporo mamy tu powtórzeń, prawie za każdym razem kiedy jakiś bohater coś wspomina, autor cytuje całe akapity tego co przeczytaliśmy kilka stron w...

Rozwiń Zwiń

Pierwszy tom przeczytałem cztery lata temu. Postanowiłem wrócić do historii w tym roku i ku mojemu zaskoczeniu okazało się, że drugi tom również wtedy łyknąłem. Przypominałem sobie to dopiero z kazdym kolejnym rozdziałem, bo jeszcze łudziłem się, że może doczytałem tylko do jakiegoś fragmentu, ale nie przeczytałem całości.

No i otóż przeczytałem, jak się jednak okazało, dwa razy. Druga połowa książki tak mało wniosła, że prędko wyniosła się z mojej pamięci.

Całość jest okej, ale momentami się trochę wynudziłem. Zwłaszcza w drugiej połowie. Wątek Wiktora jest nagle porzucony, trochę to mało wiarygodne. Naiwność głównego bohatera i jego niektóre zachowania wołają o pomstę do nieba. Zresztą nie tylko jego zachowanie jest bardzo niedojrzałe, ale czego się w końcu można spodziewać po tak młodych osobach? Chyba trochę wyrosłem z tematu. Nie wykluczam jednak podjęcia się trzeciego tomu, żeby zobaczyć co tam się zalej podziało. Liczę, że zobaczę jakiś progres u bohaterów i ich przemianę w bardziej dojrzałe jednostki.

Pierwszy tom przeczytałem cztery lata temu. Postanowiłem wrócić do historii w tym roku i ku mojemu zaskoczeniu okazało się, że drugi tom również wtedy łyknąłem. Przypominałem sobie to dopiero z kazdym kolejnym rozdziałem, bo jeszcze łudziłem się, że może doczytałem tylko do jakiegoś fragme...

Rozwiń Zwiń

Jeśli mam być szczery, to się zawiodłem. Nie do końca rozumiem tak wysokich ocen i podejrzewam, że wynikają one z powodu małej ilości książek o podobnej tematyce. Gdy nie ma się w czym wybierać, to nie wypada być wybrednym, więc doceniamy to co mamy.

A to co mamy, to jak na ten rok książkę, która jest już mocno przestarzała powołując się na liczne przykłady osób uzależnionych od pornografii "świerszczykowej", czy też kaset video.

Osobiście nie mam problemów z uzależnieniem od pornografii, ale od jakiegoś czasu fascynował mnie jej wpływ na człowieka. Zastanawiałem się, czy obojętne jest dla naszego mózgu to w jaki sposób konsumujemy dzisiejszą kulturę medialną i związaną z nią hiperseksualność. Liczyłem na to, że zobaczę badania, dane, otrzymałem jednak tylko porady. Wiem, wiem, po okładce można było się spodziewać poradnika, ale jak już wspominałem niespecjalnie jest z czego wybierać na rynku jeśli chodzi o te treści, a ta książka ma potężną renomę, więc chciałem zobaczyć dlaczego.

Abstrahując od moich niespełnionych oczekiwań, wystawiam tak niską ocenę głównie ze względu na trzy rzeczy. Po pierwsze brak adekwatności treści do dzisiejszych czasow. Po drugie, książka jest na wstępie dedykowana kobietom i mężczyznom, jednak niektóre rozdziały pisane są z ukierunkowaniem do kobiet, bo przecież to one częściej są tymi, które cierpią z powodu uzależnienia od pornografii swojego partnera, mężczyzny. Nie podobała mi się ta niespójność i tendencyjność. A propos tendencyjności, na Boga ileż tu było odniesień do pastorów i księży, którzy przedstawiani są jako powiernicy seksualnych problemów, a zarazem psychologowie, którzy pomogą uzależnionym. No na prawdę, nie wiem jakim cudem seksuologowie i psychoterapeuci nadal mają z czego zarabiać, skoro ludzie kościoła mogą ich wyręczać, i to za darmo!

Poza tym dużo lania wody, masa powtórzeń. Przykłady tak skrajne, często wzięte prosto z więzienia. Odniosłem wrażenie, że książka jest dedykowana osobom, które lada chwilą będą miały na pieńku z prawem, bo pornografia pchnie ich w ręce pedofilii. Uważam, że książka ma ogromnie dużo wad i mogła być znacznie lepiej napisana, bo tematyka ma ogromny potencjał.

Jeśli mam być szczery, to się zawiodłem. Nie do końca rozumiem tak wysokich ocen i podejrzewam, że wynikają one z powodu małej ilości książek o podobnej tematyce. Gdy nie ma się w czym wybierać, to nie wypada być wybrednym, więc doceniamy to co mamy.

A to co mamy, to jak na ten rok książ...

Rozwiń Zwiń

Bardzo dobrze napisany reportaż fascynującej historii, tragicznej historii.

Autorka przedstawiła ogrom informacji bez lania wody i bardzo rzadko się powtarzała. Struktura książki, jej rozdziałów, przypadła mi do gustu. Z każdym rozdziałem wszystko nabierało więcej sensu i nadal było tak samo wciągające jak na początku. Zdjęcia również były ogromną wartością dodatnią. Nie spodziewałem się ich aż tylu ze względu na czasy, w których doszło do tragedii.

Polecam. Wiele informacji na temat samej tragedii, ale nie tylko, bo również wnikliwie przedstawione zostały zarówno ówczesne czasy jak i ustroje polityczne jakie panowały w ZSRR.

Bardzo dobrze napisany reportaż fascynującej historii, tragicznej historii.

Autorka przedstawiła ogrom informacji bez lania wody i bardzo rzadko się powtarzała. Struktura książki, jej rozdziałów, przypadła mi do gustu. Z każdym rozdziałem wszystko nabierało więcej sensu i nadal było tak s...

Rozwiń Zwiń

Taka szósteczka z minusem. Niektóre opowiadania ciagną w górę, inne w dół. Zamysł autora, zarówno wstęp jak i 'Posłowie', uważam za bardzo fajny pomysł. Ciekawiej czytało mi się opowiadania mając z tyłu głowy informację nt. ich chronologii. Dodatkowo, przeczytanie genezy każdej powieści było swego rodzaju wisienką na torcie.

Jednakże, najchętniej wyciąłbym z tej książki kilka opowiadań i dodał treści tym, które były ciekawe, rozwijały się, chciało się więcej, a tu nagle koniec.

Ponadto, poczynania co poniektórych bohaterów wydawały się momentami niewiarygodne, przez co traciły tę nutkę dreszczyku.

Taka szósteczka z minusem. Niektóre opowiadania ciagną w górę, inne w dół. Zamysł autora, zarówno wstęp jak i 'Posłowie', uważam za bardzo fajny pomysł. Ciekawiej czytało mi się opowiadania mając z tyłu głowy informację nt. ich chronologii. Dodatkowo, przeczytanie genezy każdej powieści by...

Rozwiń Zwiń

Słuchałem jako audiobooka. Nie jestem pewny, czy z samego przeczytania książki miałbym podobne odczucia, ponieważ bardzo podobało mi się wykonanie Marty Żmudy-Trzebiatowskiej oraz Filipa Kosiora w formie słuchowiska.

Niemniej, historia całkiem ciekawa. Dobrze budowane napięcie. Końcówka trochę nie w moich klimatach, ale jak najbardziej fajna lektura.

Słuchałem jako audiobooka. Nie jestem pewny, czy z samego przeczytania książki miałbym podobne odczucia, ponieważ bardzo podobało mi się wykonanie Marty Żmudy-Trzebiatowskiej oraz Filipa Kosiora w formie słuchowiska.

Niemniej, historia całkiem ciekawa. Dobrze budowane napięcie. Końcówka ...

Rozwiń Zwiń