Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Ptasiek" to przepiękna i wzruszająca historia o człowieku żyjącym w świecie swojej pasji. Jego przeżycia ukazują jak bardzo człowiek jest wstanie oddać się temu co kocha.
Tytułowy bohater jest uwstecznionym pod wieloma względami chłopcem, który jednak jako "Ptasiek" staje się odzwierciedleniem ideału. Kimś kto po prostu kochał ptaki i chciał poświęcić im całe swoje życie. Zależało mu tylko na tym i dzięki temu w tej jednej dziedzinie doprowadził się do perfekcji. Nie zważywszy na opinie innych, żył w zgodzie jedynie ze swoim sumieniem.
Postać stworzona przez Williama Whartona stała się dla mnie przykładem prawdziwości, prostoty i niezwykłej odwagi. Udowodniła, że każde marzenie jest możliwe, jeśli tylko będziemy zdodlni do poświęceń i świadomi związanych z nimi konsekwencji.

"Ptasiek" to przepiękna i wzruszająca historia o człowieku żyjącym w świecie swojej pasji. Jego przeżycia ukazują jak bardzo człowiek jest wstanie oddać się temu co kocha.
Tytułowy bohater jest uwstecznionym pod wieloma względami chłopcem, który jednak jako "Ptasiek" staje się odzwierciedleniem ideału. Kimś kto po prostu kochał ptaki i chciał poświęcić im całe swoje życie....

Książka wzbudziła we mnie mieszane uczucia. Widać, że autor starał się utworzyć wieź z czytelnikiem i pokazać, że to o czym pisze wydarzyło się naprawdę. Swoje teorie opiera na licznych cytatach min.Khalila Gibrana i Króla Jakuba, oraz poglądach filozoficznych tj. teozofia, spirytualizm czy fenomenologia (osobiście uważam to za mało logiczne połączenie). Źródła do których się odnosi traktuje dość powierzchownie, nie zawsze nawet wskazując gdzie zawierają związek z treścią. Próbuje ukazać, że książka zawiera fundamentalne życiowe prawdy, jednakże opisane w niej historie częściej żenują niż inspirują.
Książka przesycona jest "faktami" branymi znikąd i naciąganymi teoriami. Natomiast opisane w niej sytuacje, mimo starań autora, nie wyglądają na wiarygodne. Dodatkowej obłudy nadaje książce wstęp z licznymi wypowiedziami znajomych autora (gdzie oczywiście opisują jego nadzwyczajność) i końcowy spis książek które warto przeczytać, w którym większą część pozycji zajmują książki skromnego Licauco.

Książka wzbudziła we mnie mieszane uczucia. Widać, że autor starał się utworzyć wieź z czytelnikiem i pokazać, że to o czym pisze wydarzyło się naprawdę. Swoje teorie opiera na licznych cytatach min.Khalila Gibrana i Króla Jakuba, oraz poglądach filozoficznych tj. teozofia, spirytualizm czy fenomenologia (osobiście uważam to za mało logiczne połączenie). Źródła do których...