Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka wzbudziła we mnie mieszane uczucia. Widać, że autor starał się utworzyć wieź z czytelnikiem i pokazać, że to o czym pisze wydarzyło się naprawdę. Swoje teorie opiera na licznych cytatach min.Khalila Gibrana i Króla Jakuba, oraz poglądach filozoficznych tj. teozofia, spirytualizm czy fenomenologia (osobiście uważam to za mało logiczne połączenie). Źródła do których się odnosi traktuje dość powierzchownie, nie zawsze nawet wskazując gdzie zawierają związek z treścią. Próbuje ukazać, że książka zawiera fundamentalne życiowe prawdy, jednakże opisane w niej historie częściej żenują niż inspirują. Książka przesycona jest "faktami" branymi znikąd i naciąganymi teoriami. Natomiast opisane w niej sytuacje, mimo starań autora, nie wyglądają na wiarygodne. Dodatkowej obłudy nadaje książce wstęp z licznymi wypowiedziami znajomych autora (gdzie oczywiście opisują jego nadzwyczajność) i końcowy spis książek które warto przeczytać, w którym większą część pozycji zajmują książki skromnego Licauco.