Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wersja kieszonkowa sprawiła, że książkę ciężko się czytało. Mam mieszane uczucia, nie wiem jak ocenić lekturę. Fryderyk był dla mnie jak rozpieszczone i naiwne dziecko, mieszanka towarzyska Paryża to w większości ludzie próżni, opinie na temat polityki nie zawsze zrozumiałe. Także czekam co będzie w 2 części , bo jak na razie nic specjalnie mnie tu nie poruszyło, raczej większość zachowań irytowała.

Wersja kieszonkowa sprawiła, że książkę ciężko się czytało. Mam mieszane uczucia, nie wiem jak ocenić lekturę. Fryderyk był dla mnie jak rozpieszczone i naiwne dziecko, mieszanka towarzyska Paryża to w większości ludzie próżni, opinie na temat polityki nie zawsze zrozumiałe. Także czekam c...

Rozwiń Zwiń

Czytałam i się irytowałam. Co to były za czasy, gdzie rodzina i miejsce urodzenia przesądzały o wszystkim. Mieszczanie w większości przedstawieni są jako próżne osoby dbające tylko o dobra materialne, powiązania, ploteczki. Myślałam, że Andrzej po wizycie z Kazią na ul. Pańskiej zmieni się na lepsze. Jakże trafnie i smutno opisana jest reakcja ludzi na śmierć i pogrzeb Kazi, który psuł szyki ponieważ jeszcze był karnawał. Na końcu zrozumiałam, że na jej grób przychodził tylko Prezes?

Czytałam i się irytowałam. Co to były za czasy, gdzie rodzina i miejsce urodzenia przesądzały o wszystkim. Mieszczanie w większości przedstawieni są jako próżne osoby dbające tylko o dobra materialne, powiązania, ploteczki. Myślałam, że Andrzej po wizycie z Kazią na ul. Pańskiej zmieni się...

Rozwiń Zwiń

Piękny melodramat w starym stylu. Książa dla mnie do lekkich nie należała, przede wszystkim dzięki językowi jakim została napisana. Jednak w poprzedniej epoce język był bardziej kwiecisty, niektóre zwroty były niezrozumiałe do końca, ale całość podobał mi się. Rafał - niespokojna dusza, która ma odwagę zachowywać się jak chce i mówić co chce. Niby antypatyczny, ale wywarł na mnie spore wrażenie.

Piękny melodramat w starym stylu. Książa dla mnie do lekkich nie należała, przede wszystkim dzięki językowi jakim została napisana. Jednak w poprzedniej epoce język był bardziej kwiecisty, niektóre zwroty były niezrozumiałe do końca, ale całość podobał mi się. Rafał - niespokojna dusza, kt...

Rozwiń Zwiń

Koniec już czytania o przygodach Julity. Szkoda w sumie, bo to odważna dziewczyna była, igrająca z ogniem, niespokojny duch. Trzecia część jak dla mnie trzyma poziom poprzednich.

Koniec już czytania o przygodach Julity. Szkoda w sumie, bo to odważna dziewczyna była, igrająca z ogniem, niespokojny duch. Trzecia część jak dla mnie trzyma poziom poprzednich.