Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Miałam ochotę odłożyć tę książkę już po dwudziestu stronach. Przemogłam się i im dalej w las tym zaczęło być lepiej, mimo wszystko nie polecę tej książki i zapewne nie sięgnę po kolejny tom. Zasadniczo dziwię się, że autorka zdecydowała się zrobić z tego serię, gdyż jeden obszerny tom zostawiłby mnie prawdopodobnie z poczuciem zamkniętej historii i przypuszczalnie cieplejszymi odczuciami. Natomiast dwustu-stronicowy wstęp do historii nie zaciekawił na tyle, bym kiedykolwiek jeszcze chciała sięgnąć po kolejne części. Nie napiszę, że to książka katastrofalna, bo wbrew wszystkim minusom miała swoje momenty, całkiem ciekawy (choć nie innowacyjny) pomysł na świat, a autorka czasami dbała nawet o takie szczegóły jak specjalistyczne słownictwo znane tylko temu wymiarowi (coś jak mugole w Potterze) czy zmiana słynnych powiedzonek (to tak jak mówić o mój Thorze zamiast Boże itp.). W tym wypadku minusy jednak przeważają nad plusami, a szkoda, bo zapowiadało się nieźle...

więcej tutaj: https://wielopasja.blogspot.com/2018/06/archanioy-wampiry-i-bog-czyli-walka-o.html

Miałam ochotę odłożyć tę książkę już po dwudziestu stronach. Przemogłam się i im dalej w las tym zaczęło być lepiej, mimo wszystko nie polecę tej książki i zapewne nie sięgnę po kolejny tom. Zasadniczo dziwię się, że autorka zdecydowała się zrobić z tego serię, gdyż jeden obszerny tom zostawiłby mnie prawdopodobnie z poczuciem zamkniętej historii i przypuszczalnie...

Mówiąc skrótowo, ,,Liga (nie)złych mam'' pełna jest prac podobnych stylistycznie, lecz całkiem odmiennych ze względu na sytuację matek. Niektóre prace mogą trochę znużyć, inne zmusić do refleksji, aczkolwiek jeśli szukacie czegoś niefabularyzowanego albo po prostu o kobietach to polecam, a gdybym prowadziła pięciogwiazdkową skale w ocenianiu pozycji to ten tytuł umiejscowiłabym gdzieś pomiędzy trzema a czterema gwiazdkami.

Całą recenzję można przeczytać tutaj: http://wielopasja.blogspot.com/2018/02/jak-nie-byc-matka-polka-z-instagrama.html

Mówiąc skrótowo, ,,Liga (nie)złych mam'' pełna jest prac podobnych stylistycznie, lecz całkiem odmiennych ze względu na sytuację matek. Niektóre prace mogą trochę znużyć, inne zmusić do refleksji, aczkolwiek jeśli szukacie czegoś niefabularyzowanego albo po prostu o kobietach to polecam, a gdybym prowadziła pięciogwiazdkową skale w ocenianiu pozycji to ten tytuł...

Zaletą jest sam pomysł - punkt wyjścia historii, jej przebieg, a nawet poprowadzenie akcji w taki spokojny, obyczajowy sposób. Do minusów można zaliczyć pewne zgrzyty warsztatowe (rzadkie, ale jednak), całkowite zostawienie postaci Amelii na samopas - gdyby autorka rozwinęła psychologię bohaterki na pewno wyszłoby to na plus. Poza tym oczywiście minusem jest korekta i sama promocja, która sprzedaje tort z truskawkami, mimo iż na stanie ma tylko babeczkę i to biszkoptową, bez grama truskawki. Książce bliżej więc do rodzinnej, spokojnej opowieści z dobrze zarysowanymi charakterami (nie licząc nemezis) niż wartkiej historii z zabójstwem na pierwszym planie. Wielka szkoda, że ktoś postanowił reklamować tę pozycję przeszarżowanym opisem i hasłami ,,thiller'' , bo gdybym właśnie tak podeszła do tej powieści, to na pewno byłabym zawiedziona; tymczasem uważam, że to dobra pozycja - warta polecenia - jeśli tyko spojrzycie na nią jak na historię obyczajową z elementami kryminału.

cała recenzja: http://wielopasja.blogspot.com/2018/01/jak-poznaam-morderczynie-mojej-corki.html

Zaletą jest sam pomysł - punkt wyjścia historii, jej przebieg, a nawet poprowadzenie akcji w taki spokojny, obyczajowy sposób. Do minusów można zaliczyć pewne zgrzyty warsztatowe (rzadkie, ale jednak), całkowite zostawienie postaci Amelii na samopas - gdyby autorka rozwinęła psychologię bohaterki na pewno wyszłoby to na plus. Poza tym oczywiście minusem jest korekta i sama...