Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Po cyklu „Wściekłe psy”, który oceniam na bardzo dobry, postanowiłam sięgnąć po wczesniejszy cykl z komisarzem Zakrzewskim w roli głównej. Niezłe początki, ale może dlatego, że to początki jest trochę drobnych potyczek. Chodzi czasem o logikę rozumowania śledczych, małe błędy motoryzacyjne, które wychwyciliśmy z kolegą w dalszych częściach. Ogólnie niezła książka, ale muszę przyznać, że pan Gorzka wyrobił się później.

Po cyklu „Wściekłe psy”, który oceniam na bardzo dobry, postanowiłam sięgnąć po wczesniejszy cykl z komisarzem Zakrzewskim w roli głównej. Niezłe początki, ale może dlatego, że to początki jest trochę drobnych potyczek. Chodzi czasem o logikę rozumowania śledczych, małe błędy motoryzacyjne, które wychwyciliśmy z kolegą w dalszych częściach. Ogólnie niezła książka, ale...

Świetny kryminał, dobrze skrojona intryga, wciągająca akcja. Po małym detoksie od kryminałów odzyskałam wiarę w ten gatunek literacki.

Świetny kryminał, dobrze skrojona intryga, wciągająca akcja. Po małym detoksie od kryminałów odzyskałam wiarę w ten gatunek literacki.

Mam mieszane uczucia co do tej książki. Są to przemyślenia autorki na temat samotności i szwedzkiej samotności, może trochę pod gotową tezę. Autorka przeplata swoje wyznania o o introwertyzmie, zamiłowaniu do samotności z wywiadami z emigrantami i francuskimi intelektualistami. 3-4 są całkiem ciekawe, resztą jakaś taka miałka. Niewiele można dowiedzieć się o samych Szwedach.

Mam mieszane uczucia co do tej książki. Są to przemyślenia autorki na temat samotności i szwedzkiej samotności, może trochę pod gotową tezę. Autorka przeplata swoje wyznania o o introwertyzmie, zamiłowaniu do samotności z wywiadami z emigrantami i francuskimi intelektualistami. 3-4 są całkiem ciekawe, resztą jakaś taka miałka. Niewiele można dowiedzieć się o samych Szwedach.

Dobry, wciągający kryminał. Co prawda domyśliłam się w połowie kto jest głównym sprawcą, ale intryga i tak jest pięknie poprowadzona, a język całkiem przyzwoity. Sięgam po druga część z serii.

Dobry, wciągający kryminał. Co prawda domyśliłam się w połowie kto jest głównym sprawcą, ale intryga i tak jest pięknie poprowadzona, a język całkiem przyzwoity. Sięgam po druga część z serii.

Lekka, zabawna, a przy tym naprawdę ciekawa pozycja. Niektórych mogą razić subiektywne oceny autora niezwiazane z ptasimi tematami, ale to nie tylko książka popularnonaukowa, ale subiektywny hołd autora dla tych niezwykłych stworzeń i próba przybliżenia nam podobieństw między światem ptasim a ludzkim. Na pewno sięgnę po więcej.

Lekka, zabawna, a przy tym naprawdę ciekawa pozycja. Niektórych mogą razić subiektywne oceny autora niezwiazane z ptasimi tematami, ale to nie tylko książka popularnonaukowa, ale subiektywny hołd autora dla tych niezwykłych stworzeń i próba przybliżenia nam podobieństw między światem ptasim a ludzkim. Na pewno sięgnę po więcej.

Przez pewien dłuższy czas miałam przerwę od kryminałów. Wczoraj sięgnęłam przypadkowo po „Robaki w ścianie” i wiem, że znów wsiąknęłam. Wciągająca akcja, plastyczny język powieści i świetnie odmalowane realia lat 90-tych. Wszystko to, co lubię najbardziej. Polecam.

Przez pewien dłuższy czas miałam przerwę od kryminałów. Wczoraj sięgnęłam przypadkowo po „Robaki w ścianie” i wiem, że znów wsiąknęłam. Wciągająca akcja, plastyczny język powieści i świetnie odmalowane realia lat 90-tych. Wszystko to, co lubię najbardziej. Polecam.

Po książkę sięgnęłam dlatego, że akcja dzieje się w moich rodzinnych stronach. To było moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki. Nie zawiodłam się. Autorka potrafi zbudować złożone postaci i ożywić minione czasy. Na pewno sięgnę jeszcze po twórczość pani Szatrawskiej.

Po książkę sięgnęłam dlatego, że akcja dzieje się w moich rodzinnych stronach. To było moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki. Nie zawiodłam się. Autorka potrafi zbudować złożone postaci i ożywić minione czasy. Na pewno sięgnę jeszcze po twórczość pani Szatrawskiej.