Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czytanie książek to najpiękniejsza zabawa, jaką sobie ludzkość wymyśliła

Czytanie książek to najpiękniejsza zabawa, jaką sobie ludzkość wymyśliła

Co jest najśmieszniejsze w ludziach: Zawsze myślą na odwrót: spieszy im się do dorosłości, a potem wzdychają za utraconym dzieciństwem. Tracą zdrowie by zdobyć pieniądze, potem tracą pieniądze by odzyskać zdrowie. Z troską myślą o przyszłości, zapominając o chwili obecnej i w ten sposób nie przeżywają ani teraźniejszości ani przyszłości. Żyją jakby nigdy nie mieli umrzeć, a umierają, jakby nigdy nie żyli.

Co jest najśmieszniejsze w ludziach: Zawsze myślą na odwrót: spieszy im się do dorosłości, a potem wzdychają za utraconym dzieciństwem. Tracą zdrowie by zdobyć pieniądze, potem tracą pieniądze by odzyskać zdrowie. Z troską myślą o przyszłości, zapominając o chwili obecnej i w ten sposób nie przeżywają ani teraźniejszości ani przyszłości. Żyją jakby nigdy nie mieli umrzeć, a umi...

Zapominamy, że życie jest kruche, delikatne, że nie trwa wiecznie. Zachowujemy się wszyscy, jak byśmy byli nieśmiertelni. Codziennie patrz na świat, jakbyś oglądał go po raz pierwszy.

Zapominamy, że życie jest kruche, delikatne, że nie trwa wiecznie. Zachowujemy się wszyscy, jak byśmy byli nieśmiertelni. Codziennie patrz na świat, jakbyś oglądał go po raz pierwszy.

Śmierć nie jest przeciwieństwem życia, a jego częścią.

Śmierć nie jest przeciwieństwem życia, a jego częścią.

Wspomnienia ogrzewają człowieka od środka. Ale jednocześnie siekają go gwałtownie na kawałki.

Wspomnienia ogrzewają człowieka od środka. Ale jednocześnie siekają go gwałtownie na kawałki.

Przed nami jest tysiąc rodzajów życia, ale przeżyjemy tylko jedno.

Przed nami jest tysiąc rodzajów życia, ale przeżyjemy tylko jedno.

(...)nieobecność może stać się dręczącą obecnością, jak uszkodzony nerw

(...)nieobecność może stać się dręczącą obecnością, jak uszkodzony nerw

Człowiekowi radosnemu niczego nie brakuje. A jednak nie ma wszystkiego - bo kto ma wszystko? Zadowala się za to tym, co ma. Więcej: on się tym rozkoszuje.

Człowiekowi radosnemu niczego nie brakuje. A jednak nie ma wszystkiego - bo kto ma wszystko? Zadowala się za to tym, co ma. Więcej: on się tym rozkoszuje.

Nie ma ludzi dobrych i złych, są tylko złe albo dobre uczynki. I ludzie, którzy miotają się między nimi.

Nie ma ludzi dobrych i złych, są tylko złe albo dobre uczynki. I ludzie, którzy miotają się między nimi.

...w domowym życiu, na co dzień mądrość tylko człowieka rozmiękcza, zabiera mu ochronę przed światem jaką daje bezmyślność.

...w domowym życiu, na co dzień mądrość tylko człowieka rozmiękcza, zabiera mu ochronę przed światem jaką daje bezmyślność.

Są widoki, których nie da się sfotografować, sfilmować, ani opisać, można je tylko przeżyć.

Są widoki, których nie da się sfotografować, sfilmować, ani opisać, można je tylko przeżyć.

Kolejny dzień stracony. Tak dokładnie wypełniony życiem, że nie było nawet okazji, by spróbować się z niego wymknąć. Od rana do wieczora ciągle ktoś, coś, gdzieś i koniecznie...

Kolejny dzień stracony. Tak dokładnie wypełniony życiem, że nie było nawet okazji, by spróbować się z niego wymknąć. Od rana do wieczora ciągle ktoś, coś, gdzieś i koniecznie...

Rozglądała się, zdziwiona upływem czasu [...] Skończyła czterdziestkę, zaraz potem zdmuchiwała o pięć świeczek więcej [...] Przyglądała się tej pędzącej rzeczywistości i tylko czasami, podczas bezsennej nocy albo długiej podróży pociągiem, przypominała sobie, że żadnego miesiąca ani żadnego roku nie będzie mogła powtórzyć.

Rozglądała się, zdziwiona upływem czasu [...] Skończyła czterdziestkę, zaraz potem zdmuchiwała o pięć świeczek więcej [...] Przyglądała się tej pędzącej rzeczywistości i tylko czasami, podczas bezsennej nocy albo długiej podróży pociągiem, przypominała sobie, że żadnego miesiąca ani żadnego roku nie będzie mogła powtórzyć.

W górach koniec wspinaczki jest bardzo naturalny - jest nim szczyt. Dookoła nieograniczona przestrzeń, słońce, czasem wiatr i deszcz, czasem mgła. A my na szczycie, poprzez wysiłek i zmęczenie oczyszczeni i wolni, choć na chwilę stajemy się cząstką natury.

W górach koniec wspinaczki jest bardzo naturalny - jest nim szczyt. Dookoła nieograniczona przestrzeń, słońce, czasem wiatr i deszcz, czasem mgła. A my na szczycie, poprzez wysiłek i zmęczenie oczyszczeni i wolni, choć na chwilę stajemy się cząstką natury.