Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Mdło, millenialsowo(przepraszam!)

Mdło, millenialsowo(przepraszam!)

Książka napisana z punktu widzenia osoby, która jest czarnym charakterem i która nie ma na tyle samoświadomości, aby przyznać się, a nawet zdać sobie sprawę, że jest tym czarnym charakterem. Książka jest napisana tak, jakby Julia nadal była zranioną nastolatką i, ośmielę się powiedzieć, jednocześnie podłą dziewczyną; nie ma prawdziwej retrospekcji. Wścieka się na innych i staje się ofiarą za robienie innym ludziom rzeczy, które wielokrotnie sama robiła. Czytamy historie o tym, jak została zdradzona, ale nie ma nic o tym, co czuje w związku z tym, jak sama zdradziła innych.

Dostajemy wiele szczegółów na temat rzeczy, które niekoniecznie wymagają uszczegółowienia, a potem nic na temat tego, co właściwie uczyniło ją „It Girl” i gwiazdą Nowego Jorku. Pozowała do sztuki ulicznej i to było w programie telewizyjnym... jakim programie? Jaki artysta? Jak to wyglądało? Dostała się do The New School i dosłownie jedyny raz, kiedy o niej słyszymy, to: „Ukończyłem college i dostałem się do The New School”. Co studiowałaś? Jak się dostałaś? Jak wyglądał Twój czas tam, nawet jeśli był krótki? Poza tym, że uznawana jest za gwiazdę, pisze kilka stron o swoim „związku” z Kanye, ale w zasadzie jest to o niczym. W historii pojawiają się ludzie, którzy są wg niej najważniejszymi osobami je życia, a potem po prostu znikają lub nawet nie są odpowiednio przedstawieni.

Jej historia jest momentami tragiczna, z pewnością chaotyczna, ale nie do końca świadoma. Nie wiem, czy o to właśnie chodzi, czy to wszystko jest częścią „sztuki” i przekazu, ale nie postrzegam tych wspomnień jako jakiegoś rodzaju sztuki. W wywiadzie stwierdziła, że ta książka jest arcydziełem... Nie potrafię się z tym zgodzić.
​

Książka napisana z punktu widzenia osoby, która jest czarnym charakterem i która nie ma na tyle samoświadomości, aby przyznać się, a nawet zdać sobie sprawę, że jest tym czarnym charakterem. Książka jest napisana tak, jakby Julia nadal była zranioną nastolatką i, ośmielę się powiedzieć, jednocześnie podłą dziewczyną; nie ma prawdziwej retrospekcji. Wścieka się na innych i...

bardzo ciekawe opracowanie, ale czuje niedosyt, że można byłoby wykonać większą analizę innych punktów na mapie tej części Warszawy

bardzo ciekawe opracowanie, ale czuje niedosyt, że można byłoby wykonać większą analizę innych punktów na mapie tej części Warszawy