Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dziękuję Bogu za audiobooki. Pozdrawiam Olimpię <3

Dziękuję Bogu za audiobooki. Pozdrawiam Olimpię <3

Mój prowadzący ze studiów określił tę książkę jako "tanie porno". Dostęp do powieści miałam za darmo, więc mogę się zgodzić z jego opinią. Jednak czy jest to coś złego? Tanie porno to największa zaleta tej książki, jest ona skrajnie naturalistyczna i naprawdę dobrze się ją czyta. Nie miałam okazji zapoznać się z innymi dziełami dorobku pisarskiego Mirbeau, ale ta pozycja zrobiła na mnie wrażenie. Dawno nie czytałam nic tak przystępnego dla odbiorcy. Celestyna to ciekawa bohaterka, w które można odnaleźć własne cechy, o których się nie mówi głośno. Dla mnie "Dziennik panny służącej" to udane ukazanie myśli typowej służącej – krążących wokół seksualności, taniej sensacji i zazdrości.

Mój prowadzący ze studiów określił tę książkę jako "tanie porno". Dostęp do powieści miałam za darmo, więc mogę się zgodzić z jego opinią. Jednak czy jest to coś złego? Tanie porno to największa zaleta tej książki, jest ona skrajnie naturalistyczna i naprawdę dobrze się ją czyta. Nie miałam okazji zapoznać się z innymi dziełami dorobku pisarskiego Mirbeau, ale ta pozycja...

To był wspaniały słodki romans. Marek Czertwan został napisany tak, by do niego wzdychać i to właśnie uczyniłam. Uwielbiam sielankowość tej powieści, gadające drzewka, bajki, pszczółki, jeże. Wszystko składało się na naprawdę udaną opowieść o losie rodziny Czertwanów. Dużym atutem było utrzymanie nastrojowości książki na zasadzie złotego środka. "Dewajtis" nie było tak melancholijne i dołujące jak – często zestawiane z tą powieścią – "Nad Niemnem". Tutaj balans pomiędzy smutnymi i zabawnymi momentami był znakomicie zachowany. Myślę, że w przyszłości sięgnę po kolejne książki Rodziewiczówny.

To był wspaniały słodki romans. Marek Czertwan został napisany tak, by do niego wzdychać i to właśnie uczyniłam. Uwielbiam sielankowość tej powieści, gadające drzewka, bajki, pszczółki, jeże. Wszystko składało się na naprawdę udaną opowieść o losie rodziny Czertwanów. Dużym atutem było utrzymanie nastrojowości książki na zasadzie złotego środka. "Dewajtis" nie...

Jest to druga pozycja Szostaka, po którą sięgnęłam i tym razem niemiłosiernie się rozczarowałam. Po raz kolejny nie zachwyciła mnie stylizacja, jednak w „Cudzych słowach” wszystko ratował piękny język. Tutaj nawet jemu nie udało się udźwignąć niedoskonałości eksperymentalnej formy. Mam wrażenie, że Szostak pisze cały czas to samo, używa tych samych słów, tylko umieszcza je w innych miejscach.

Uważam że autor z racji swojego filozoficznego wykształcenia ma problem z oddaniem myśli ZWYKŁYCH ludzi. Co prawda stara się on wybierać na bohaterów swoich książek osoby, które potencjalnie mogłyby mieć podobny sposób myślenia do doktora filozofii, ale wciąż wydaje się to nienaturalne, sztuczne. Postaci Szostaka nie mają przyziemnych myśli, wszystkie zdarzenia ubierają w zbędne frazesy. Po pewnym czasie czytanie tego zaczyna męczyć.

Czytając tę książkę, miałam wrażenie, że te niewiersze pisała Magda z „Cudzych słów”. Wszystkie równie erotyczne, płytkie w próbie bycia głębokimi i przeintelektualizowane.

Jedyny mocny element tej książki to kwiecisty język, który jednak momentami przechodzi w bełkot.

Jest to druga pozycja Szostaka, po którą sięgnęłam i tym razem niemiłosiernie się rozczarowałam. Po raz kolejny nie zachwyciła mnie stylizacja, jednak w „Cudzych słowach” wszystko ratował piękny język. Tutaj nawet jemu nie udało się udźwignąć niedoskonałości eksperymentalnej formy. Mam wrażenie, że Szostak pisze cały czas to samo, używa tych samych słów, tylko umieszcza je...