Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jeśli ktoś szuka klasycznej biografii, to niech nawet nie zbliża się do "Ćpałem, chlałem...". Ta książka jest bowiem dokładnie o tym, o czym mówi jej tytuł. Barbara Burdzy serwuje nam ponad 300 stron opowieści o narkotykowych i alkoholowych przygodach Macieja Maleńczuka. Innych treści jest niewiele. Polecam tylko tym, których śmieszą takie historie i którzy potrafią zachować odpowiedni dystans wobec wspomnień np. o przyjmowaniu heroiny przy pomocy strzykawek wygrzebanych ze śmietnika. Ja bawiłem się całkiem nieźle.

Jeśli ktoś szuka klasycznej biografii, to niech nawet nie zbliża się do "Ćpałem, chlałem...". Ta książka jest bowiem dokładnie o tym, o czym mówi jej tytuł. Barbara Burdzy serwuje nam ponad 300 stron opowieści o narkotykowych i alkoholowych przygodach Macieja Maleńczuka. Innych treści jest niewiele. Polecam tylko tym, których śmieszą takie historie i którzy potrafią...

Bardzo dosadne, miejscami wręcz brutalne odbrązowienie postaci słynnego reportera. Kapuściński nie jest już hasłem z encyklopedii, lecz człowiekiem z krwi i kości. Epitety w stylu "wielki" i "wybitny" zastąpione zostały przykładami życiowych potknięć i słabości charakteru. Kapuściński bywał próżny i małostkowy. Chorobliwie ambitny i naiwny. Upaprany rzeczywistością Polski Ludowej. Był po prostu zwyczajny. Jak każdy. Zarzut największego kalibru dotyczy tego, że mógł w swoich najsłynniejszych dziełach sporo koloryzować i naginać niektóre fakty. Nawet jeśli umniejsza to jego dokonania reporterskie, to wciąż nie osłabia geniuszu literackiego.

Bardzo dosadne, miejscami wręcz brutalne odbrązowienie postaci słynnego reportera. Kapuściński nie jest już hasłem z encyklopedii, lecz człowiekiem z krwi i kości. Epitety w stylu "wielki" i "wybitny" zastąpione zostały przykładami życiowych potknięć i słabości charakteru. Kapuściński bywał próżny i małostkowy. Chorobliwie ambitny i naiwny. Upaprany rzeczywistością Polski...