Czy rzeczywiście to droga do prawdy Lecha Wałęsy?

Czytając autobiografię legendarnego przywódcy ''Solidarności", mam poważne wątpliwości. Dostajemy kolejną, hagiograficzną książeczkę, w której autor rozpływa się nad własną wspaniałością i osiągnięciami. Sęk w tym, że nie on jeden walczył o wolną Polskę. Pan Lech Wałęsa w swoich wywodach jest tendencyjny, nieobiektywny i niesprawiedliwy.

Były prezydent ewidentnie pomija niewygodne dla siebie fakty i systematycznie się pogrąża. Tytuł publikacji nieadekwatny do tego, o czym pisze polityk zaangażowany w działalność jednego stronnictwa. W zasadzie niekiedy trudno zrozumieć o co chodzi temu człowiekowi. Mnóstwo pretensji do wszystkich, tylko nie do siebie. Nie zdarza się często, aby dobrze o kimś powiedział.

Lech Wałęsa odwołuje się do wydarzeń Grudnia 1970 roku, nawiązuje do strajku w Stoczni Gdańskiej (nie szczędzi przy tym uszczypliwości Annie Walentynowicz i innym). Przywołuje stenogram rozmów z Borysem Jelcynem odnośnie wycofania wojsk radzieckich z naszego kraju. Następnie gładko przechodzi do zarzutów Sławomira Cenckiewicza i Piotra Gontarczyka o współpracę ze Służbą Bezpieczeństwa w latach 1970-1976. Reakcja działacza związkowego nie jest nowa, ponieważ od lat, wobec adwersarzy, stosuje tę samą narrację: obelgi, zaprzeczanie faktom, brak krytycyzmu wobec siebie.

Nie ukrywam, że jest to kolejna nieudana publikacja w dorobku piśmienniczym noblisty. Czy Wałęsa dementuje plotki? Absolutnie nie, sądzę, iż niedowiarków nie przekonał, a oponentów utwierdził w słuszności obranej drogi. Niestety. Oskarżenie o współpracę z SB to poważny zarzut, a nie pogłoska.

Lech Wałęsa demonizuje wszystkich tych, którzy prezentują inny, odmienny tok myślenia. Bywa emocjonalny, irytujący i hałaśliwy; próbuje wszystkich zakrzyczeć. Kolejny raz zabrakło szczerości głównego bohatera.

Wedle mojego przekonania, były prezydent zmarnował potencjał swoich książek. Miał szansę ustosunkować do wszystkich inkryminacji, lecz nie skorzystał z tego. Owszem, próbuje się bronić, ale czyni to nieudolnie, nieracjonalnie i niewiarygodnie. Dzisiejsze występy Wałęsy tylko to potwierdzają.

W dywagacjach zamieszczono wypowiedzi innych osób, większości przychylnych politykowi, między innymi: Vaclava Havla, Danuty Wałęsy, Bronisława Geremka, Tadeusza Mazowieckiego i innych.

Czy rzeczywiście to droga do prawdy Lecha Wałęsy?

Czytając autobiografię legendarnego przywódcy ''Solidarności", mam poważne wątpliwości. Dostajemy kolejną, hagiograficzną książeczkę, w której autor rozpływa się nad własną wspaniałością i osiągnięciami. Sęk w tym, że nie on jeden walczył o wolną Polskę. Pan Lech Wałęsa w swoich wywodach jest tendencyjny, nieobiektywny i...

Rozczarowanie tak wielkie jak rozmiar stronicowy tej książki. Okazuje się, że jest to jedynie pusta laurka wystawiona sobie samemu przez człowieka, który skutecznie rozdrabnia i niszczy swoją legendę.
Niestety jest tu cukierkowo i pięknie a wszystko co jest niewygodne lub mogło by zburzyć mit człowieka wielkiego pan Wałęsa pomija.
Szkoda.
Po przeczytaniu dotarło do mnie, że prawdy o tym człowieku chyba nie dowiemy się już nigdy. Taki to już nasz bohater, który za uszami ma tyle samo złego co i dobrego.
Przeczytać można ale nie jest to pozycja z tych, które należy traktować priorytetowo.
Ja oceniam nisko ze względu na przemilczenia pewnych spraw.
Droga do prawdy jest jeszcze długa, kręta i wyboista.

Rozczarowanie tak wielkie jak rozmiar stronicowy tej książki. Okazuje się, że jest to jedynie pusta laurka wystawiona sobie samemu przez człowieka, który skutecznie rozdrabnia i niszczy swoją legendę.
Niestety jest tu cukierkowo i pięknie a wszystko co jest niewygodne lub mogło by zburzyć mit człowieka wielkiego pan Wałęsa pomija.
Szkoda.
Po przeczytaniu dotarło do mnie,...

Ciężko. Doszłam do połowy i odpadłam. Jedno z większych rozczarowań lekturą. Dużo politycznych wywodów. Za dużo.
Książka żony autora była o wiele lepsza

Ciężko. Doszłam do połowy i odpadłam. Jedno z większych rozczarowań lekturą. Dużo politycznych wywodów. Za dużo.
Książka żony autora była o wiele lepsza

Przeczytane... do połowy. Dla mnie zbyt ciężka, momentami baaaardzo nudna.

Przeczytane... do połowy. Dla mnie zbyt ciężka, momentami baaaardzo nudna.

Nie interesuję się za bardzo polityką, nigdy też nie szalałam za Lechem Wałęsą. Jednak jest on naszą polską wizytówką, więc chciałam poznać jego historię i jego przemyślenia.
Książkę ogólnie czyta się dobrze, chociaż bywały fragmenty, które mnie nużyły, ale jak już mówiłam polityka nie jest moim konikiem.
Dużo bardziej interesowały mnie wątki prywatne i wydarzenia przełomowe.

Po przeczytaniu tej książki nabrałam większego szacunku do osoby Wałęsy, łatwiej mi go zrozumieć, nawet jego wady. Jednak dotyczy to Lecha Wałęsy - osoby publicznej. Bo Lech Wałęsa jako mąż i ojciec nie przemawia do mnie, uważam go za egoistę. Ale też zdaję sobie sprawę z tego, że w większości wypadków, żeby coś wielkiego osiągnąć trzeba być egoistą.

Nie interesuję się za bardzo polityką, nigdy też nie szalałam za Lechem Wałęsą. Jednak jest on naszą polską wizytówką, więc chciałam poznać jego historię i jego przemyślenia.
Książkę ogólnie czyta się dobrze, chociaż bywały fragmenty, które mnie nużyły, ale jak już mówiłam polityka nie jest moim konikiem.
Dużo bardziej interesowały mnie wątki prywatne i wydarzenia...

Szacunek

Szacunek

ksiazka pisana na swoja modle , i najprawdopodobniej za pomoca osob trzecich (walesa nie uzywa takiego jezyka) .Z ciekawych rzeczy- (pokazane ksero dokumentu z zatrzymania) iz ma nie zawodowke , a cos na podobienstwo szkoly zawodowej ktora trwala 2 lata nie 3

ksiazka pisana na swoja modle , i najprawdopodobniej za pomoca osob trzecich (walesa nie uzywa takiego jezyka) .Z ciekawych rzeczy- (pokazane ksero dokumentu z zatrzymania) iz ma nie zawodowke , a cos na podobienstwo szkoly zawodowej ktora trwala 2 lata nie 3