Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Nie jesteś potworem, za jakiego się uważasz. Zasługujesz na miłość bardziej, niż sądzisz. Wiesz o tym. Ciągle ci to powtarzam. Przekonanie, że jest inaczej, mieszka tylko w twojej głowie"

Dziś postanowiłam zrecenzować bardzo kontrowersyjną, wzbudzającą wiele mieszanych uczuć, powieść z gatunku erotyki napisaną przez panią E.L James, która na swoim koncie ma już trylogię "Odcienie szarości". "Grey" to opowiedziana z punktu widzenia Christiana historia, którą mogliśmy już poznać we wcześniejszym tomie, który nosił nazwę "Pięćdziesiąt Twarzy Greya".

Sięgając po lekturę, nie spodziewałam się wielkiego dzieła literackiego, które powali mnie na kolana. Wiedziałam że będzie to lekka, prosta i z pewnością zabawna powieść, która pozwoli mi się trochę odprężyć i odciągnąć od nauki, która przytłacza mnie z każdej strony.

Nowa książka pani James, nie okazała się taka zła, a wręcz przeciwnie. Zostałam mile zaskoczona, bowiem Christian Grey nie okazał się wcale takim kontrolującym i agresywnym dupkiem, jak można się tego spodziewać na pierwszy rzut oka. Moim zdaniem pan Grey to bardzo skryty i fascynujący bohater. Prawdę mówiąc dla mnie jest on skrzywdzonym przez los, zagubionym i rozchwianym emocjonalnie człowiekiem, a ta cała sado-masochistyczna otoczka, to maska, która daje Christianowi bezpieczeństwo i sprawia że nie musi on się obawiać ponownego skrzywdzenia.

Rzeczą, która dominuje jest oczywiście stosunek seksualny, między dwojgiem głównych bohaterów. Ale czy jest on dominujący? Moim zdaniem nie. Wiele osób uważa, iż książka ta zyskała popularność, tylko dlatego, że są w niej dość mocne sceny. Nie zgodzę się z tym. Książki zyskały rozgłos, gdyż ukazują, że każdy zasługuje na miłość. Jest przykładem że człowiek jest w stanie się zmienić, jednak wsparcie i bezwarunkowe uczucie jest tutaj najważniejsze. To właśnie urzekło kobiety na całym świecie. Zmiana jaka nastąpiła w Christianie.

Co do stylu pisania autorki, to jest on w porównaniu z jej debiutanckim dziełem ciut lepszy. Jednak nadal jest to prosty, niewymagający język, co moim zdaniem nie jest aż tak wielką wadą, gdyż sprawia to, że książka ta nie męczy czytelnika.

Czytając opinie innych czytelników, często rzucało mi się w oczy zdanie, że "Książka ta jest bardzo podobna do "50 twarzy Greya". Jak ta sama historia opowiedziana tylko z innej perspektywy może nie być podobna. Moim zdaniem jest to robienie dziury w całym. Bardzo zaintrygowały mnie wspomnienia Greya z dzieciństwa, jego stosunki z pracownikami i personelem, a także wiele faktów i dręczących mnie niedopowiedzianych słów, które nie zostały przedstawione w pierwszym tomie trylogii. Miło było poznać dopełnienie całej tej, może nie łatwej ale na pewno intrygującej historii.

Co do wyglądu wizualnego książki, nie mam nic do zarzucenia. Moim zdaniem, jest to najlepsza okładka, z wszystkich dzieł pani E.L James.

Podsumowując, jest to książka na pewno dla fanów "FSOG" Nie spodoba się ona każdemu i to jest oczywiste. Jak widzimy zdania są bardzo podzielone, gdyż wielu uwielbia, a reszta nienawidzi. Jednak jak wiadomo o gustach nie ma się co rozgadywać. Dla mnie książka była miłą odskocznią i dużym zaskoczeniem, jednak jako fanka twórczości pani James, nie spodziewałam się innego rozwoju sprawy!

"Nie jesteś potworem, za jakiego się uważasz. Zasługujesz na miłość bardziej, niż sądzisz. Wiesz o tym. Ciągle ci to powtarzam. Przekonanie, że jest inaczej, mieszka tylko w twojej głowie"

Dziś postanowiłam zrecenzować bardzo kontrowersyjną, wzbudzającą wiele mieszanych uczuć, powieść z gatunku erotyki napisaną przez panią E.L James, która na swoim koncie ma już trylogię...

"W miarę jak czytał, zakochiwałam się w nim tak, jakbym zapadała w sen: najpierw powoli, a potem nagle i całkowicie."

Hazel-główna bohaterka, choruje na raka trzustki z przerzutami do płuc. Kiedy popada w depresje, po namowie rodziców, bierze udział w spotkaniach grupy wsparcia, dla osób chorujących na raka. To właśnie tam poznaje Augustusa. Pomimo iż sam ma już chorobę za sobą, na zajęciach wspiera swojego przyjaciela. Między tą dwójką rodzi się niezwykłe uczucie, które niezaprzeczalnie można nazwać miłością.

John Green w swojej książce poruszył bardzo trudny temat. Śmierć jest bowiem jedynym procesem, którego każdy człowiek może się spodziewać. Poprzez czytanie takich książek ludzie próbują przyzwyczaić się do faktu, iż ich życie nie będzie trwało wiecznie. Jednak "Gwiazd naszych wina" nie skupia się na chorobie i przemijaniu. Głównym wątkiem jest miłość dwojga odpowiedzialnych, młodych ludzi, których połączyła waleczność w bardzo trudnym, chodź krótkim życiu.

Książka została naszpikowana banalnymi, jednak dającymi do myślenia sentencjami, które zmuszają nas do refleksji. Autor chce nas uświadomić, że nie ważne jak bardzo będziemy się starać, każdego z nas czeka zapomnienie, bez względu na to kim będziemy i co uczynimy, nasza historia umrze wraz z nami. Tak jak kończy się książka a razem z nią historia Augustusa i Hazel, tak nasze życie, wcześniej lub później się skończy.

Dzieło pana Greena zostało stworzone by działało na nasze myśli i uczucia. Płacz, śmiech, rozbawienie, gniew, smutek to tylko garstka emocji jakich doświadczamy podczas czytania książki. Utożsamiamy się z bohaterami i chociaż wiemy że tak nie będzie, to marzymy że los da tej dwójce jeszcze trochę czasu. Może się wydawać że skoro książka opowiada o tak trudnym temacie, będzie ona poważna. Nic bardziej mylnego. Znajdziemy w niej wiele humoru, co sprawia, że chcemy coraz więcej.

Bohaterowie są dobrą stroną tej książki. Hazel i Gus to dwa odmienne indywidualizmy. Hazel pogodziła się z chorobą oraz śmiercią i stara się przeminąć bez zbędnego zamieszania. Augustus za to stara się zostać zapamiętanym przez każdego napotkanego człowieka. Wiele ich różni jednak swoją miłością pokazują, że przeciwności lubią się przyciągać. Pod każdym względem są idealni, przez co trudno jest pogodzić się czytelnikowi z brakiem happy-endu, którego na próżno szukać w tej książce.

Polecam książkę każdemu, kto szuka chwytającej za serce powieści, która swoim niesamowitym językiem i nietuzinkową fabułą wzruszy, rozśmieszy i da do myślenia.

"W miarę jak czytał, zakochiwałam się w nim tak, jakbym zapadała w sen: najpierw powoli, a potem nagle i całkowicie."

Hazel-główna bohaterka, choruje na raka trzustki z przerzutami do płuc. Kiedy popada w depresje, po namowie rodziców, bierze udział w spotkaniach grupy wsparcia, dla osób chorujących na raka. To właśnie tam poznaje Augustusa. Pomimo iż sam ma już chorobę za...

Główna bohaterka-Allie Sheridan, to zbuntowana nastolatka, która swoim nagannym zachowaniem przysparza rodzicom nie małych problemów. Kiedy po raz trzeci trafia do aresztu, rodzice Allie podejmują poważną decyzję, o wysłaniu córki do prestiżowej szkoły z internatem, Cimerii. Nieznana nikomu akademia, na pierwszy rzut oka jest dla głównej bohaterki przerażającym, mrocznym miejscem. Pomimo że Allie trudno odnaleźć się w nowym otoczeniu, zyskuje sympatię kilkorga przyjaciół, a o jej względy walczy dwójka charyzmatycznych i przystojnych młodzieńców. Jednak kiedy wszyscy wokół kłamią, a w Cimmerii zaczynają dziać się dziwne rzeczy, komu zaufać? Pomimo iż wszyscy znają prawdę nikt nie chce wyjawić dziewczynie jaki sekret kryje się w murach szkoły.

Moim zdaniem "Wybrani" to rewelacja. W końcu trafiłam na książkę, gdzie nie ma wampirów, wilkołaków i wielu innych stworów, a pomimo tego z napięciem zagłębiałam się w historię Allie i jej przyjaciół. Fenomenem tej książki jest to jak autorka przez cały czas trzyma nas w niewiadomej. Zmusza czytelnika do tego by sam spróbował się domyślić kim są bohaterowie książki. W mojej głowie kłębiło się wiele spekulacji. Pomimo iż, książka okazuje się być "normalna", do ostatniej strony trzyma w niepewności i ekscytacji, która sprawiła że nie mogłam odciągnąć się od czytania.

Bohaterowie to mieszanka charakterów, rewelacyjnie skomponowanych i współgrających z kryminalno-politycznym wątkiem książki. Na pierwszy plan wyłania się trójka bohaterów Allie, Carter oraz Sylvian. Chociaż wątek miłosny w tej książce jest dość oklepany, nie jest on głównym wątkiem fabuły, co nie przytłacza i nie "osładza" całej akcji. Chociaż wszyscy wokół okłamują główną bohaterkę, nie jest ona jedyna. Autorka w fascynujący sposób próbuje zamydlić nam oczy, przez co dajemy się omotać, zaufać bohaterom, którzy wcale na to nie zasługują. Co do mojego wyboru pomiędzy Sylvianem a Carterem. Moja odpowiedź to zdecydowanie Carter. Polubiłam tego bohatera od początku, zanim jeszcze pokazał swoje prawdziwe oblicze. Lubię niegrzecznych chłopców i to się nie zmieni!

Czy książka posiada jakieś wady? Możliwe, jednak ja nie znalazłam żadnej. Oprócz okładki, która nie zawojowała mojego serca, nie dopatrzyłam się żadnych nieścisłości. Styl pisania autorki jest prosty, jednak zrozumiały i łatwy w odbiorze, bohaterowie są rewelacyjnie wykreowani, a akcja została dobrze zbalansowana, co sprawia że książka to coś nowego i świeżego na polskim rynku wydawniczym.

Polecam czytelnikom, którzy chcą przeczytać książkę różniącą się od reszty, która trzyma w napięciu i nie daje się odstawić na później.

ZAPRASZAM NA MOJEGO BLOGA: http://zaczytanakarolcia.blogspot.com/

Główna bohaterka-Allie Sheridan, to zbuntowana nastolatka, która swoim nagannym zachowaniem przysparza rodzicom nie małych problemów. Kiedy po raz trzeci trafia do aresztu, rodzice Allie podejmują poważną decyzję, o wysłaniu córki do prestiżowej szkoły z internatem, Cimerii. Nieznana nikomu akademia, na pierwszy rzut oka jest dla głównej bohaterki przerażającym, mrocznym...