Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Powieść nie jest długo, idealna na jeden wieczór. Fabuła jest raczej przewidywalna, a przynajmniej niczym nowym nie zaskakuje, biorąc pod odwagę podjęcie tematu wampiryzmu w literaturze i filmie na różne sposoby. Mimo wszystko, pozycja ta ma coś w sobie. Ma interesujący klimat, miejscami może też zaskoczyć. Rzeczy z pozoru nie mające znaczenia, później go nabierają.
Książka sama w sobie bardzo mi się podobała, zaciekawiła mnie od pierwszych stron i trzymała do końca. Na pewno nie był to stracony czas!

Powieść nie jest długo, idealna na jeden wieczór. Fabuła jest raczej przewidywalna, a przynajmniej niczym nowym nie zaskakuje, biorąc pod odwagę podjęcie tematu wampiryzmu w literaturze i filmie na różne sposoby. Mimo wszystko, pozycja ta ma coś w sobie. Ma interesujący klimat, miejscami może też zaskoczyć. Rzeczy z pozoru nie mające znaczenia, później go...

Bardzo trudno było mi włączyć się w akcje książki. Język też nie był łatwy, chociaż dodawał klimatu powieści.
Podobał mi się ogólnie klimat, taki staro słowiański, z wierzeniami i praktykami magicznymi.

Bardzo trudno było mi włączyć się w akcje książki. Język też nie był łatwy, chociaż dodawał klimatu powieści.
Podobał mi się ogólnie klimat, taki staro słowiański, z wierzeniami i praktykami magicznymi.

Ciekawa książka, pod względem psychologicznym. Miejscami bardzo smutna i wręcz tragiczna.

Ciekawa książka, pod względem psychologicznym. Miejscami bardzo smutna i wręcz tragiczna.

Książka jest napisana bardzo prostym i dość przyjemnym językiem, bardzo szybko mi się ją czytało. W pewien sposób była też interesująca, dość schematyczna, jednak chciałam poznać zakończenie tej historii. Czasami główna bohaterka była dość irytująca, a opisy z perspektywy Garretta dość mocno żenujące. Nie podobało mi się też podejście do związków właściwie wszystkich postaci występujących w książce - utożsamiają spotykanie się i bycie parą z seksem (jakby związek nic więcej nie wnosił i tylko na tym się opierał).

Książka jest napisana bardzo prostym i dość przyjemnym językiem, bardzo szybko mi się ją czytało. W pewien sposób była też interesująca, dość schematyczna, jednak chciałam poznać zakończenie tej historii. Czasami główna bohaterka była dość irytująca, a opisy z perspektywy Garretta dość mocno żenujące. Nie podobało mi się też podejście do związków właściwie wszystkich...

Mam mieszane uczucia co do książki. Zaczęło się całkiem w porządku, byłam zaintrygowana dwoma światami. Jednak od mniej więcej połowy książki bardzo dziwnie mi się to czytało. Niby coś się działo, ale wydawało mi się nudno. Niby w tym świecie panują jakieś zasady, jednak niektóre rozwiązania były dla mnie bardzo dziwne. Irytowało mnie, że głównej bohaterce (a zarazem czytającemu) nie wyjaśni się pewnych reguł czy relacji, przez co przez sporą część książki ciężko było mi się odnaleźć. Jest też parę głupotek, w stylu bohaterka złamała żebro, nikt się tym nie zajął i tak chodzi sobie połamana. Nie wiem czy skuszę się na kolejne części.

Mam mieszane uczucia co do książki. Zaczęło się całkiem w porządku, byłam zaintrygowana dwoma światami. Jednak od mniej więcej połowy książki bardzo dziwnie mi się to czytało. Niby coś się działo, ale wydawało mi się nudno. Niby w tym świecie panują jakieś zasady, jednak niektóre rozwiązania były dla mnie bardzo dziwne. Irytowało mnie, że głównej bohaterce (a zarazem...

Książka była po prostu nudna. Relacje między głównymi bohaterami oraz „trójkąt miłosny” były na tyle słabo napisane, że nie mogłam uwierzyć w uczucia między bohaterami.

Książka była po prostu nudna. Relacje między głównymi bohaterami oraz „trójkąt miłosny” były na tyle słabo napisane, że nie mogłam uwierzyć w uczucia między bohaterami.

Mimowolnie porównywałam ją do heksalogii o Dorze Wilk, mniej mi się podobała od niej. Trudno było mi się wciągnąć w historię, czasami irytowało mnie wstawianie „magicznego” do wszystkiego.

Mimowolnie porównywałam ją do heksalogii o Dorze Wilk, mniej mi się podobała od niej. Trudno było mi się wciągnąć w historię, czasami irytowało mnie wstawianie „magicznego” do wszystkiego.

Pouczająca i miejscami ciężka książka. Wcześniej nie zdawałam sobie sprawy z powszechności pracy służących. Podobało mi się przybliżenie, jak to kiedyś wyglądało, jakie było życie, zwyczaje i obowiązki służących. Bardzo ciekawe były dla mnie wspomnienie.
Dodatkowy plus za to, że autorka przedstawiła różne strony zjawiska, nie skupiała się na dychotomicznym przedstawieniu problemu, często opisane były kontrastowe zachowania i przypadki.

Pouczająca i miejscami ciężka książka. Wcześniej nie zdawałam sobie sprawy z powszechności pracy służących. Podobało mi się przybliżenie, jak to kiedyś wyglądało, jakie było życie, zwyczaje i obowiązki służących. Bardzo ciekawe były dla mnie wspomnienie.
Dodatkowy plus za to, że autorka przedstawiła różne strony zjawiska, nie skupiała się na dychotomicznym przedstawieniu...

Jestem rozczarowana. Książka była lekka, zawierała to, co lubię - koty i kawę. Miejscami wzruszająca. Niestety też była nudna. Jak myślałam o niej po przeczytaniu, to naprawdę niewiele się działo.

Jestem rozczarowana. Książka była lekka, zawierała to, co lubię - koty i kawę. Miejscami wzruszająca. Niestety też była nudna. Jak myślałam o niej po przeczytaniu, to naprawdę niewiele się działo.

Sięgając po tę książkę dostałam to, co chciałam. Postacie, które polubiłam. Kilka zwrotów akcji i trzymanie w napięciu. Nie zmęczyła mnie i była przyjemna.

Sięgając po tę książkę dostałam to, co chciałam. Postacie, które polubiłam. Kilka zwrotów akcji i trzymanie w napięciu. Nie zmęczyła mnie i była przyjemna.

Mroczna, krwawa i wciągająca. Mocne zakończenie jeszcze bardziej zachęciło mnie do kolejnej części.

Mroczna, krwawa i wciągająca. Mocne zakończenie jeszcze bardziej zachęciło mnie do kolejnej części.

Do tej części jakoś nie mogłam się zebrać. Dopiero audiobook pomógł mi przebrnąć przez nią. Książka wg mnie miała swoje lepsze i gorsze momenty, czasami akcja mnie wciągała, w innych momentach trochę irytowało mnie zachowanie Paige. Kilku zwrotów akcji się nie spodziewałam, więc byłam pozytywnie zaskoczona i zainteresowana. Końcówka książki jest pełna akcji, fajnie napisana, tak naprawdę dzięki niej czekam na kolejną część. Zapowiada się naprawdę złożona kontynuacja.

Do tej części jakoś nie mogłam się zebrać. Dopiero audiobook pomógł mi przebrnąć przez nią. Książka wg mnie miała swoje lepsze i gorsze momenty, czasami akcja mnie wciągała, w innych momentach trochę irytowało mnie zachowanie Paige. Kilku zwrotów akcji się nie spodziewałam, więc byłam pozytywnie zaskoczona i zainteresowana. Końcówka książki jest pełna akcji, fajnie...

Była w porządku. I więcej nie wiem co napisać. Nie porwala mnie zbytnio, ale bardzo chciałam wiedzieć, jak zakończy się ta historia (szczególnie po zakończeniu Korytarza kości). Może gdybym miała te 13/14 lat, to dużo bardziej wciągnęłaby mnie.

Była w porządku. I więcej nie wiem co napisać. Nie porwala mnie zbytnio, ale bardzo chciałam wiedzieć, jak zakończy się ta historia (szczególnie po zakończeniu Korytarza kości). Może gdybym miała te 13/14 lat, to dużo bardziej wciągnęłaby mnie.

Nie sądziłam, że ta książka aż tak bardzo mnie wciągnie. Z Kristoffem miałam już styczność przy książce Cesarstwo wampirów, która nie porwała mnie (ofc były ciekawe momenty, mimo wszystko klimat ogólnej beznadziei sytuacji, braku wyjścia, był dla mnie za ciężki). Tutaj było inaczej - nie mogłam się oderwać od niej, wręcz pochłonęłam ją w kilka dni. Polubiłam główną bohaterkę, mimo że nie jest pozytywną postacią, raczej takim antybohaterem. Kupuję ją i jej motywację, trochę zabrakło mi „rozszerzenia” jej mocy, ale liczę, że w późniejszych tomach to będzie wyjaśnione. A propos wyjaśnień - bardzo podobały mi się przypisy tłumaczące „działanie” świata, było to niezwykle pomoce i nie przeszkadzało mi. Było kilka plot twistów i zagrań, niby spodziewałam się, co może się wydarzyć, a jednak autor zaskoczył mnie czymś nowym, nie szedł w proste schematy. Urzekły mnie dwie pierwsze sceny - pierwszego razu i „pierwszego” morderstwa - są ciekawie napisane, bliźniaczo podobne.
Na pewno nie zawiodłam się, świetnie spędziłam czas i nie mogę się doczekać poznania dalszej historii!

Nie sądziłam, że ta książka aż tak bardzo mnie wciągnie. Z Kristoffem miałam już styczność przy książce Cesarstwo wampirów, która nie porwała mnie (ofc były ciekawe momenty, mimo wszystko klimat ogólnej beznadziei sytuacji, braku wyjścia, był dla mnie za ciężki). Tutaj było inaczej - nie mogłam się oderwać od niej, wręcz pochłonęłam ją w kilka dni. Polubiłam główną...

Sięgnęłam po nią, bo nie miałam co słuchać na BookBeat. Nigdy nie czytałam bardziej klasycznych kryminałów, więc była to idealna okazja. Książka nie porwała mnie. Prawdopodobnie nawet jej nie zapamiętam. Na pewno jest vibe lat 60tych. Podobało mi się też brak tak obrazowej przemocy (tak jak często opisuje się we współczesnych kryminałach). Mimo wszystko, tu moja przygoda z takimi książkami się skończy.

Sięgnęłam po nią, bo nie miałam co słuchać na BookBeat. Nigdy nie czytałam bardziej klasycznych kryminałów, więc była to idealna okazja. Książka nie porwała mnie. Prawdopodobnie nawet jej nie zapamiętam. Na pewno jest vibe lat 60tych. Podobało mi się też brak tak obrazowej przemocy (tak jak często opisuje się we współczesnych kryminałach). Mimo wszystko, tu moja przygoda z...

To było moje pierwsze zetknięcie z tą autorką. Książka jest naprawdę urokliwa. Zwykle nie czytam romansów/obyczajowych, ale ta mnie pochłonęła niemal od pierwszej strony. Oczywiście podczas czytania kilka elementów wzbudzało moje wątpliwości lub wydawało mi się nienaturalnych, jednak pod koniec większość rzeczy się wyjaśnia, są uzasadnione. Według mnie, Joy miejscami miała dość dziwne podejście do spotykanej rodziny, wydawało mi się to mało prawdopodobne, podobnie z zakończeniem. Mimo wszystko, dobrze będę wspominać tą książkę.

To było moje pierwsze zetknięcie z tą autorką. Książka jest naprawdę urokliwa. Zwykle nie czytam romansów/obyczajowych, ale ta mnie pochłonęła niemal od pierwszej strony. Oczywiście podczas czytania kilka elementów wzbudzało moje wątpliwości lub wydawało mi się nienaturalnych, jednak pod koniec większość rzeczy się wyjaśnia, są uzasadnione. Według mnie, Joy miejscami miała...

Miałam wrażenie, że czytam książkę z wattpada (nie tylko ze względu na podanie playlisty czy ponad 12 stronicowej charakterystyki bohaterów na końcu książki). Generalnie nie polubiłam głównych bohaterów, miejscami czułam ogromne zażenowanie dialogami.
Żałuje wydanych pieniędzy, mogłam dołożyć i kupić lepszą i ciekawszą książkę.
DNF

Miałam wrażenie, że czytam książkę z wattpada (nie tylko ze względu na podanie playlisty czy ponad 12 stronicowej charakterystyki bohaterów na końcu książki). Generalnie nie polubiłam głównych bohaterów, miejscami czułam ogromne zażenowanie dialogami.
Żałuje wydanych pieniędzy, mogłam dołożyć i kupić lepszą i ciekawszą książkę.
DNF

Ciekawa, króciutka książka, jeszcze takiej nie czytałam. W humorystyczny sposób przedstawiono kobietę i mężczyznę.
Trochę nie podobała mi się końcówka, tj. rozważania dlaczego ktoś kocha, ale to bardziej z powodu moich przekonań.

Ciekawa, króciutka książka, jeszcze takiej nie czytałam. W humorystyczny sposób przedstawiono kobietę i mężczyznę.
Trochę nie podobała mi się końcówka, tj. rozważania dlaczego ktoś kocha, ale to bardziej z powodu moich przekonań.

Mam mieszane uczucia co do tej książki. Na pewno fajnie, że autorka zainspirowana legendą „nawiedzonego” obrazu, buduje nam jego historię (nie do końca na nowo, bo cześć zaczerpnęła z legendy obrazu). Zaciekawił mnie wątek rodziny chłopca, na początku był dość nieoczywisty. Jednak współcześni bohaterowie dość mocno mnie irytowali. Autorka próbowała dać im pewne tło, przedstawić ich charakter, jednak odebrałam ich raczej jako płytkich i mało interesujących. Pod koniec zaczęłam się zastanawiać, gdzie zniknęła „główna” para - dosłownie akcja przerzuca się z nich na Danielle, a o Libby i jej chłopaku praktycznie sie zapomina.
Generalnie historia nie była zła, jednak prawdopodobnie nie zapadnie mi w pamięć.

Mam mieszane uczucia co do tej książki. Na pewno fajnie, że autorka zainspirowana legendą „nawiedzonego” obrazu, buduje nam jego historię (nie do końca na nowo, bo cześć zaczerpnęła z legendy obrazu). Zaciekawił mnie wątek rodziny chłopca, na początku był dość nieoczywisty. Jednak współcześni bohaterowie dość mocno mnie irytowali. Autorka próbowała dać im pewne tło,...

Była bardzo w porządku, chociaż bardziej podobała mi się pierwsza cześć. Fajnie, że tym razem w audiobooku był podział na role i inni lektorzy czytali poszczególne rozdziały.

Była bardzo w porządku, chociaż bardziej podobała mi się pierwsza cześć. Fajnie, że tym razem w audiobooku był podział na role i inni lektorzy czytali poszczególne rozdziały.