Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pierwsza (hmm... z dwóch jak dotąd przeczytanych :D) biografia, która mi się spodobała. Może styl pisania nie jest idealny, ale to wielkie kompendium wiedzy o Bjork. Można się bardzo dużo dowiedzieć o piosenkarce i nie zanudzić przy tym na śmierć, jak to było w przypadku pierwszej mojej przeczytanej biografii... Przykładowo, przeczesałem cały Internet w poszukiwaniu genezy piosenki "Show Me Forgiveness" - nie znalazłem nic, za to dowiedziałem się tego z książki. Gorąco polecam wszystkim fanom Bjork :)

Pierwsza (hmm... z dwóch jak dotąd przeczytanych :D) biografia, która mi się spodobała. Może styl pisania nie jest idealny, ale to wielkie kompendium wiedzy o Bjork. Można się bardzo dużo dowiedzieć o piosenkarce i nie zanudzić przy tym na śmierć, jak to było w przypadku pierwszej mojej przeczytanej biografii... Przykładowo, przeczesałem cały Internet w poszukiwaniu genezy...

Pierwszy przeczytany przeze mnie kryminał :) Świetne zakończenie.

Pierwszy przeczytany przeze mnie kryminał :) Świetne zakończenie.

Wspaniała książka z pięknym przesłaniem i rysunkami :)

Wspaniała książka z pięknym przesłaniem i rysunkami :)

Powiem szczerze - początek książki nie przypadł mi do gustu. Później jedna, kiedy Eragon i Saphira dotarli do Ellesmery i rozpoczęli szkolenie pod okiem Oromisa i Glaedra, zaczęło się robić ciekawie. A końcowe 60 stron - rewelka.
Głęboko podziwiam to, w jaką idealną całość układa się historia.
Polecam :)

Powiem szczerze - początek książki nie przypadł mi do gustu. Później jedna, kiedy Eragon i Saphira dotarli do Ellesmery i rozpoczęli szkolenie pod okiem Oromisa i Glaedra, zaczęło się robić ciekawie. A końcowe 60 stron - rewelka.
Głęboko podziwiam to, w jaką idealną całość układa się historia.
Polecam :)

Przyjemna książeczka z pouczającym morałem.

Przyjemna książeczka z pouczającym morałem.

Dobre wprowadzenie do świata starożytnego Egiptu. Można dowiedzieć się z niej najważniejszych rzeczy na temat życia codziennego, wojen, historii, kultury, rzemiosła itd. Egipcjan.
Polecam :)

Dobre wprowadzenie do świata starożytnego Egiptu. Można dowiedzieć się z niej najważniejszych rzeczy na temat życia codziennego, wojen, historii, kultury, rzemiosła itd. Egipcjan.
Polecam :)

O ile dwie pierwsze książki z cyklu "Harry Potter" mogły się wydać komuś dziecinne, to na pewno nie może zarzucić tego trzeciej części serii - "więźniowi Azkabanu". Bohaterowie dorastają, więc też język musi się zmienić. Polecam wszystkim!

O ile dwie pierwsze książki z cyklu "Harry Potter" mogły się wydać komuś dziecinne, to na pewno nie może zarzucić tego trzeciej części serii - "więźniowi Azkabanu". Bohaterowie dorastają, więc też język musi się zmienić. Polecam wszystkim!

Wspaniały zbiór bajek, równie dobrze ilustrowany.

Wspaniały zbiór bajek, równie dobrze ilustrowany.

Krótko i zwięźle opisane zostały najważniejsze zwierzaki. Bardzo przydatna książka.

Krótko i zwięźle opisane zostały najważniejsze zwierzaki. Bardzo przydatna książka.

Książka mojego dzieciństwa. Wzruszająca i zrozumiała dla dzieci, dla których to została napisana.

Książka mojego dzieciństwa. Wzruszająca i zrozumiała dla dzieci, dla których to została napisana.

Cóż... "W pierścieniu Ognia"? Gorsze od pierwszej części, ale zdecydowanie lepsze od ostatniej. Nie powiem że się zawiodłem, bo tak nie było, lecz spodziewałem się czegoś więcej po drugiej części. Miałem nadzieję, że przewyższy "Igrzyska Śmierci" - w końcu Collins opisała w niej Ćwierćwiecze Poskromienia, Katniss i Peeta musieli stanąć do walki o życie ze zwycięzcami z poprzednich lat, z czego wiele było maszynami do zabijania. Niestety, publikacja w żadnym stopniu nie okazała się lepsza od pierwszej. Chwilami nudna i monotonna... innymi słowy - średnia. 5/10 gwiazdek

Cóż... "W pierścieniu Ognia"? Gorsze od pierwszej części, ale zdecydowanie lepsze od ostatniej. Nie powiem że się zawiodłem, bo tak nie było, lecz spodziewałem się czegoś więcej po drugiej części. Miałem nadzieję, że przewyższy "Igrzyska Śmierci" - w końcu Collins opisała w niej Ćwierćwiecze Poskromienia, Katniss i Peeta musieli stanąć do walki o życie ze zwycięzcami z...

Wcześniej oglądałem film o Igrzyskach i bardzo mi się spodobał. Z tego powodu postanowiłem sięgnąć także po książkę - słyszałem wiele pozytywnych opinii na jej temat i zdecydowałem, że sam też wystawie recenzję. Książka pozytywnie mnie zaskoczyła. O ile początek książki chwilami wydawał mi się nudny, to w miarę czasu zacząłem coraz bardziej się wciągać w świat Katniss, która została wylosowana do uczestnictwa w Głodowych Igrzyskach, corocznych zawodach, podczas których mieszkańcy utopijnego państwa Panem przyglądają się zabijaniem się nawzajem dzieci. Najwięcej emocji wywarły na mnie same Igrzyska. Było mi szkoda Katniss, która musiała zmierzyć się z przeciwnikami by wygrać życie - dla siebie - i dla swojej rodziny...

Choć można się przyczepić do stylu pisma autorki i jej ograniczonego słownictwa, jestem skłonny jeszcze raz pogrążyć się w książce.

Zdecydowanie najlepsza część cyklu Suzanne Collins, polecam.

Wcześniej oglądałem film o Igrzyskach i bardzo mi się spodobał. Z tego powodu postanowiłem sięgnąć także po książkę - słyszałem wiele pozytywnych opinii na jej temat i zdecydowałem, że sam też wystawie recenzję. Książka pozytywnie mnie zaskoczyła. O ile początek książki chwilami wydawał mi się nudny, to w miarę czasu zacząłem coraz bardziej się wciągać w świat Katniss,...

Zdecydowanie najgorsza z wszystkich trzech części. O ile pierwszy i drugi tom mi się podobały, to w tym wypadku nie mogłem się doczekać zakończenia - tak bardzo mnie nudziła. Mimo wszystko napisana dobrym stylem.

Zdecydowanie najgorsza z wszystkich trzech części. O ile pierwszy i drugi tom mi się podobały, to w tym wypadku nie mogłem się doczekać zakończenia - tak bardzo mnie nudziła. Mimo wszystko napisana dobrym stylem.

Bardzo lekko i przyjemnie się czyta. Niestety z powodu swojej prostoty, nie zasługuje na nic więcej niż 6 gwiazdek.

Bardzo lekko i przyjemnie się czyta. Niestety z powodu swojej prostoty, nie zasługuje na nic więcej niż 6 gwiazdek.

Po tę nowelę Bolesława Prusa sięgnąłem po tym, jak spodobała mi się inna publikacja jego autorstwa, a mianowicie Kamizelka. Dodatkowo przekonywał mnie do niej fakt, że interesuje się starożytnym Egiptem. I co tu powiedzieć - na pewno się nie zawiodłem. Nie zawiodłem, a wręcz bardzo mi się spodobała. Choć jej czytanie zajęło mi tylko paręnaście minut, zachwycił mnie świat przedstawiony w utworze.

Na początku czytelnik dowiaduje się o śmiertelnej chorobie stu letniego faraona - Ramzesa. Król Egiptu każe sporządzić dla niego jedną ze sławnych w tamtych czasach mikstur, które mogą w bardzo krótki okres czasu całkowicie wyleczyć człowieka, ale także doprowadzić do jego niechybnej śmierci. Aby zadbać o przyszłość państwa, w wypadku, gdy zabieg przebiegnie nie po jego myśli, rozkazuje przekazać berło swojemu wnukowi - trzydziestoletniemu Horusowi, gdy tylko umrze. W tym czasie Horus planuje już jak zmieni ustrój państwa po zdobyciu korony. Wszystko jednak zaczyna się burzyć, gdy w nogę kąsi go pszczoła, a Ramzes dzięki miksturze zaczyna odzyskiwać siły.

Ta krótka opowiastka najpierw utrzymywała mnie w pewności, że Horus odzyska tron i zmieni na lepsze politykę kraju. A tu nagle taka niespodzianka... Autorowi udało się grać na moich uczuciach. Wnet po ukąszeniu Horus zaczął tracić siły, przez co ja też coraz bardziej zaczynałem wątpić w dobre zakończenie noweli. Końcowa scena wywołała we mnie mieszane uczucia: śmiech (nie napiszę dlaczego, bo mogę zdradzić tym fabułę), ale także smutek.

Zdecydowanie polecam wszystkim dzieło "Z legend dawnego Egiptu".

Po tę nowelę Bolesława Prusa sięgnąłem po tym, jak spodobała mi się inna publikacja jego autorstwa, a mianowicie Kamizelka. Dodatkowo przekonywał mnie do niej fakt, że interesuje się starożytnym Egiptem. I co tu powiedzieć - na pewno się nie zawiodłem. Nie zawiodłem, a wręcz bardzo mi się spodobała. Choć jej czytanie zajęło mi tylko paręnaście minut, zachwycił mnie świat...

Wspaniale został ukazany upływ czasu, Ania z małej dziewczynki zamienia się w dorosłą kobietę. Zrobiła na mnie duże wrażenie.

Wspaniale został ukazany upływ czasu, Ania z małej dziewczynki zamienia się w dorosłą kobietę. Zrobiła na mnie duże wrażenie.

Nudna jak flaki z olejem

Nudna jak flaki z olejem

Ciekawostki, ciekawostki, ciekawostki... a tak na prawdę nie ma w niej nic ciekawego, co przyciągało by uwagę czytelnika. Książka rozpoczyna się bez żadnego wstępu do świata Titanica - historii jego pamiętnego zatonięcia - a zakłada, że potencjalny czytelnik doskonale zna już jego historię, a nie zawsze tak jest.

Ciekawostki, ciekawostki, ciekawostki... a tak na prawdę nie ma w niej nic ciekawego, co przyciągało by uwagę czytelnika. Książka rozpoczyna się bez żadnego wstępu do świata Titanica - historii jego pamiętnego zatonięcia - a zakłada, że potencjalny czytelnik doskonale zna już jego historię, a nie zawsze tak jest.