Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Gdy autor zamieszcza swoje nazwisko w dialogu z książki pokazując dystans do samego siebie - wiedz, że coś się dzieje.

Historia kryminalna, pomysł na fabułę tej książki wokół pięknych, młodych i bogatych może się podobać. Przy zakończeniu, gdy okazało się, w jaki sposób rozwiązanie jest podane, nawet się uśmiechnąłem.

Główna bohaterka przypomina mocno bohaterki książek polskiej Królowej Kryminału - i to też może byłoby zaletą, gdyby nie fakt, że książki Chmielewskiej pisane były jednak nieco w innej epoce i nie były aż tak bardzo uwięzione w konteksty. Panienka Róża (jak nazywa bohaterkę jej gosposia, postać tak stereotypowa, że żal było czytać) jest bowiem za bardzo otoczona przez Magdy Gessler, moherowe berety i inne nawiązania (cud, że Rogoziński darował czytelnikom nazwiska influencerów z TikToka i YouTube), które dobre są dla serialu TV, nie dobrego kryminału.

Książkę przeczytałem bardzo szybko. Akcja idzie do przodu z tempem, którego pozazdrościłby każdy z opisywanych kandydatów na Mistera PL biegając na bieżni. Nawet temat siłowni został tak opisany, że ciarki przechodzą z zażenowania. Rozumiem - miało być komediowo, ale komedia w dobrym stylu byłaby o niebo lepsza.

Tempo czytania książki bowiem w moim przypadku wynikało z omijania większości tekstu - styl autora pozwala na to, by "omiatać" wzrokiem ścianę literek i człowiek wie wszystko. Jak w "dobrej" telenoweli na 5000 odcinków.

Przyjemna, niezobowiązująca, choć może dla niektórych bardziej wymagających czytelników frustrująca lekturka. Typowa proza polska XXI wieku.

Gdy autor zamieszcza swoje nazwisko w dialogu z książki pokazując dystans do samego siebie - wiedz, że coś się dzieje.

Historia kryminalna, pomysł na fabułę tej książki wokół pięknych, młodych i bogatych może się podobać. Przy zakończeniu, gdy okazało się, w jaki sposób rozwiązanie jest ...

Rozwiń Zwiń

Do książki przymierzałem się długo. Patrzyła na mnie z "kupki" przez wiele miesięcy, aż wreszcie (dzięki dobremu formatowi idealnemu na podróż do Francji) przyszła jej kolej.

Wiele tu lokalizacji, wiele nawiązań do literatury (na szczęście dla mniej erudycyjnych czytelników są one w miarę dobrze objaśnione i zidentyfikowane). Są zwroty akcji, także te w finałowej części powieści, gdy wszystko staje się jasne...

Jest w książce coś, co trzyma przy niej i każe doczytać do końca rozdziału, a potem do samego końca. Styl Autora jest tutaj w swojej pełnej krasie pokazany, a ciekawy główny bohater zmusza do sympatii, choć śliski z niego typ.

Dobra powieść z wątkiem sensacyjno-kryminalnym w pięknych okolicznościach europejskich miast i ich zakurzonych bibliotek z cennymi okazami. Teraz czas na Dziewiąte Wrota...

Do książki przymierzałem się długo. Patrzyła na mnie z "kupki" przez wiele miesięcy, aż wreszcie (dzięki dobremu formatowi idealnemu na podróż do Francji) przyszła jej kolej.

Wiele tu lokalizacji, wiele nawiązań do literatury (na szczęście dla mniej erudycyjnych czytelników są ...

Rozwiń Zwiń

Książka jest przerażająco dobra. Zdarzają jej się chwile zawahania, jak na przykład enigmatyczny początek, albo zbyt długie monologi niszczące "czwartą ścianę". Ale poza tymi momentami - krew, smród, brud, przemoc, alkohol (sex & drugs w zasadzie też się nieoczekiwanie pojawiają; rock&roll nie zauważyłem, zapewne dlatego, że to kapitalistyczny twór).

Historia głównego bohatera choć trudna, wciąga. A że jest wymagająca (skojarzenia z lekturą szkolną Herlinga-Grudzińskiego narzucają się bardzo), to wciąga powoli. Jak komunistyczny etos partyjny, albo lodowate wody Arktyki. Ileż tu zwrotów akcji, ileż zaskoczeń, gdy już czytelnik myśli, że nic ciekawego się przez kolejne 10 stron nie wydarzy, bo monotonia opisu przyrody i kultur na to wskazuje.

Bardzo polecam fanom długich skomplikowanych historii i fanom historii i różnych kultur tym bardziej.

Książka jest przerażająco dobra. Zdarzają jej się chwile zawahania, jak na przykład enigmatyczny początek, albo zbyt długie monologi niszczące "czwartą ścianę". Ale poza tymi momentami - krew, smród, brud, przemoc, alkohol (sex & drugs w zasadzie też się nieoczekiwanie pojaw...

Rozwiń Zwiń

Cóż może być zaskakującego w książce, której fabuła opisana jest w zasadzie cała na okładce? Romans młodzieżowy LGBT jakich obecnie wiele, zwłaszcza, że autorzy w tej branży mają pozycję ugruntowaną i styl już coraz bardziej przewidywalny.

Pomysł na fabułę (opisany na okładce, bez spoilerów) bardzo romantyczny i wdzięczny. Tak samo miejsce akcji, które od razu zmusza czytelników do wizualizowania sobie w sentymentalny sposób krajobrazów z seriali takich jak Przyjaciele lub Seks w wielkim mieście (to drugie wydaje się bardziej tematycznie zbliżone, choć - oczywiście - to literatura dla młodzieży i "te sprawy" opisano zgrabnie i ze smakiem).

Niestety dialogi są typowo młodzieżowe, a pewne nawiązania kulturowe mogą być zupełnie obce dla czytelnika z Polski. Bohaterowie jednak są "jacyś", i to nie tylko ci główni z okładki, ale też i postacie poboczne, które opowiadają jakąś historię i są "po coś". Wszyscy są naprawdę ładnie opisani, a pomysł (który już pojawiał się u Silvery) na kolejne rozdziały pisane z różnych perspektyw sprawdza się bardzo dobrze. I choć sceptycznie nastawiony jestem do słodkich romansów, to ten był dość urzekający, a rozwiązanie całej akcji satysfakcjonujące.

Cóż może być zaskakującego w książce, której fabuła opisana jest w zasadzie cała na okładce? Romans młodzieżowy LGBT jakich obecnie wiele, zwłaszcza, że autorzy w tej branży mają pozycję ugruntowaną i styl już coraz bardziej przewidywalny.

Pomysł na fabułę (opisany na okładce, bez spoile...

Rozwiń Zwiń

Rozważania ewangeliczne na każdy dzień, tyle że "po świeckiemu". Jeśli ktoś potrzebuje "food for thoughts" - bardzo dobra pozycja. Jeśli ktoś chciałby zmądrzeć od samego czytania cytatów stoików, to może się zawieść.

Komentarze do cytatów bowiem są bardzo nierówne (w zasadzie dni w roku też takie są, może o to chodziło?). Trochę jakby na fali mody na stoickie poradniki trzeba było wymyśleć 365 krótkich tekstów na poczekaniu.

Jako pretekst do zaglądania przed snem do książki papierowej, a nie do ekranu telefonu sprawdza się znakomicie.

Rozważania ewangeliczne na każdy dzień, tyle że "po świeckiemu". Jeśli ktoś potrzebuje "food for thoughts" - bardzo dobra pozycja. Jeśli ktoś chciałby zmądrzeć od samego czytania cytatów stoików, to może się zawieść.

Komentarze do cytatów bowiem są bardzo nierówne (w ...

Rozwiń Zwiń

Ciekawy pomysł na fabułę z zagadką lingwistyczną w tle. Aż dziw bierze, jeśli się uświadomi, że książka powstała tak dawno temu. Zatem ciekawie było przejść przez te międzygalaktyczne tajemnice.

Jednak książka nie porwała mnie jakoś szczególnie. Jest dość krótka, to jej duża zaleta. Tłumacz też się postarał przekazać trudne do wyrażenia niuanse lingwistyczne. Aczkolwiek to nie wystarczy, by dać efekt wbijający w fotel, a samo zakończenie może nie być satysfakcjonujące.

Ciekawy pomysł na fabułę z zagadką lingwistyczną w tle. Aż dziw bierze, jeśli się uświadomi, że książka powstała tak dawno temu. Zatem ciekawie było przejść przez te międzygalaktyczne tajemnice.

Jednak książka nie porwała mnie jakoś szczególnie. Jest dość krótka, to jej duża zaleta. Tłum...

Rozwiń Zwiń

Potężna pozycja, którą autorzy (i ich niezliczeni pomocnicy wymienieni w podziękowaniach) pracowali przez dekady. Piszę te słowa 2 dni po rozdaniu Oskarów, więc można by rzec - książka oskarowa.

Czytałem ją po obejrzeniu filmu Nolana i zajęło mi to dużo czasu. Opowiada historię od A do Z, wchodzi w psychikę bohatera, daje świetny kontekst czasów, w których żył (szczególnie tych powojennych).

Polecam każdemu, kto ma czas zmierzyć się z tą historią. Jeśli ktoś widział film, nadal jest dużo rzeczy, które film nie wyjaśnia.

Język książki miejscami jest sztywny, a autorzy wydają się powtarzać treści. Może to kwestia długości procesu twórczego. Nie przeszkadza to jednak i nie spowalnia innego procesu - wciągania czytelników w historię nauki, wojny i Ameryki.

Potężna pozycja, którą autorzy (i ich niezliczeni pomocnicy wymienieni w podziękowaniach) pracowali przez dekady. Piszę te słowa 2 dni po rozdaniu Oskarów, więc można by rzec - książka oskarowa.

Czytałem ją po obejrzeniu filmu Nolana i zajęło mi to dużo czasu. Opowiada historię od A do Z...

Rozwiń Zwiń

Jest to dobra bajka. Akcja dzieje się szybko, ale nie na tyle, by czytające osoby mogły się zgubić. Jest tu całe mnóstwo wątków (trochę jakby osoba autorska chciała wyrzucić z siebie wszystkie pomysły na raz, bo są aż tak dobre), które są w większości urocze. Pewne niedopowiedzenia aż proszą się o dopowiedzenie (i nie chodzi bynajmniej o kontynuację powieści, a raczej jej rozszerzenie "na szerokość").

Mimo tego wszystkiego, nie czytałem tego szybko. Łatwo byłoby (przepraszam za określenie) książkę przelecieć. A chyba nie o to w bajkach chodzi. Pomysł niezbyt odkrywczy, ale podany w sympatyczny sposób, na który można się skusić (pssst - kilka razy wyrwało mi się głośne: awwwww).

Jest to dobra bajka. Akcja dzieje się szybko, ale nie na tyle, by czytające osoby mogły się zgubić. Jest tu całe mnóstwo wątków (trochę jakby osoba autorska chciała wyrzucić z siebie wszystkie pomysły na raz, bo są aż tak dobre), które są w większości urocze. Pewne niedopowiedzenia aż pros...

Rozwiń Zwiń