Cytaty
Koty nie mają imion (...). Wy, ludzie, macie imiona. To dlatego, że nie wiecie, kim jesteście. My wiemy, kim jesteśmy, więc nie potrzebujemy imion.
Są takie oczy, nie pozna pan po nich, że płakały. Wystarczy je otrzeć. A są takie, że płacz długo w nich stoi, nawet gdy dawno płakały.
W ogóle nic nie czułem. Jedyne, co czułem, że nie mam po co dalej żyć. I postanowiłem się powiesić. (…) Włożyłem pętlę na szyję i miałem już łazami odczepić się od słupa, ale spojrzałem jeszcze w dół, na ziemię, i zobaczyłem stryja Jana. Nie, nie wydawało mi się. Widziałem go, o jak tu pana widzę. - Nie rób tego – powiedział – Powiesiłem się i nie widzę różnicy.
Chce wierzyć", powiedział kiedyś jej tato, "ale co ja poradzę, że wciąż mam wątpliwości?".
Myślenie to dobra rzecz.To ono odróżnia ludzi od karaluchów.
Chrześcijański raj to zapewne taka sama posępna dziura jak Bazylika Świętego Piotra: zero ludzi i wszędzie gruba na palec warstwa kurzu.
Wciskanie komuś, że dusza jest nieśmiertelna, jest w dzisiejszych czasach skazane na porażkę. Przecież już od dawna nikt tej duszy nie używa!
Nina skinęła głową, wspominając z nieprzyjemnym uczuciem w żołądku dom, w którym nie było śladu po obecności nastoletniego chłopaka. Jak to jest wychowywać się w takim miejscu? Z babcią, dla której najważniejsza jest zmarła córka, a nie żywy wnuczek?
Może dlatego zawsze tak dobrze rozmawia się w wozie,że kontakt wzrokowy ze zrozumiałych powodów trzeba ograniczyć do minimum?
- Dobrze się czujesz? - zapytała Tamara. - Tak. Nie. Nie wiem. Chyba nie przepadam za zmarłymi. - Za zmarłymi nikt nie przepada.
Przyznam się panu, na ogół niewiele mi się śni. I coraz mniej. W dodatku gdy się zbudzę, nic już nie pamiętam. Sypiam zresztą źle. Z nóg mnie nieraz ścina, a położę się, i nie mogę zasnąć. A zasnę, to nie wiem, śpię czy nie śpię, czy może śpię na jawie albo jawa mi się śni. (...) Odkąd nie mogę tak spać? Odkąd pamiętam. Z tym że coraz gorzej nie mogę. Kto wie, czy to już nie śm...
Rozwiń