Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Sporo prawdy jest w tym, iż znajomość wierzeń ludów mieszkających na obszarze Polski pozostaje znikoma w społeczeństwie. Wiele mitów, bajań naszych praojców pozostaje obecnie nieznana. Strzępki informacji nie zawsze pozostają spójne ze sobą. Dziesięć wieków chrystianizacji, aktywnej walki z zabobonem przyniosło skutki.
Co do lektury, treść jest przystępna, stanowi ciekawą opowieść wprowadzającą w klimaty wierzeń słowiańskich. Trudno jednak oczekiwać zgodności z nielicznymi źródłami historycznymi, nie sposób też oczekiwać tego zadania w popularyzatorskim opracowaniu baśni i legend słowiańskich. Książka nie wyczerpuje bogactwa podań słowiańskich, upraszcza też momentami zawiłą genealogie bóstw, bożków, biesów. Opowiadania zdają się być wciągające, ciekawe, pobudzające wyobraźnie.
Forma książki jest na plus. Twarda okładka z dopracowanymi ilustracjami ładnie zdobi półkę. Pasuje dobrze do innych opracowań wydawnictwa BOSZ.
Polecam lekturę zainteresowanym wierzeniami dawnych mieszkańców kraju nad Wisłą.

Sporo prawdy jest w tym, iż znajomość wierzeń ludów mieszkających na obszarze Polski pozostaje znikoma w społeczeństwie. Wiele mitów, bajań naszych praojców pozostaje obecnie nieznana. Strzępki informacji nie zawsze pozostają spójne ze sobą. Dziesięć wieków chrystianizacji, aktywnej walki z zabobonem przyniosło skutki.
Co do lektury, treść jest przystępna, stanowi ciekawą...

Stefan Kołtun wokalista rockowy zespołu Masakra… choć bardziej adekwatnym zespołem w którym mógłby grać pierwsze skrzypce jest zespół uzależnienia alkoholowego. Poznajemy bohatera w momencie przebudzenia po co najmniej tygodniowej libacji. Jest upalny dzień w Warszawie, Stefan nie pamięta co się działo, brakuje mu portfela i telefonu. Nigdzie nie ma też Zuzanny i dzieci. Stefan zaczyna swoją gehennę po mieście w poszukiwaniu ocalenia przed kacem mordercą, a czytelnik wraz z nim przechadza się po Stolicy poznając emblematyczne postacie, dawnych znajomych głównego bohatera, z którymi pomiędzy hektolitrami alkoholu przysłuchuje się zadziwiająco „składnym” dyskusjom jak na swój stan. Na koniec poznaje Tajemniczego pana Lucjana, który zdaje się przeszywać Stefana na wskroś.

Lektura ciężka, jak dla mnie. Byłem zmuszony często robić sobie przerwy, aczkolwiek uważam, że warto było przeczytać. Autor porusza wiele kwestii charakteru narodowego Polaków, ich dążeń, bolączek, idei oraz kaców literackich, duchowych, poglądowych, społecznych, damsko-męskich. Co prawda uważam dywagacje w niej prowadzone za nader płytkie, ale nie prostackie.
Nie można odmówić autorowi obycia z językiem. Werystyczne opisy stanu w jakim znajduje się główny bohater oraz dobre oddanie topologii Stolicy pozwalają na co najmniej współczucie byłemu rockmanowi.

Polecam na trzeźwo, jak zalecono na tylnej stronie okładki książki.

Stefan Kołtun wokalista rockowy zespołu Masakra… choć bardziej adekwatnym zespołem w którym mógłby grać pierwsze skrzypce jest zespół uzależnienia alkoholowego. Poznajemy bohatera w momencie przebudzenia po co najmniej tygodniowej libacji. Jest upalny dzień w Warszawie, Stefan nie pamięta co się działo, brakuje mu portfela i telefonu. Nigdzie nie ma też Zuzanny i dzieci....

Ciekawe spojrzenie i komentarz Ericha Fromma – amerykańskiego psychologa i filozofa pochodzenia niemieckiego – na myśli dwóch wielkich myślicieli XIX wieku: Zygmunta Freuda oraz Karola Marksa. Autor w swoim wywodzie nie obawia się zaprezentować swojej drogi intelektualnej do prezentowanych poglądów, zachowując przy tym krytyczne spojrzenie. Myśliciel, porównuje idee Marksa i Freuda, konfrontuje je ze sobą i prezentuje swoja interpretacje.
Interesująca lektura pozwalająca na wzbogacenie myślenia o funkcjonowaniu człowieka oraz społeczeństwa ich interakcji oraz konsekwencji z tym związanymi.

Polecam.

Ciekawe spojrzenie i komentarz Ericha Fromma – amerykańskiego psychologa i filozofa pochodzenia niemieckiego – na myśli dwóch wielkich myślicieli XIX wieku: Zygmunta Freuda oraz Karola Marksa. Autor w swoim wywodzie nie obawia się zaprezentować swojej drogi intelektualnej do prezentowanych poglądów, zachowując przy tym krytyczne spojrzenie. Myśliciel, porównuje idee Marksa...