Tą serię czyta się okropnie i zdecydowanie nie jest przeznaczona do czytania od deski do deski za jednym zamachem. Za to nie będzie najokropniej, ponieważ w przypadku np. podręcznika Pituchowej jest pod tym względem gorzej. Za to w przypadku celowanego użytku jest świetna.

W temacie anatomii człowieka trudno znaleźć podobną serię tak w języku polskim jak i w języku angielskim. Pozycje konkurencyjne będą zawsze daleko mniej zasobne. Jest niezwykle smutno, że brak jest podobnych pozycji w zakresie medycyny weterynaryjnej obejmujących anatomię chociaż wybranych grup zwierząt udomowionych. Pomimo tej zasobności nie zawiera ona wszystkich zagadnień - co nie dziwi gdyż to byłoby niemożliwe.

Czy znajdują się w niej błędy, nieścisłości i podobne? Zdecydowanie tak. Tutaj warto chociażby przyjrzeć się tomowi pierwszemu i miejscom omawiającym powierzchnie stawowe rzepki - inne informacje znajdziemy w treści rozdziału omawiającym wybraną strukturę a inne w podsumowaniu. Podobnych miejsc znajdzie się więcej.

Dzięki swej zasobności jest to pozycja i bardzo uniwersalna skierowana do szerokiej gamy odbiorców - dla np. antropologów/biologów człowieka jest to zdecydowana zaleta, z kolei dla studentów kierunku lekarskiego czy lekarsko-dentystycznego okropna wada - podręcznik pozbawiony treści antropologicznych, prymatologicznych, biomechanicznych, historycznych, archeologicznych itp. mógłby być potencjalnie o ponad połowę mniej obszerny, bardziej skomasowany i łatwiejszy w odbiorze.

Zdecydowanie warto zapoznać się z pozycją, z każdym z poszczególnych tomów i posiadać, choćby w formie cyfrowej - samo wypożyczenie z biblioteki może zapewnić z tą pozycją zdecydowanie zbyt mało czasu.

Tą serię czyta się okropnie i zdecydowanie nie jest przeznaczona do czytania od deski do deski za jednym zamachem. Za to nie będzie najokropniej, ponieważ w przypadku np. podręcznika Pituchowej jest pod tym względem gorzej. Za to w przypadku celowanego użytku jest świetna.

W temacie anatomii człowieka trudno znaleźć podobną serię tak w języku polskim jak i w języku...

Posiadam połowicznie.

"Ale tego nie było w Bochenku!" :P Dlatego nie 10/10

Posiadam połowicznie.

"Ale tego nie było w Bochenku!" :P Dlatego nie 10/10

Odpowie na wszystkie pytania i nieścisłości w zakresie anatomii, wskaże zmienności, nauczy budowy, ale zawiera też sporo informacji zupełnie zbędnych (nawiązania do anatomii zwierząt) i przesadnie szczegółowych. Czemu nadmiar szczegółów szkodzi? Bo student i tak tego nie da rady się nauczyć (np. CNS) z takimi detalami, a i spora część tej wiedzy jest w praktyce bezużyteczna albo ewentualnie przydatna tylko specjalistom, przy czym dla specjalistów są akurat lepsze podręczniki.
Nieco odchudzony z "wiedzy bezużytecznej" Bochenek byłby z pewnością dużo chętniej wybieranym przez studentów podręcznikiem, chociaż "biblią anatomów" w Polsce jest i tak.

Odpowie na wszystkie pytania i nieścisłości w zakresie anatomii, wskaże zmienności, nauczy budowy, ale zawiera też sporo informacji zupełnie zbędnych (nawiązania do anatomii zwierząt) i przesadnie szczegółowych. Czemu nadmiar szczegółów szkodzi? Bo student i tak tego nie da rady się nauczyć (np. CNS) z takimi detalami, a i spora część tej wiedzy jest w praktyce bezużyteczna...

Nie wiem czy da się przeczytać Bochenka w całości, ale jest to niewątpliwie najdoskonalsza skarbnica wiedzy z anatomii.

Największy plus - w Bochenku jest wszystko, a nawet za dużo :)

Nie wiem czy da się przeczytać Bochenka w całości, ale jest to niewątpliwie najdoskonalsza skarbnica wiedzy z anatomii.

Największy plus - w Bochenku jest wszystko, a nawet za dużo :)

Wielu studentom wydaje się, że czytanie Bochenka to jakaś katorga i kara. Wcale tak nie jest. Napisane naprawdę przystępnym językiem jak na książkę, która traktuje bądź co bądź o nudnych i (nomen omen) skostniałych rzeczach

Wielu studentom wydaje się, że czytanie Bochenka to jakaś katorga i kara. Wcale tak nie jest. Napisane naprawdę przystępnym językiem jak na książkę, która traktuje bądź co bądź o nudnych i (nomen omen) skostniałych rzeczach

Moje ulubione fragmenty to te, które opisywały pewne cechy charakterystyczne a na końcu dowiadujemy się, że dotyczyły one ryjowatych albo królika :D
Nie potrafiłam się z tymi tomami rozstać przez cały rok :)

Moje ulubione fragmenty to te, które opisywały pewne cechy charakterystyczne a na końcu dowiadujemy się, że dotyczyły one ryjowatych albo królika :D
Nie potrafiłam się z tymi tomami rozstać przez cały rok :)

Dostałam komplet od rodziców jak ogłoszono listy przyjętych na studia :) Pierwsza moja myśl po rozpakowaniu brzmiała "jestem na stomatologii, przecież nie każą mi się z tego uczyć". Na przekonanie się w jak wielkim byłam błędzie nie musiałam zbyt długo czekać :)

Bochenki wcale nie są takie złe i straszne jakie się wydają, wbrew pozorom nie gryzą, a czasami łatwiej było przyswoić z nich pewne zagadnienia, niż wkuwać z innych książek. Jeżeli trafiliście na uczelnię medyczną, a nie znosicie wkuwania na pamięć tak jak ja - czytanie bochenków może Wam pomóc przyswoić anatomię w miarę bezboleśnie.

Dostałam komplet od rodziców jak ogłoszono listy przyjętych na studia :) Pierwsza moja myśl po rozpakowaniu brzmiała "jestem na stomatologii, przecież nie każą mi się z tego uczyć". Na przekonanie się w jak wielkim byłam błędzie nie musiałam zbyt długo czekać :)

Bochenki wcale nie są takie złe i straszne jakie się wydają, wbrew pozorom nie gryzą, a czasami łatwiej było...

Zanim zaczęłam studiować medycynę, postanowiłam zacząć czytać Bochenka od początku. Doszłam do wniosku, że książki naukowe są znakomitym lekiem na bezsenność, no ale czytałam wtedy tylko wstęp. :) Pewnie bardziej bym go doceniła po zakończeniu kursu anatomii.

Gruba księga. Trzeba przyznać, że chociaż mało komu chciało się czytać to w całości, to w razie nieścisłości czy problemów z innymi podręcznikami od razu szukaliśmy odpowiedzi w Bochenku, traktując to dzieło jak 'biblię anatomii'. :)

Zanim zaczęłam studiować medycynę, postanowiłam zacząć czytać Bochenka od początku. Doszłam do wniosku, że książki naukowe są znakomitym lekiem na bezsenność, no ale czytałam wtedy tylko wstęp. :) Pewnie bardziej bym go doceniła po zakończeniu kursu anatomii.

Gruba księga. Trzeba przyznać, że chociaż mało komu chciało się czytać to w całości, to w razie nieścisłości czy...

Przeczytane, obstukane musialo byc. Wspomnienia ze studiow...:)

Przeczytane, obstukane musialo byc. Wspomnienia ze studiow...:)

Jak na podręcznik akademicki wyjątkowo dobrze się czytało :)

Jak na podręcznik akademicki wyjątkowo dobrze się czytało :)