Opinie użytkownika
Styl Lovecarfta do najłatwiejszych nie należy, ale warto, chociaż żeby poznać początki horror fiction i sci-fi.
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo toGeneralnie słabe, co piszę z bólem serca bo uważam się za miłośniczkę twórczości Sapkowskiego. Jest kilka niezłych opowiadań, ale w większości nie porywają ani pomysłem ani formą.
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo toBardzo słaba w porównaniu z poprzednimi książkami. Żart mało śmieszny, struktura odgrzewana, a na dodatek po odczytaniu notatki końcowej od autora miałam nieodparte poczucie, że autor chciał nam przekazać żebyśmy nie spinali się tak na tle wiary. Jeśli książka miała od początku takie przesłanie to coś poszło nie tak. Bardzo. Ogromne rozczarowanie.
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo toUrszula w najlepszym wydaniu. Tym razem o potędze miłości, poświeceniu, pokorze, ale i o akceptacji natury człowieka - jego skończoności, wolności i prawie do podejmowania ostatecznych decyzji. Piękna i wzruszająca historia.
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to
Dla mnie (mimo wszystko) niezła, pomimo okazjonalnego zniesmaczenia.
Dla miłośników obrazoburczych kontrastów i czarnego humoru.
To moje pierwsze spotkanie z Dukajem i tego typu fantastyką. Na początku dość ciężko było mi podążyć za dialogami, ponieważ utrzymane są w stylu "mówionym", wraz z całym arsenałem niedopowiedzeń i ukrytych gestów mimicznych, niedostępnych dla czytelnika nawet pomimo opisu. Innym problemem był też efekt prowadzenia narracji pierwszoosobowej- wchodzimy w środek świata i nie...
więcej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to
To moje drugie spotkanie z Jonasem Jonassonem i, oczywiście, muszę znowu zaliczyć je do udanych. Książka świetna, chociaż do pewnego momentu (jakaś 1/3 książki) wielotorowa narracja znana czytelnikom ze "Stulatka..." była dla mnie dość ciężka. W dalszej części autor w stu procentach zrekompensował mi wcześniejsze trudności.
Fabuła jeszcze lepsza niż w przypadku pierwszej...
Wspaniała pod każdym względem. Dojrzała. Zawiera w sobie wszystko to czego szukam w gatunku: harmonię, spokój, akceptację rzeczywistości i dostrzeżenie piękna świata takiego jaki jest. Rarytas dla lubiących fantasy poszukiwaczy metafor.
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo toSwoją przygodę z fantasy i fantastyką zaczęłam już jakiś czas temu, a moje gusta w tej dziedzinie są bardzo rozległe. Znajduję przyjemność w czytaniu zarówno humorystycznej prozy, jak i tej poważnej, naznaczonej przemyśleniami głównych bohaterów. Tak też dzieje się w przypadku Czarnoksiężnika z Archipelagu. Oto bowiem jesteśmy świadkami ewolucji charakteru i...
więcej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo toPowiem tak: minimalnie gorsza od pierwszej powieści, jednak wciąż fantastyczna. Podobało mi się inne spojrzenie na Geda i podkreślenie jego dojrzałości, szczególnie w kontekście wypadków opisanych w Czarnoksiężniku z Archipelagu. Jedynym minusem może być zakończenie, które niejako pozostawia we mnie pewien niedosyt, choć może to być również potraktowane jako atut książki. W...
więcej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to
Nie jestem zbyt wielką fanką McEwana ze względu na jego przygnębiające tematy. Plus za to, że znów dałam się wywieźć w pole (choć z mniejszym zaskoczeniem, mając w pamięci Pokutę). Plus za ogromną gamę emocji, począwszy od rozczarowania, rozgoryczenia, poczucia zdrady, po radość, wiarę w pozytywne zakończenie i smutek po rozstaniu z głównymi bohaterami.
Minusem może być...
Jeśli chodzi o tematykę to przyznaję- wyjątkowa. Czytałam w wersji angielskiej. To co irytuje, a zarazem stanowi bardzo istotną część utworu, to złożoność postaci- książka oparta jest na wglądzie w psychikę głównej bohaterki, a jednocześnie miałam czasami wrażenie, że pomimo bogatych retrospekcji czy opisów snów ciężko jest mi się z nią utożsamiać. Coś jakby świadomość...
więcej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo toOstatni tom nieco gorszy niż poprzednie, ale cóż, to częsty przypadek.
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to