Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Porównanie tej pozycji do książek Zafona, a w szczególności do Cienia wiatru, w mojej ocenie, jest nadużyciem. niewątpliwie autor przedstawił w sposób ciekawy, barwny perspektywę Barcelony lat 20. Nie mniej jednak sama fabuła nie zachwyca. Trochę niepoukładany schemat. Opisywanie spraw sądowych z udziałem - jako adwokata - głównego bohatera zdaje się być trochę nużące. Bohaterowie pozostają niejako trochę poza naszym zainteresowaniem, nie do końca da się z nimi identyfikować. Duży plus natomiast za opisy "architektury politycznej" Katalonii i samej Barcelony okresu lat 20.
Dla tych wszystkich, którzy kochają Barcelonę i chcą się czegoś nowego o niej dowiedzieć, książkę tę można polecić. Podkreślam jednak, że nie zachwyca. gdybym przed jej przeczytaniem zapoznał się z recenzjami innych czytelników to nie wiem, czy siadłbym do jej przeczytania. a tak zmęczyłem ją. Nie żałuję, ale nie byłoby wielkiej straty gdybym nie przeczytał.

Porównanie tej pozycji do książek Zafona, a w szczególności do Cienia wiatru, w mojej ocenie, jest nadużyciem. niewątpliwie autor przedstawił w sposób ciekawy, barwny perspektywę Barcelony lat 20. Nie mniej jednak sama fabuła nie zachwyca. Trochę niepoukładany schemat. Opisywanie spraw sądowych z udziałem - jako adwokata - głównego bohatera zdaje się być trochę nużące....

Pozycja trudna, ale wciągająca i to bardzo. Gorąco polecam. Czyta się dobrze i książka ma to coś o co dziś coraz trudniej w dobrej lekturze. Daje szansę pomyśleć, wyciągnąć wnioski, spojrzeć na świat z innej perspektywy. Bardzo ciekawa, prosta a zarazem wielonurtowa, świetnie poprowadzona fabuła. Wydawać by się mogło, że to będzie sielanka, dzieci same na bezludnej wyspie. Same mogą się sobą rządzić. Ale, jak się okazuje, to własnie ich największy problem. Książka stanowi - przynajmniej w mojej ocenie - trafny opis, charakterystykę ludzkich charakterów, dążności do władzy, za wszelką cenę. Ja osobiście dostrzegam w tej pozycji odbicie obecnego stanu naszego społeczeństwa, jego niestety tych negatywnych cech. Tacy obecnie jesteśmy. Żądza władzy, chęć zrobienia przykrości innym, brak autentycznej empatii, to to co obecnie dominuje i świetnie oddane zostało przez autora. Jakby nas przestrzegał, nie czyńcie zła, nie róbcie innym tego co wam niemiłe . końcowe sceny książki tchną pewnym optymizmem, ci którzy mają "czyste sumienie" odnajdują ratunek, ale nie wszyscy go jednak doczekali. I niech to będzie mottem do naszych współczesnych przemyśleń nad nami samymi.

Pozycja trudna, ale wciągająca i to bardzo. Gorąco polecam. Czyta się dobrze i książka ma to coś o co dziś coraz trudniej w dobrej lekturze. Daje szansę pomyśleć, wyciągnąć wnioski, spojrzeć na świat z innej perspektywy. Bardzo ciekawa, prosta a zarazem wielonurtowa, świetnie poprowadzona fabuła. Wydawać by się mogło, że to będzie sielanka, dzieci same na bezludnej wyspie....

Książka trudna i wymagająca zaangażowania czytelnika, ale doprawdy warto dla niej poświęcić czas. Wnioski, konkluzje uwagi formułowane przez autora, a przede wszystkim te które sami z lektury wyciągamy są nie do przeceniania. Czytając trzeba intensywnie myśleć, analizować i wsłuchiwać się w głos i słowa książkowego bohatera małego Oskara. To chyba jednak najciekawsze w tej powieści, właśnie to, że daje nam szansę na własne refleksje i oceny opisywanych zjawisk. Grass napisał ją bardzo sugestywnie. Powieść łączy w sobie realizm z surrealizmem. bardzo ciekawym rozwiązaniem jest narracja prowadzona na przemian w pierwsze i trzeciej osobie. Pomysł na powieść świetny, kreacja postaci nieszablonowa, świetny język. No i ta symbolika małego Oskara, chłopca który w wieku trzech lat na własne życzenie przestaje rosnąć, który grą na blaszanym biało-czerwonym bębenku jakby wystukuje swoje życie wyrażając przez to swoje uczucia. Naprawdę warto przeczytać.

Książka trudna i wymagająca zaangażowania czytelnika, ale doprawdy warto dla niej poświęcić czas. Wnioski, konkluzje uwagi formułowane przez autora, a przede wszystkim te które sami z lektury wyciągamy są nie do przeceniania. Czytając trzeba intensywnie myśleć, analizować i wsłuchiwać się w głos i słowa książkowego bohatera małego Oskara. To chyba jednak najciekawsze w tej...

Rozczarowanie! To pierwsze słowo jaki mi się nasunęło po przeczytaniu książki. Powiem więcej, gdyby nie fakt, że dobrze znam autora i lubię jego powieści i bardzo dobrze je oceniam, to po przeczytaniu tej powieści pewnie bym się zraził do jego innych książek.
W mojej ocenie pozycja w Czerwonym sztormie, autor zbyt technicznie podszedł do tematu. Fabuła i postacie zostały przesłonięte technicznymi opisami walki na froncie III wojny światowej. Drugi zarzut dotyczy zbyt rozmytych bohaterów. w praktyce czytelnik nie miał za bardzo możliwości z nimi się zidentyfikować. Wynikało to po części z wielowątkowości książki. rozumiem, że koniecznym było przeprowadzenie czytelnika przez wszystkie areny walk, począwszy od działań na lądzie, przez działania lotnictwa, na flocie kończąc, ale ta wielowątkowość w tym przypadku zaszła za daleko.
Biorąc tę pozycję do reki byłem wręcz zafascynowany, projekcja literacka III wojny światowej i to pióra T. Clancy`ego, niestety po pierwszych kilku rozdziałach, które - trzeba oddać sprawiedliwość mogły zachęcić dalej było już tylko gorzej. Chciałem jak najszybciej zakończyć tę książkę i dowiedzieć się jak konflikt rozwiązano. minus też właśnie za zakończenie, przewidywalne. Generalnie słabo.

Rozczarowanie! To pierwsze słowo jaki mi się nasunęło po przeczytaniu książki. Powiem więcej, gdyby nie fakt, że dobrze znam autora i lubię jego powieści i bardzo dobrze je oceniam, to po przeczytaniu tej powieści pewnie bym się zraził do jego innych książek.
W mojej ocenie pozycja w Czerwonym sztormie, autor zbyt technicznie podszedł do tematu. Fabuła i postacie zostały...

Słaba pozycja. Ktoś kto zainteresowany tematyką Templariuszy sięgnąłby po tę książkę jako pierwszą traktującą tym temacie były bardzo zawiedziony i wręcz zniechęciłby się. W mojej ocenie autorka zbyt chaotycznie podeszła do tematu. Zgodzić się należny, iż są w książce przedstawione nowe fakty dotyczące Templariuszy, ale są one dostrzegalne tylko dla wprawnego czytelnika, który ma już wiedzę na ten temat. Niewątpliwie książka zawiera dużo faktów, opisów zasad zakonu i informacji o życiu codziennym. Zbyt szerokie chyba jedna jest wprowadzenie w temat, a sama wiedza nieusystematyzowana. Książkę czyta się ciężko. Ja osobiście z ulgą odetchnąłem dobiegając jej końca. Są na rynku wydawniczym o wiele lepiej napisane pozycje na ten temat, sama autorka takie podaje w bibliografii. Nie chciałbym nikogo zniechęcać, ale sugeruję zacząć przygodę z Templariuszami od czegoś bardziej wciągającego.

Słaba pozycja. Ktoś kto zainteresowany tematyką Templariuszy sięgnąłby po tę książkę jako pierwszą traktującą tym temacie były bardzo zawiedziony i wręcz zniechęciłby się. W mojej ocenie autorka zbyt chaotycznie podeszła do tematu. Zgodzić się należny, iż są w książce przedstawione nowe fakty dotyczące Templariuszy, ale są one dostrzegalne tylko dla wprawnego czytelnika,...

Niewątpliwie nie jest to typowa biografia. jeśli ktoś spodziewa się, że zapozna się z historią jednego z najlepszych bramkarzy w historii Barcelony, to czeka go zawód. Sama książka jest ciekawa. Swego rodzaju poradnik, jak sobie poradzić ze stresem, przeciwnościami losu, jak wygrać swoje życie i karierę. Sposób dość specyficzny, aczkolwiek w pewnych aspektach - oczywiście tylko w mojej ocenie - trafny i dający szanse na realizację. Trzeba oddać prawdzie, że opisując zasady jakimi kieruje się w życiu Valdes, zarazem podaje on przykłady ze swojej kariery zawodowej. Zatem odnajdziemy w książce także typową biografię, ale w niewielkim tyko zakresie i jako swego rodzaju uzupełnienie. Polecam miłośnikom Barcy i tym którzy chcieliby nauczyć się coś nowego w zakresie "kontrolowania swoich emocji" metodą - już byłego - bramkarza Barcelony.

Niewątpliwie nie jest to typowa biografia. jeśli ktoś spodziewa się, że zapozna się z historią jednego z najlepszych bramkarzy w historii Barcelony, to czeka go zawód. Sama książka jest ciekawa. Swego rodzaju poradnik, jak sobie poradzić ze stresem, przeciwnościami losu, jak wygrać swoje życie i karierę. Sposób dość specyficzny, aczkolwiek w pewnych aspektach - oczywiście...

Książka nad książkami. Książka o książkach, o miłości do książek. Lektura obowiązkowa dla każdego kto lubi czytać, dla kogo czytanie to sposób na spędzanie wolnego czasu. Co do samej książki, to fantastyczna opowieść łącząca w sobie klasyczną powieść przygodową z elementami fantasy, ale przede wszystkim to opowieść o walce dobra ze złem, dobrych ludzi i tych, którzy mają bardziej materialistyczne, techniczne podejście do życia, a wszystko to podane w konwencji miłośnika książek i czytania.
Powieściowy Cmentarz Zaginionych Książek to miejsce w którym chciałby znaleźć się każdy miłośnik książek. Wyobrażam sobie siebie wchodzącego do tego magicznego miejsca i wybierającego swoją książkę, którą się będę opiekował.
Dodatkowym wielkim atutem powieści są niesamowite opisy krajobrazów Barcelony, na tyle wciągające i realne, rzeczywiste, iż chce się tam pojechać i wszystko to zobaczyć na własne oczy. Ci którzy już w Barcelonie byli odkryją to co do te pory im umknęło, a co naprawdę warte jest obejrzenia, ewentualnie zobaczą to w innym świetle.
Książka jest tak realistyczna, że późniejsza wizyta w Barcelonie zdaje się być ciągiem dalszym powieści.
Bardzo gorąco polecam!

Książka nad książkami. Książka o książkach, o miłości do książek. Lektura obowiązkowa dla każdego kto lubi czytać, dla kogo czytanie to sposób na spędzanie wolnego czasu. Co do samej książki, to fantastyczna opowieść łącząca w sobie klasyczną powieść przygodową z elementami fantasy, ale przede wszystkim to opowieść o walce dobra ze złem, dobrych ludzi i tych, którzy mają...

Tak jak w poprzedniej części fantastyczne połączenie fikcji literackiej i faktów historycznych. Bez wątpienia jedna z najlepszych książek z gatunku prozy historycznej. Nie powtarzając moich opinii z recenzji części pierwszej mogę powiedzieć, że chyba jeszcze bardziej mnie wciągnęła niż część pierwsza. dużo faktów, dużo dobrej literatury. Niewątpliwie ten autor ma tę szczególną umiejętność przekazania wiedzy historycznej, ale bez uszczerbku dla literatury. czyta się i nie wiadomo kiedy, niejako przy okazji dowiaduje się mnóstwa ciekawych rzeczy o historii Katalonii. Akcja powieści bardzo dobrze poprowadzona, bez zarzutu co do jej fabuły. Może jedynie zmieniłbym zakończenie, choć może autor celowo postanowił zamknąć sobie niejako drogę do kolejnego tytułu z tego cyklu. Choć można sobie wyobrazić w pewnych okolicznościach dalsze losy bohaterów. W mojej ocenie pozycja obowiązkowa dla fanów Barcelony, Katalonii i przede wszystkim dobrej literatury historycznej.

Tak jak w poprzedniej części fantastyczne połączenie fikcji literackiej i faktów historycznych. Bez wątpienia jedna z najlepszych książek z gatunku prozy historycznej. Nie powtarzając moich opinii z recenzji części pierwszej mogę powiedzieć, że chyba jeszcze bardziej mnie wciągnęła niż część pierwsza. dużo faktów, dużo dobrej literatury. Niewątpliwie ten autor ma tę...

Fantastyczne połączenie faktów historycznych z fikcją literacką. powieść, którą określiłbym - choć to już wyświechtane sformułowanie - mianem monumentalnej. Czytelnik zostaje całkowicie wciągnięty w losy głównych bohaterów, a zarazem w tle ich przygód, nie zawsze bezpiecznych i dobrze się kończących dowiaduje się bardzo dużo o historii, zwyczajach, okresu średniowiecza w Katalonii. Co bardzo ważne autor w sposób bardzo umiejętny i "delikatny" przekazuje wiedzę o historii Katalonii. Fakty historyczne są wplecione w tle powieści, nie przeszkadzają w śledzeniu klejów losu głównych bohaterów. Autor, jakby przy okazji, ale bardzo przystępnie i w pełnym zakresie, daje nam szansę na poznanie historii tego pięknego zakątka Hiszpania. Fakty historyczne nie narzucają się, opisy nie są zbyt długie.
Co do samej wartości literackiej, to książka nie pozostawia żadnych wątpliwości, umiejętnie prowadzona, płynna i ciekawa, wciągająca akcja. Każdy kolejny rozdział przynosi coś nowego, nie zawsze spodziewanego.
Generalnie pozycja obowiązkowa dla fanów Katalonii, Barcelony i miłośników prozy historycznej. Bardzo polecam.

Fantastyczne połączenie faktów historycznych z fikcją literacką. powieść, którą określiłbym - choć to już wyświechtane sformułowanie - mianem monumentalnej. Czytelnik zostaje całkowicie wciągnięty w losy głównych bohaterów, a zarazem w tle ich przygód, nie zawsze bezpiecznych i dobrze się kończących dowiaduje się bardzo dużo o historii, zwyczajach, okresu średniowiecza w...