Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Osoby które niespecjalnie interesują się Jazzem mogą być odrobinę zdziwione "dziesiątką", ale jak napisałem tylko odrobinę, bo biografia Komedy jest napisana bardzo zgrabnie. A ja ( ciut emocjonalnie) nie mogłem odpuścić sobie dania maksymalnej oceny, ponieważ podobnie jak w autobiografii Davisa, historie i nazwiska, które w życiu Komedy były na porządku dziennym są dla czytelnika niesamowite.
Książkę ciężko zamknąć.
Od pierwszych stron klimat jest intensywnie wyczuwalny.
Przed nami maluje się obraz rozwoju muzyki i kraju. Czego chcieć więcej?
Cieszę się, że taka biografia powstała.
Polecam wszystkim.
PS: na pewno dało by się znaleźć jakieś wady. Ale po co?

Osoby które niespecjalnie interesują się Jazzem mogą być odrobinę zdziwione "dziesiątką", ale jak napisałem tylko odrobinę, bo biografia Komedy jest napisana bardzo zgrabnie. A ja ( ciut emocjonalnie) nie mogłem odpuścić sobie dania maksymalnej oceny, ponieważ podobnie jak w autobiografii Davisa, historie i nazwiska, które w życiu Komedy były na porządku dziennym są dla...

Autorzy horrorów starając się nas przestraszyć, często sięgają po wszelekiej maści zjawiska paranormalne. Nie ma w tym nic złego, ale cieszy mnie, że Ketchum straszy nas tym, czego często zapominamy się bać - otaczających nas ludzi, którzy z pozoru wydają się być całkowicie normalni. Autor pokazuje nam, że w poszukiwaniu prawdziwego horroru czasem wystarczy odwiedzić sąsiada.
Mnie książka pochłonęła całkowicie. Dosyć krótka, pisana prostym językiem, a jednak trafia w czułe punkty i zostawia czytelnika z potężnym kacem, na co wpływ ma fakt, że książka oparta jest na wydarzeniach autentycznych.
Polecam wszystkim z czystym sumieniem, bo moim zdaniem jest to książka bardzo ważna, nad której treścią warto się dłużej zastanowić. A pola do reflekcji przy tej książce jest bardzo wiele.

Autorzy horrorów starając się nas przestraszyć, często sięgają po wszelekiej maści zjawiska paranormalne. Nie ma w tym nic złego, ale cieszy mnie, że Ketchum straszy nas tym, czego często zapominamy się bać - otaczających nas ludzi, którzy z pozoru wydają się być całkowicie normalni. Autor pokazuje nam, że w poszukiwaniu prawdziwego horroru czasem wystarczy odwiedzić...

Pisząc opinię o "Rolandzie" - pierwszym tomie Mrocznej Wieży, założyłem, że wszystkie "Kingowskie" elementy, których zabrakło, prawdopodobnie pojawią się w następnych częściach. Po "Powołaniu Trójki"jestem bardzo zadowolony, że miałem rację.Jest to książką niesamowicie dobra i ciekawa, bohaterowie są rozbudowani i charakterystyczni, a co najwazniejsze dla fanów króla - King na pewno się tego dzieła nie wyprze. Sytuacja powoli się wyjaśnia, akcja nabiera tempa, a my jesteśmy co raz bliżej Mrocznej Wieży. Polecam i to bardzo.

Pisząc opinię o "Rolandzie" - pierwszym tomie Mrocznej Wieży, założyłem, że wszystkie "Kingowskie" elementy, których zabrakło, prawdopodobnie pojawią się w następnych częściach. Po "Powołaniu Trójki"jestem bardzo zadowolony, że miałem rację.Jest to książką niesamowicie dobra i ciekawa, bohaterowie są rozbudowani i charakterystyczni, a co najwazniejsze dla fanów króla - King...