Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Trudno mi było przebrnąć przez tę książkę, może trochę z uwagi na wyszukany język eseju (czytałam w oryginale), ale... dlatego iż miałam wrażenie, że im gorzej tym lepiej. Im bardziej dziwaczny bohater tym lepiej. Zaczyna się poprawnie od w miarę normalnego (ale tylko trochę sympatycznego) Hoppera, Warhola ale potem jedziemy w świat dziwności i szaleństwa epoki AIDS. Dla mnie przereklamowane wydawnictwo. Na koniec byłam zmęczona i z ulgą przyjmuję świat tzw."normalności" - nawet jeśli nie pretenduje do artyzmu

Trudno mi było przebrnąć przez tę książkę, może trochę z uwagi na wyszukany język eseju (czytałam w oryginale), ale... dlatego iż miałam wrażenie, że im gorzej tym lepiej. Im bardziej dziwaczny bohater tym lepiej. Zaczyna się poprawnie od w miarę normalnego (ale tylko trochę sympatycznego...

Rozwiń Zwiń

Brakło mi w tek książce...wszystkiego. Mam wrażenie,że to suche fakty i adresy. Ani razu nie poczułam zapachu i nie poczytałam o wrażeniach dłużej niż przez 3 zdania. Szkoda, bo tak kocham kawę..

Brakło mi w tek książce...wszystkiego. Mam wrażenie,że to suche fakty i adresy. Ani razu nie poczułam zapachu i nie poczytałam o wrażeniach dłużej niż przez 3 zdania. Szkoda, bo tak kocham kawę..

To jest może i niewielka książka, ale nasycona. Bólem bycia niewystarczającym. Myślami naszych podświadomości. Tęsknotą za sobą w innym wydaniu.

To jest może i niewielka książka, ale nasycona. Bólem bycia niewystarczającym. Myślami naszych podświadomości. Tęsknotą za sobą w innym wydaniu.

Nie daję gwiazdek - bo wydana pięknie, przepisów się nie ocenia, a cudze historie mogą inspirować. A jednak mam wrażenie, że czytałam miesięcznik o gotowaniu/kiszeniu.

Nie daję gwiazdek - bo wydana pięknie, przepisów się nie ocenia, a cudze historie mogą inspirować. A jednak mam wrażenie, że czytałam miesięcznik o gotowaniu/kiszeniu.

Opis wydawcy sprawił,że na to czekałam. Może ze względu na kawę, która poniekąd jest bohaterką, a ja ją uwielbiam. No i jeszcze kawiarnia...A tu słabizna z morałami.

Opis wydawcy sprawił,że na to czekałam. Może ze względu na kawę, która poniekąd jest bohaterką, a ja ją uwielbiam. No i jeszcze kawiarnia...A tu słabizna z morałami.

Kim jest Ślązak? Może jest Polakiem, ale wolałby być Niemcem. A może Niemcem, co wolałby być Polakiem. To jest książka o tożsamości zlepianej z ceramicznych pojemników z napisem Zucker, zawalonych domów i wygaszanych kopalni. I bardzo pięknie snuje tę opowieść Rokita.

Kim jest Ślązak? Może jest Polakiem, ale wolałby być Niemcem. A może Niemcem, co wolałby być Polakiem. To jest książka o tożsamości zlepianej z ceramicznych pojemników z napisem Zucker, zawalonych domów i wygaszanych kopalni. I bardzo pięknie snuje tę opowieść Rokita.