Jesteśmy społecznością, która kocha książki

(...) śmierć to nic innego jak wyjście z imprezy, (...) nie ma sensu rozpaczać, jeśli trzeba opuścić imprezę, zanim się ona skończy.

(...) śmierć to nic innego jak wyjście z imprezy, (...) nie ma sensu rozpaczać, jeśli trzeba opuścić imprezę, zanim się ona skończy.

Bo jest w nas muzyka. Zaczyna się z życiem, pierwszym uderzeniem serca. I z życiem się kończy. W zapisie nutowym - dwa tony, dwie pauzy o różnej długości. Tony nieco głuche: "bam, pam; bam, pam" U dziecka czasami ponadto niewinny ton trzeci. Dla dorosłego to zwiastun zła.

Bo jest w nas muzyka. Zaczyna się z życiem, pierwszym uderzeniem serca. I z życiem się kończy. W zapisie nutowym - dwa tony, dwie pauzy o różnej długości. Tony nieco głuche: "bam, pam; bam, pam" U dziecka czasami ponadto niewinny ton trzeci. Dla dorosłego to zwiastun zła.

Bóg i Auschwitz nie mogą istnieć równocześnie. To niemożliwe. Ja doświadczyłem Auschwitz. (Jean Samuel).

Bóg i Auschwitz nie mogą istnieć równocześnie. To niemożliwe. Ja doświadczyłem Auschwitz. (Jean Samuel).

Pochodzę z narodu, który dał światu dziesięcioro przykazań. Sądzę, że nadszedł czas, by dodać jeszcze trzy: Nie będziesz przestępcą. Nie będziesz ofiarą. Nie będziesz stał z boku." (Yehuda Bauer, historyk).

Pochodzę z narodu, który dał światu dziesięcioro przykazań. Sądzę, że nadszedł czas, by dodać jeszcze trzy: Nie będziesz przestępcą. Nie będziesz ofiarą. Nie będziesz stał z boku." (Yehuda Bauer, historyk).

I można śmiało powiedzieć, iż podczas gdy w skali wszechświata żyjemy w czasie po Wielkim Wybuchu (Big Bang), to na naszej planecie czas znaczy eksplozja medycyny.

I można śmiało powiedzieć, iż podczas gdy w skali wszechświata żyjemy w czasie po Wielkim Wybuchu (Big Bang), to na naszej planecie czas znaczy eksplozja medycyny.

Paracelsus głosił, iż ciało nasze to laboratorium alchemiczne. Mieszka w nas mały alchemik, archeus, który oddziela w pokarmach to, co nas żywi, od tego, co bezużyteczne, a nawet szkodliwe. To była operująca w nas alchemiczna moc. Bo wszak "nie musimy jeść włosów, by wyrosła nam broda". I nie byłby sam alchemikiem najwyższych lotów, jeśliby w przemianie chleba w ciało nie dostrzegał znaku boskiego. Gdy jednak archeus sie mylił, rozwijała się choroba. Mikrokosmos przestawał być odbiciem makrokosmosu, nie współbrzmiał z nim w harmonii. W muzykę świata, łączącą wszystko z wszystkim w jedną symfonię, wdzierał sie dysonans.

Paracelsus głosił, iż ciało nasze to laboratorium alchemiczne. Mieszka w nas mały alchemik, archeus, który oddziela w pokarmach to, co nas żywi, od tego, co bezużyteczne, a nawet szkodliwe. To była operująca w nas alchemiczna moc. Bo wszak "nie musimy jeść włosów, by wyrosła nam broda". I nie byłby sam alchemikiem najwyższych lotów, jeśliby w przemianie chleba w ciało nie dostr...