Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Do czytania przystąpiłam już z pewnym nastawieniem - rozwałkować historię i potępić głównego bohatera.
A mimo to zawahałam się... i waham się do dziś.

Do czytania przystąpiłam już z pewnym nastawieniem - rozwałkować historię i potępić głównego bohatera.
A mimo to zawahałam się... i waham się do dziś.

W jaki sposób upadnie kultura stworzona przez człowieka? A, no w taki właśnie.

W jaki sposób upadnie kultura stworzona przez człowieka? A, no w taki właśnie.

Pierwsza powieść cyklu. Późniejsze pozycje słabsze i emocje mniejsze. Ale pierwsza była bardzo ciekawa

Pierwsza powieść cyklu. Późniejsze pozycje słabsze i emocje mniejsze. Ale pierwsza była bardzo ciekawa

książka mojego dzieciństwa :) zawsze będę ją uwielbiać.

książka mojego dzieciństwa :) zawsze będę ją uwielbiać.

A jednak film przyćmił książkę :)

A jednak film przyćmił książkę :)

Sama historia może byłaby do zaakceptowania, ale styl już nie. Jak dla mnie, koszmarny i nic już więcej nie napisze :)

Sama historia może byłaby do zaakceptowania, ale styl już nie. Jak dla mnie, koszmarny i nic już więcej nie napisze :)

Historia gniecie i uciska. Pozbawia poczucia prawa i bezpieczeństwa. Biurokratyczne pranie mózgu jest koszmarem na jawie i kiedy zamknęłam książkę byłam wdzięczna, że to koniec. Ze to nie moja historia.
Pochłonęłam ją jednym tchem,a potem bałam się o niej myśleć.
Genialna, przerażająca powieść.

Historia gniecie i uciska. Pozbawia poczucia prawa i bezpieczeństwa. Biurokratyczne pranie mózgu jest koszmarem na jawie i kiedy zamknęłam książkę byłam wdzięczna, że to koniec. Ze to nie moja historia.
Pochłonęłam ją jednym tchem,a potem bałam się o niej myśleć.
Genialna, przerażająca powieść.

Powieść trafiła na moje kolana zupełnie przypadkowo.
Nie mając niczego innego, co mogłoby zabić nudę wielogodzinnego powrotu z wakacji do domu pożyczyłam książkę od brata. I tym sposobem nuda przemieniła się w magię, a po kilku dniach biegłam kupić tom 2.
Jestem wdzięczna, że choroba lokomocyjna uniemożliwiła czytania mu tej powieści w samochodzie... w przeciwnym razie pewnie nigdy bym po nią nie sięgnęła :)

Powieść trafiła na moje kolana zupełnie przypadkowo.
Nie mając niczego innego, co mogłoby zabić nudę wielogodzinnego powrotu z wakacji do domu pożyczyłam książkę od brata. I tym sposobem nuda przemieniła się w magię, a po kilku dniach biegłam kupić tom 2.
Jestem wdzięczna, że choroba lokomocyjna uniemożliwiła czytania mu tej powieści w samochodzie... w przeciwnym razie...

Książkę czytało mi się okrutnie ciężko. Bohaterki doprowadzały mnie do takiej furii, że myślałam, że książka mnie pokona. Bo ile można histeryzować i zastanawiać się za kogo i w jaki sposób wyjdzie się za mąż? Okazuje się, że można... całą książkę, całe życie... z każdą stroną marzyłam, żeby móc stanąć w drzwiach ich domu i wykrzyczeć "kobiety! Więcej godności!". Ale oczywiście cała ta moja frustracja jest wynikiem życia w XXI wieku, gdzie kobiety są zupełnie inne.

Nie mniej jednak klasyka to klasyka i czytana być powinna. A powieść Austen w fantastyczny sposób przenosi nas w czasie i pozwala dotknąć i posmakować ówczesnej obyczajowości.

Książkę czytało mi się okrutnie ciężko. Bohaterki doprowadzały mnie do takiej furii, że myślałam, że książka mnie pokona. Bo ile można histeryzować i zastanawiać się za kogo i w jaki sposób wyjdzie się za mąż? Okazuje się, że można... całą książkę, całe życie... z każdą stroną marzyłam, żeby móc stanąć w drzwiach ich domu i wykrzyczeć "kobiety! Więcej godności!"....