Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Powieść Anny Skrzyniarz to wartka i dowcipna, lecz pouczająca historia o przekuciu niemocy na siłę i stopniowym odnajdywaniu najszczerszej słodyczy pośród wszystkich goryczy świata. Przede wszystkim to apoteoza Życia. Będąca główną bohaterką tej opowieści o życiu i jego cudach Amelia uważa, że nic się jej nie układa, że pozostały już tylko wspomnienia rzeczy boleśnie straconych. Nie potrafi zapomnieć o tym Jedynym Mężczyźnie, z którym nie jest już od kilku lat, ma słabe relacje z siostrą i sądzi, że rodzice usilnie próbują sygnalizować jej staropanieństwo, a przyjaciółki mają coraz mniej cierpliwości dla jej cierpienia. Praca w sekretariacie gimnazjum o boku wciąż sypiącego niewybrednymi żartami dyrektora również do fascynujących nie należy, natomiast jej odwieczne marzenie o tańcu pozostaje niespełnione, a pasja zamieniona na czekolady z bakaliami i papierosy. Bohaterka uważa, że to życie jest dla niej okrutne, ale dzięki tajemniczym, niewyjaśnionym, lecz niezwykle, namacalnie wręcz, realnym wizjom sennym, pojawiającym się znikąd, Amelia zaczyna rozumieć, że to ona sama zadaje sobie te ciosy drogą sztucznej martyrologii i tworzenia w głowie pieśni żałobnych na własny temat. Życie bowiem tylko czeka na to, by je chwycić. Oczywiście fakt, że zmiana jest możliwa nie znaczy, że jest prosta. Nic nie dzieje się od razu, bez wkładu ciężkiej pracy i udziału innych ludzi, okazujących się być zupełnie innymi, niż Amelia pierwotnie osądziła. Kobieta zaczyna więc od małych kroków. Zmotywowana niezwykłymi snami, postanawia zapisać się na kurs tańca. A to ostatecznie daje jej o wiele więcej, niż przypuszczała, że byłaby zdolna osiągnąć.

Powieść Anny Skrzyniarz to wartka i dowcipna, lecz pouczająca historia o przekuciu niemocy na siłę i stopniowym odnajdywaniu najszczerszej słodyczy pośród wszystkich goryczy świata. Przede wszystkim to apoteoza Życia. Będąca główną bohaterką tej opowieści o życiu i jego cudach Amelia uważa, że nic się jej nie układa, że pozostały już tylko wspomnienia rzeczy boleśnie...

Nie ma wątpliwości, że dzieła stworzone przez Leonarda da Vinci, należą do najcenniejszych zabytków światowej kultury. Ze świecą możemy szukać osoby, która nie potrafiłaby wymienić choć jednego jednego z nich. Idealne ludzkie proporcje przedstawione na rysunku „Człowieka witruwiańskiego” do dziś są powszechnie znane i cenione. To właśnie w pozycji z tego szkicu, zostają znalezione zwłoki kustosza Luwru - Jacquesa Sauniera. Podejrzenia, w pierwszej chwili, padają na Roberta Langdona, który miał się spotkać owego dnia z ofiarą. W jego winę nie wierzy wnuczka zmarłego, kryptografka – Sophie Neveu. Pomaga ona głównemu bohaterowi w ucieczce przed francuską policją i razem z nim odkrywa serię znaków pozostawiony przez jej dziadka. Wszystkie ślady związane są z obrazami Leonarda da Vinci i mają doprowadzić parę do skrywanej przez wieki tajemnicy.
Fabuła jest bardzo podobna do powieści „Anioły i demony”.

Nie ma wątpliwości, że dzieła stworzone przez Leonarda da Vinci, należą do najcenniejszych zabytków światowej kultury. Ze świecą możemy szukać osoby, która nie potrafiłaby wymienić choć jednego jednego z nich. Idealne ludzkie proporcje przedstawione na rysunku „Człowieka witruwiańskiego” do dziś są powszechnie znane i cenione. To właśnie w pozycji z tego szkicu, zostają...

polecam.

polecam.