Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Jestem Nie(z)godna. I nie można mnie kontrolować."

Powyższy cytat powinien być przestrogą dla tych czytelników, którzy wymagają od książki choćby najniższego, przyzwoitego poziomu. Bo ta "pozycja literacka", moim zdaniem nie posiada żadnego.

Autorka jak obiecała w cytacie, nie potrafiła kontrolować powieści. Całość przypomina olbrzymi, niszczycielski kataklizm, który, tak jak w realnym świecie pozostawia po sobie gruzy, tak nasz umysł pozostawia niestabilny i kruchy.

Ale do rzeczy. Kiedy zobaczyłam zapowiedzi wielkiego kinowego hitu(ha, ha), postanowiłam sama zapoznać się z tematem. Kolejna fascynująca dystopia, przewyższająca (o bogowie...) Igrzyska Śmierci, brzmiała kusząco, a że zawsze zabieram się w pierwszej kolejności za pierwowzór, udałam się do biblioteki. A tam, długa kolejka do wypożyczenia. Poczekałam cierpliwie 2 miesiące, szykując się na wielce ambitne dzieło, no bo jak inaczej wytłumaczyć to zainteresowanie? Zasiadłam wieczorem do czytania...

Przebrnęłam przez całość w dwa dni, ale nie dlatego, że było to interesujące, ale po to, by jak najszybciej się z ową pozycją pożegnać. Nigdy nie zarzucam czytania gdy już zacznę, choćby nie wiem jakie cierpienia czyhały między linijkami tekstu. Brzmi jak masochizm...

Pomyślałam, że może chociaż film zmyje nieco posmak goryczy i ciężar rozczarowania, w końcu rzadko kiedy przykładają się do ekranizacji. Kolejna nadzieja została zdeptana!

Bohaterowie są tak płascy, że mogłoby ich w ogóle nie być. Dwójka głównych bohaterów cierpi na wyraźne rozdwojenie jaźni, reszta nie różni się od siebie niczym, więc nawet nie zapamiętałam jednego imienia. Fabuła jest jednym wielkim chaosem i pasmem bezsensownych sytuacji, które nie mówią nam nic o otaczającym świecie, czy o samych postaciach. Język, pomijając literówki, błędy stylistyczne....a jest ich sporo, jest nie prosty, a prostacki. Dialogi trącą głupotą.
Nie wiem jak ktokolwiek mógł wyłowić z tego tekstu cytaty. No chyba, że takie:

"-Jesteś człowiekiem Tris?
-Nie jestem jednorożcem."

Rozumiem, że miało być zabawnie?

Daję trzy gwiazdki tylko dlatego, że sam pomysł mógł wznieść tę powieść nie na wyżyny, ale z pewnością wyżej, ale autorka to SPAPRAŁA.

"Jestem Nie(z)godna. I nie można mnie kontrolować."

Powyższy cytat powinien być przestrogą dla tych czytelników, którzy wymagają od książki choćby najniższego, przyzwoitego poziomu. Bo ta "pozycja literacka", moim zdaniem nie posiada żadnego.

Autorka jak obiecała w cytacie, nie potrafiła kontrolować powieści. Całość przypomina olbrzymi, niszczycielski kataklizm, który,...