Opinie użytkownika

Filtruj:
Wybierz
Sortuj:
Wybierz

Na półkach:

Jest to lektura godna polecenia. Strach jest drugą częścią trylogii Rybakowa pod tytułem “Dzieci Arbatu”. Arbat jest dzielnicą Moskwy. Bohaterowie trylogii Rybakowa pochodzą właśnie z tej dzielnicy. Głównym bohaterem książki jest Sasza. Ja bym powiedział, że Stalin jest głównym bohaterem. Bo opowiada się o terrorze w ZSRR za rządów Stalina. Stalin szerzył strach, dzięki czemu nikt nie odważył się krytykować władzy KC. Ci, którzy byli lojalni wobec Stalina to właśnie ze strachu. Nawet Jagoda, Bucharin czy Jeżow nie mogli być pewni stanowiska, bo na drugi dzień mogli już być martwi. Właśnie, żeby dać wyraz bezwzględności i okrucieństwu Stalina, Bucharin mówi o Stalinie; Dżingis-Chan z telefonem. Fabrykowano dowody przeciwko bohaterom narodowym taki jak Tuchaczewski. Zmuszali ludzi do podpisywania fałszywych zeznań, stosowano tortury. Stalin dzięki swojemu aparatowi bez problemowo pozbywał się ludzi, którzy mogli jemu zagrozić. Obawa o stanowisko przerodziła się w jakąś psychozę. “Kłamstwo dla społeczeństwa stało się wartością moralną”. Dzięki kłamstwom i oszustwom mogli oskarżyć i skazać kogo chcieli na śmierć.

Jest to lektura godna polecenia. Strach jest drugą częścią trylogii Rybakowa pod tytułem “Dzieci Arbatu”. Arbat jest dzielnicą Moskwy. Bohaterowie trylogii Rybakowa pochodzą właśnie z tej dzielnicy. Głównym bohaterem książki jest Sasza. Ja bym powiedział, że Stalin jest głównym bohaterem. Bo opowiada się o terrorze w ZSRR za rządów Stalina. Stalin szerzył strach, dzięki...

więcej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to


Na półkach:

Moja recenzja ksiązki pt. ,,Nieznośnej lekkości bytu” Milana Kundery. Książka zdecydowanie „dozwolona od lat osiemnastu. :-)
Na pierwsze rzut oka, wydawałoby się, że książka jest o życiu prywatnym Tomasza chirurga ale myślę, że tak naprawdę mimo całej swojej prostoty, zawiera całą filozofię życia. W tej książce poruszono temat egzystencji i jej sens, jej lekkość i jej ciężar, jej niepowtarzalność, a zarazem brak znaczenia. To także opowieść o ludzkich emocjach.
W tle rozgrywa się dramat polityczny (inwazja na Czechosłowację w 1968 r.), od praskiej wiosny, czyli liberalizacji państwa, przez interwencję Układu Warszawskiego, po emigrację Czechów na zachód. Bohater książki Tomasz i Teresa są jednymi z uciekających.
A więc gorąco polecam.

Moja recenzja ksiązki pt. ,,Nieznośnej lekkości bytu” Milana Kundery. Książka zdecydowanie „dozwolona od lat osiemnastu. :-)
Na pierwsze rzut oka, wydawałoby się, że książka jest o życiu prywatnym Tomasza chirurga ale myślę, że tak naprawdę mimo całej swojej prostoty, zawiera całą filozofię życia. W tej książce poruszono temat egzystencji i jej sens, jej lekkość i jej...

więcej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to


Na półkach:

Według mnie to bajka współczesna zaaranżowana jako "SF" jak dla mnie to w bardzo słabym stylu.

Według mnie to bajka współczesna zaaranżowana jako "SF" jak dla mnie to w bardzo słabym stylu.

Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to


Na półkach:

Czytając tę opowieść Jacka Londona czasami miewałem wrażenie, że czytam „Davida Copperfielda” Karola Dickensa.Ten sam język literacki. Ale zdecydowanie „Martin Eden” tym się różni, że kończy się ..... 🙁 Jest to historia o miłości mężczyzny, niemądrego mężczyzny! do kobiety.
Książka zdecydowanie dla osób dojrzałych emocjonalnie. Dla wszystkich innych powinna być zakazana, ponieważ przeczytana w niewłaściwy sposób może popchnąć czytelnika do fatalnych wniosków.

Czytając tę opowieść Jacka Londona czasami miewałem wrażenie, że czytam „Davida Copperfielda” Karola Dickensa.Ten sam język literacki. Ale zdecydowanie „Martin Eden” tym się różni, że kończy się ..... 🙁 Jest to historia o miłości mężczyzny, niemądrego mężczyzny! do kobiety.
Książka zdecydowanie dla osób dojrzałych emocjonalnie. Dla wszystkich innych powinna być zakazana,...

więcej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to


Na półkach:

Szlacheckie gniazdo - Iwan Turgieniew
To niedługa, lekka, a zarazem bardzo wzruszająca opowieść o wielkiej, czystej i niewinnej miłości, (można sobie popłakać) 🙂 która rozwinęłaby skrzydła i przyniosła obojgu kochającym dużo radości, szczęścia i świetlaną i spokojną przyszłość, gdyby... No właśnie ... gdyby nie jedna przeszkoda …
Tytuł odnosi się do życia towarzyskiego i szlacheckich salonów w dawnej Rosji. Uczęszczanie do imprez było oznaką dobrego tonu, z kolei uchylenie się od tego obowiązku towarzyskiego było czymś niedopuszczalnym. Utwór Turgieniewa ukazuje powolny upadek tego zwyczaju.

Szlacheckie gniazdo - Iwan Turgieniew
To niedługa, lekka, a zarazem bardzo wzruszająca opowieść o wielkiej, czystej i niewinnej miłości, (można sobie popłakać) 🙂 która rozwinęłaby skrzydła i przyniosła obojgu kochającym dużo radości, szczęścia i świetlaną i spokojną przyszłość, gdyby... No właśnie ... gdyby nie jedna przeszkoda …
Tytuł odnosi się do życia towarzyskiego i...

więcej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to


Na półkach:

Genialna opowieść. Moja ulubiona książka.

Genialna opowieść. Moja ulubiona książka.

Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to

Okładka książki 1984 Anna Lea, George Orwell
Ocena 8,3
1984 Anna Lea, George Or...

Na półkach: ,

Kto rządzi przeszłością, w tego rękach jest przyszłość; kto rządzi teraźniejszością, w tego rękach jest przeszłość.

Kto rządzi przeszłością, w tego rękach jest przyszłość; kto rządzi teraźniejszością, w tego rękach jest przeszłość.

Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to


Na półkach:

📚 𝚆ł𝚊ś𝚗𝚒𝚎 𝚜𝚔𝚘ń𝚌𝚣𝚢ł𝚎𝚖 𝚌𝚣𝚢𝚝𝚊ć „𝚄𝚕𝚒𝚜𝚜𝚎𝚜𝚊” 𝙹𝚊𝚖𝚎𝚜𝚊 𝙹𝚘𝚢𝚌𝚎’𝚊. 𝙿𝚘 𝚛𝚊𝚣 𝚙𝚒𝚎𝚛𝚠𝚜𝚣𝚢 𝚙𝚛𝚣𝚎𝚌𝚣𝚢𝚝𝚊ł𝚎𝚖 𝚝ę 𝚔𝚜𝚒ąż𝚔ę 𝚒 𝚞𝚠𝚊ż𝚊𝚖, ż𝚎 𝚓𝚎𝚜𝚝 𝚘𝚗𝚊 𝚐𝚎𝚗𝚒𝚊𝚕𝚗𝚊. 𝙲𝚣𝚢𝚝𝚊𝚗𝚒𝚎 „𝚄𝚕𝚒𝚜𝚜𝚎𝚜𝚊” 𝚠ł𝚊ś𝚌𝚒𝚠𝚒𝚎 𝚗𝚒𝚎 𝚓𝚎𝚜𝚝 𝚝𝚢𝚕𝚔𝚘 𝚌𝚣𝚢𝚝𝚊𝚗𝚒𝚎𝚖, 𝚊 𝚜𝚠𝚘𝚓𝚎𝚐𝚘 𝚛𝚘𝚍𝚣𝚊𝚓𝚞 𝚍𝚘ś𝚠𝚒𝚊𝚍𝚌𝚣𝚎𝚗𝚒𝚎𝚖, 𝚘𝚋𝚌𝚘𝚠𝚊𝚗𝚒𝚎𝚖 𝚣 𝚌𝚣𝚢𝚖ś 𝚌𝚘 𝚖𝚘ż𝚗𝚊 𝚋𝚢 𝚗𝚊𝚣𝚠𝚊ć 𝚗𝚊𝚍𝚕𝚒𝚝𝚎𝚛𝚊𝚝𝚞𝚛ą. 𝙳𝚘𝚔ł𝚊𝚍𝚗𝚒𝚎 𝚝𝚊𝚔, "𝚄𝚕𝚒𝚜𝚜𝚎𝚜" 𝚝𝚘 𝚕𝚎𝚔𝚝𝚞𝚛𝚊 𝚗𝚊𝚍𝚣𝚠𝚢𝚌𝚣𝚊𝚓𝚗𝚊. 𝙹𝚎𝚜𝚝 𝚝𝚘 𝚊𝚛𝚌𝚢𝚍𝚣𝚒𝚎ł𝚘. 𝙽𝚒𝚎𝚔𝚝ó𝚛𝚣𝚢 𝚞𝚠𝚊ż𝚊𝚓ą, ż𝚎 𝚠 𝚝𝚎𝚓 𝚔𝚜𝚒ąż𝚌𝚎 𝙹𝚊𝚖𝚎𝚜 𝙹𝚘𝚢𝚌𝚎 𝚘𝚋𝚛𝚊𝚣𝚒ł 𝚙ół ś𝚠𝚒𝚊𝚝𝚊 🙂. 𝙲𝚊ł𝚊 𝚊𝚔𝚌𝚓𝚊 𝚔𝚜𝚒ąż𝚔𝚒 𝚝𝚘𝚌𝚣𝚢 𝚜𝚒ę 𝚓𝚎𝚍𝚗𝚎𝚐𝚘 𝚍𝚗𝚒𝚊 𝚝𝚓. 𝟷𝟼 𝚌𝚣𝚎𝚛𝚠𝚌𝚊 𝟷𝟿𝟶𝟺 𝚛. (𝚙𝚘𝚍𝚘𝚋𝚗𝚘 𝚝𝚎𝚐𝚘 𝚍𝚗𝚒𝚊 𝙹𝚊𝚖𝚎𝚜 𝙹𝚘𝚢𝚌𝚎 𝚙𝚘𝚣𝚗𝚊ł - 𝙽𝚘𝚛𝚖ę 𝚜𝚠𝚘𝚓ą 𝚝𝚘𝚠𝚊𝚛𝚣𝚢𝚜𝚣𝚔ę ż𝚢𝚌𝚒𝚊).
𝚃𝚢𝚝𝚞ł𝚘𝚠𝚢𝚖 𝚋𝚘𝚑𝚊𝚝𝚎𝚛𝚎𝚖 𝚓𝚎𝚜𝚝 𝙻𝚎𝚘𝚙𝚘𝚕𝚍 𝙱𝚕𝚘𝚘𝚖, 𝚔𝚝ó𝚛𝚢 𝚓𝚎𝚜𝚝 𝚊𝚔𝚠𝚒𝚣𝚢𝚝𝚘𝚛𝚎𝚖. 𝚃𝚘 𝚘𝚗 𝚓𝚎𝚜𝚝 𝚝𝚢𝚝𝚞ł𝚘𝚠𝚢𝚖 𝚄𝚕𝚒𝚜𝚜𝚎𝚜𝚎𝚖. 𝙶𝚘𝚛ą𝚌𝚘 𝚙𝚘𝚕𝚎𝚌𝚊𝚖 𝚔𝚊ż𝚍𝚎𝚖𝚞!

📚 𝚆ł𝚊ś𝚗𝚒𝚎 𝚜𝚔𝚘ń𝚌𝚣𝚢ł𝚎𝚖 𝚌𝚣𝚢𝚝𝚊ć „𝚄𝚕𝚒𝚜𝚜𝚎𝚜𝚊” 𝙹𝚊𝚖𝚎𝚜𝚊 𝙹𝚘𝚢𝚌𝚎’𝚊. 𝙿𝚘 𝚛𝚊𝚣 𝚙𝚒𝚎𝚛𝚠𝚜𝚣𝚢 𝚙𝚛𝚣𝚎𝚌𝚣𝚢𝚝𝚊ł𝚎𝚖 𝚝ę 𝚔𝚜𝚒ąż𝚔ę 𝚒 𝚞𝚠𝚊ż𝚊𝚖, ż𝚎 𝚓𝚎𝚜𝚝 𝚘𝚗𝚊 𝚐𝚎𝚗𝚒𝚊𝚕𝚗𝚊. 𝙲𝚣𝚢𝚝𝚊𝚗𝚒𝚎 „𝚄𝚕𝚒𝚜𝚜𝚎𝚜𝚊” 𝚠ł𝚊ś𝚌𝚒𝚠𝚒𝚎 𝚗𝚒𝚎 𝚓𝚎𝚜𝚝 𝚝𝚢𝚕𝚔𝚘 𝚌𝚣𝚢𝚝𝚊𝚗𝚒𝚎𝚖, 𝚊 𝚜𝚠𝚘𝚓𝚎𝚐𝚘 𝚛𝚘𝚍𝚣𝚊𝚓𝚞 𝚍𝚘ś𝚠𝚒𝚊𝚍𝚌𝚣𝚎𝚗𝚒𝚎𝚖, 𝚘𝚋𝚌𝚘𝚠𝚊𝚗𝚒𝚎𝚖 𝚣 𝚌𝚣𝚢𝚖ś 𝚌𝚘 𝚖𝚘ż𝚗𝚊 𝚋𝚢 𝚗𝚊𝚣𝚠𝚊ć 𝚗𝚊𝚍𝚕𝚒𝚝𝚎𝚛𝚊𝚝𝚞𝚛ą. 𝙳𝚘𝚔ł𝚊𝚍𝚗𝚒𝚎 𝚝𝚊𝚔, "𝚄𝚕𝚒𝚜𝚜𝚎𝚜" 𝚝𝚘 𝚕𝚎𝚔𝚝𝚞𝚛𝚊 𝚗𝚊𝚍𝚣𝚠𝚢𝚌𝚣𝚊𝚓𝚗𝚊. 𝙹𝚎𝚜𝚝 𝚝𝚘 𝚊𝚛𝚌𝚢𝚍𝚣𝚒𝚎ł𝚘. 𝙽𝚒𝚎𝚔𝚝ó𝚛𝚣𝚢 𝚞𝚠𝚊ż𝚊𝚓ą, ż𝚎 𝚠 𝚝𝚎𝚓 𝚔𝚜𝚒ąż𝚌𝚎...

więcej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to


Na półkach:

Jest to lektura niesamowita, trudna i za mało znana. Lektura godna polecenia w szczególności miłośnikom historii a także literatury rosyjskiej. Oczywiście siebie także zaliczam do tej grupy. Tak naprawdę poniżej opisana przeze mnie książka Anatolija Rybakowa “Strach” i “Archipelag Gułag” Sołżenicyna są o podobnej tematyce. Obydwa te książki opowiadają o okresie rządzenia Stalina i opisują system, który stworzył Stalin. Lecz “Archipelag Gułag” Sołżenicyna jest bardziej obszerny i szczegółowy. Jak dla mnie jest to książka, która opisuje katalog kar stworzonych i stosowanych przez system stalinowski. Opisuje również metody i techniki przesłuchań i stosowanych tortur. Sołżenicyn oczywiście opowiada także o swojej historii. Zostaje aresztowany w 1945 r. i skazany na 8 lat więzienia i zsyłkę na Syberię za “antyradziecką agitację i propagandę”. Jak dla mnie jest to wielki akt oskarżenia totalitarnego systemu panującego w ZSRR. Jest to wyjątkowy dokument tamtej epoki a także dziełem o niewątpliwych walorach literackich. (moja recenzja)

Jest to lektura niesamowita, trudna i za mało znana. Lektura godna polecenia w szczególności miłośnikom historii a także literatury rosyjskiej. Oczywiście siebie także zaliczam do tej grupy. Tak naprawdę poniżej opisana przeze mnie książka Anatolija Rybakowa “Strach” i “Archipelag Gułag” Sołżenicyna są o podobnej tematyce. Obydwa te książki opowiadają o okresie rządzenia...

więcej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to


Na półkach: ,

Moja recenzja.
"Plemiona skazane na sto lat samotności nie mają już drugiej szansy na ziemi„ Takimi słowami kończy Gabriel Garcia Marquez swoją niesamowitą, magiczną, arcyciekawą, wciągającą i niecodzienną opowieść. Tematem opowieści to historia rodziny Buendiów przez sześć pokoleń. Oczarowała mnie opowieść Marqueza, sam Marquez i oczywiście piękna Remedios. Ta nietuzinkowa opowieść Marqueza na pewno zasługuje na miano arcydzieła jak dla mnie i chyba nie tylko dla mnie ponieważ według niektórych dzieło Gabriela Garcii Marqueza „sto lat samotności” jest po ”Don Kichocie" najważniejszą książką kręgu kulturowego języka hiszpańskiego.
To dzieło Marqueza "Sto lat samotności", powieść kolumbijskiego pisarza Gabriela Garcii Marqueza, uważana za arcydzieło literatury iberoamerykańskiej i światowej. A więc gorąco wszystkim polecam!

Moja recenzja.
"Plemiona skazane na sto lat samotności nie mają już drugiej szansy na ziemi„ Takimi słowami kończy Gabriel Garcia Marquez swoją niesamowitą, magiczną, arcyciekawą, wciągającą i niecodzienną opowieść. Tematem opowieści to historia rodziny Buendiów przez sześć pokoleń. Oczarowała mnie opowieść Marqueza, sam Marquez i oczywiście piękna Remedios. Ta nietuzinkowa...

więcej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to