Jesteśmy społecznością, która kocha książki

chyba jedna z nielicznych o ile nie jedyna książka opisująca chorą i zdegenerowaną mentalność nie tylko w radzieckich służbach wywiadowczych, ale w całej armii rosyjskiej; bardzo duża ilość danych, która nie nuży czytelnika,a wręcz zachęca aby dalej zagłębiać się w powieść, powieść z pogranicza literatury faktu, ale zawierająca też sporo elementów najlepszych powieść szpiegowskich przez co czyta się bardzo płynnie
"Mamy bardzo prostą zasadę: rubel za wejście, dwa za wyjście"

chyba jedna z nielicznych o ile nie jedyna książka opisująca chorą i zdegenerowaną mentalność nie tylko w radzieckich służbach wywiadowczych, ale w całej armii rosyjskiej; bardzo duża ilość danych, która nie nuży czytelnika,a wręcz zachęca aby dalej zagłębiać się w powieść, powieść z pogranicza literatury faktu, ale zawierająca też sporo elementów najlepszych powieść...

Krew Elfów to było moje pierwsze spotkanie z Geraltem z Rivii. Do tej pory wiedziałem jedynie, że cudowne dziecko Sapkowskiego jest białowłosym wiedźminem, ale teraz wiem że prędko się z przygodami Geralta nie rozstanę. Nie miałem jak dotąd styczności z fantastyką w baśniowym wydaniu, czyli miecz, magia, elfy i tak dalej, ale tutaj od razu mi się to spodobało. Książkę czyta się bardzo płynnie i szybko, akcja wciąga, a dodatkowym plusem jest humor i dialogi. Szkoda tylko, że pojedyncze tomu są stosunkowo krótkie, więc fanom Kinga przyzwyczajonych do opasłych tomów radzę wypożyczać po 2 na raz ;d. Osobą, które też tak jak ja zaczynają poznawać świat Geralta radzę najpierw przeczytać dwa tomy opowiadań "Ostatnie życzenie" i "Miecz przeznaczenia".

Krew Elfów to było moje pierwsze spotkanie z Geraltem z Rivii. Do tej pory wiedziałem jedynie, że cudowne dziecko Sapkowskiego jest białowłosym wiedźminem, ale teraz wiem że prędko się z przygodami Geralta nie rozstanę. Nie miałem jak dotąd styczności z fantastyką w baśniowym wydaniu, czyli miecz, magia, elfy i tak dalej, ale tutaj od razu mi się to spodobało. Książkę czyta...