Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ciepła, pełna rozważań książka o codziennych, ludzkich problemach. Poznajemy historie Dominiki - nastolatki, wychowywanej tylko przez mamę i poszukującej prawdy o sobie oraz Pawła - troszkę zakompleksionego, dorosłego naukowca-kawalera. Oboje pragną miłości, zmagają się z kłopotami i sukcesywnie dążą do szczęścia.

Książka zdecydowanie godna polecenia dla czytelnika w każdym wieku. Sama chętnie wrócę do niej.

Ciepła, pełna rozważań książka o codziennych, ludzkich problemach. Poznajemy historie Dominiki - nastolatki, wychowywanej tylko przez mamę i poszukującej prawdy o sobie oraz Pawła - troszkę zakompleksionego, dorosłego naukowca-kawalera. Oboje pragną miłości, zmagają się z kłopotami i sukcesywnie dążą do szczęścia.

Książka zdecydowanie godna polecenia dla czytelnika w...

Przeczytałam ze względu na szkolny przymus. Na pewno nie przepadam za treścią wierszowaną, czyta się ciężko, aczkolwiek co kto lubi. Dla mnie jest to książka, która przez każdego Polaka (a przynajmniej większość) powinna zostać przeczytana. Ja już się z tego obowiązku wywiązałam. Co do samej treści - nie poruszyła mnie historia miłości Tadeusza i Zosi, ani nie dotknęły mnie zwyczaje szlacheckie. Jednakże jako całość może być. Dla miłośników tradycyjnych książek jest idealna, dla mnie spełniony obowiązek. Czy wrócę? Być może tak, aby raz jeszcze pojąć jej dogłębny sens. Jednak nastąpi to w przyszłości.

Przeczytałam ze względu na szkolny przymus. Na pewno nie przepadam za treścią wierszowaną, czyta się ciężko, aczkolwiek co kto lubi. Dla mnie jest to książka, która przez każdego Polaka (a przynajmniej większość) powinna zostać przeczytana. Ja już się z tego obowiązku wywiązałam. Co do samej treści - nie poruszyła mnie historia miłości Tadeusza i Zosi, ani nie dotknęły mnie...

Każdy z nas ma książkę, do której z przyjemnością powraca i może rozkoszować się nią nawet kilkakrotnie. Jedną z takich książek jest dla mnie „Harry Potter i więzień Azkabanu” autorstwa J.K. Rowling.

Seria książek o młodym czarodzieju bije rekordy popularności w Polsce i na świecie – takie opinie można znaleźć na wielu forach internetowych i często czytywanej przez młodzież prasie. Czytając tak wiele pozytywnych opinii, początkowo myślałam, że to kolejna książka o nieszczęśliwym dzieciństwie, przeciwnościach losu, a w końcu szczęściu i spełnieniu marzeń. Byłam nawet przekonana, że historia Harry’ego Pottera, to historia Kopciuszka, tyle że zamiast dziewczynki, jest to powieść o samotnym chłopcu, któremu za dotknięciem czarodziejskiej różdżki zmieniło się całe życie.

Postanowiłam, jednak, że nie można polegać tylko na opiniach innych i pewnego dnia przysiadłam do lektury powieści „Harry Potter i więzień Azkabanu”. Przed przystąpieniem do lektury trzeciej części sagi przeczytałam dwa pierwsze tomy utworu i znałam historie młodego czarodzieja. Wiedziałam, że jego dzieciństwo było smutne, wiedziałam, że chłopiec ten był bardzo samotny, a jego życie uległo zmianie, gdy w dniu jedenastych urodzin dowiedział się od gajowego Hagrida, że jest czarodziejem, dzięki temu zaczęła się jego pełna wrażeń przygoda w szkole Magii i Czarodziejstwa Hogwart.

W trzeciej części serii Harry Potter i jego najlepsi przyjaciele Ron i Hermiona, po przerwie letniej powracają do Hogwartu, aby rozpocząć trzeci rok nauki. W tym samym czasie z pilnie strzeżonego więzienia dla czarodziejów ucieka niebezpieczny przestępca – Syriusz Black, o którym mówi się, iż był najbliższym współpracownikiem Lorda Voldemorta. Życie Harry’ego znajduje się w niebezpieczeństwie. Wszyscy są bowiem przekonani, że Black uciekł tylko po to, żeby zabić ostatniego członka rodziny Potterów. Cały świat czarodziejów rozpoczyna poszukiwania zbiega, z Azkabanu natomiast zostają wysłane przerażające istoty – Dementorzy, w celu zabicia przestępcy. Nawet w Hogwarcie podczas uczty inauguracyjnej profesor Dumbledore komunikuje, że dementorzy będą pełnili w tym roku rolę ochrony szkoły

Trzeci tom cyklu jest mroczniejszy i poważniejszy. Dowiadujemy się z niego więcej na temat rodziców Harry’ego, wydarzeń poprzedzających ich śmierć oraz ludzi za nią odpowiedzialnych. Wszystkiemu towarzyszą jednak lekkie wątki, które wciąż z wielkim powodzeniem przenoszą nas w świat baśni i czarów. Jest więc i quidditch, mnóstwo żartów i magicznych przedmiotów.

Dla mnie jednak najistotniejszy jest fakt, że trzecia część serii jest zupełnie inna niż poprzednie, jest poważna i mroczna, skłania do myślenia i analizowania kolejnych faktów. Harry sukcesywnie poznaje kolejne informacje dotyczące Syriusza Blacka, a te wiadomości wpędzają go w coraz większe przerażenie. Groźny przestępca jest nie tylko na wolności, ale wszystko wskazuje na to, że udało mu się przeniknąć do Hogwartu. Nasz bohater zaczyna naprawdę lękać się o swoje życie, a ten strach udziela się również czytelnikowi.

Niewątpliwie i bez chwili zawahania stwierdzam, że trzecia część powieści o Harrym Potterze, jest najlepiej zrealizowaną książką z całej serii, nie ujmując jednak innym częścią ich świetności. Warto wiedzieć, że każda część jest na swój sposób specyficzna i ciekawa, poza tym Harry Potter jest taką sagą, którą trzeba przeczytać w całości.

Każdy z nas ma książkę, do której z przyjemnością powraca i może rozkoszować się nią nawet kilkakrotnie. Jedną z takich książek jest dla mnie „Harry Potter i więzień Azkabanu” autorstwa J.K. Rowling.

Seria książek o młodym czarodzieju bije rekordy popularności w Polsce i na świecie – takie opinie można znaleźć na wielu forach internetowych i często czytywanej przez...