Opinie użytkownika
Jeżeli uważasz, że rozmawiamy o powieści wybitnej, scrolluj dalej… Wiedziałem, że będzie źle już po lekturze pierwszej części, ale CIXIN LIU dał z siebie naprawdę wszystko. Ogromną sztuką jest stworzyć powieść na prawie tysiąc stron, w której absolutnie każdą postać mam w miejscu, w którym plecy tracą swą szlachetną nazwę. Tutaj literacko jest pustka, jak nomen omen we...
więcej Pokaż mimo toDawno nie spotkałem otoczonej taką sławą książki, której Autor… Kompletnie nie potrafi pisać. Wokół „Problemu Trzech Ciał” jest dużo huku, zdarzają się recenzenci, którzy się zarzekają, że to najlepsze co czytali w życiu, a ja mogę złapać się za głowę. Koncepcje, zawarte w tej książce są śmiałe i odważne, tu zgoda. Ale są fatalnie opisane, wszystkie postacie poza jedną – od...
więcej Pokaż mimo to
Zajebiste! Tylko tak mogę określić „Aglę”. Pan Radek Rak dołączył właśnie do mojej krótkiej listy ludzi, których książki zamierzam kupować w ciemno, bez pytania, po prostu bierz moje pieniądze. Historia Sofji Kluk córki przyrodnika, w dziwnym magicznym mieście, w którym magia miesza się z technologią jest fascynująca, brawurowa, kolorowa i.. głęboka.
Gdybym miał 10 lat i...
Grokuje czemu ta książka jest przez wielu uważana za klasykę gatunku. Rozpędza się wolno, jakby Heinlein przez pierwsze 100 stron maszynopisu nie był pewien czy podoba mu się własny zamysł. Później zaś stwierdził: Pieprzyć to, wchłonął odpowiednią ilość zakazanych substancji i w przerwach między uprawianiem miłości z pięknymi kobietami, pisał.
„Obcy w obcym kraju”...
Nie rozumiem, mówiąc szczerze o to ta cała awantura? Artur Domosławski napisał bardzo porządną i jak mi się wydaje dość rzetelną biografię Kapuścińskiego. A ja, czytając ją 15 lat po największych sporach o książkę miałem ten luksus, że nie musiałem ani klęczeć na kolanach przed Maestro, ani demonizować Kapuścińskiego.
Wrażenie jakie z tej książki wyniosłem? Kapuściński...
Wybitny trakt o władzy, polityce i stosunkach międzynarodowych. Książkę powinni przeczytać studenci na każdym wydziale politologii świata. Dekonstrukcja mitu dobrego władcy. Ach, ileż to razy marzymy o tym, żeby nasi politycy byli mądrzy i dobrzy oraz nad siłę przekładali jakąś wielką ideę, tak wielką, że warto za nią oddać nawet życie.
I taki właśnie był potężny faraon...
Czytelnicze rozczarowanie. Bogata warstwa faktograficzna jest wymieszana z ostrymi opiniami autora przez co całość staje się ledwie strawna. Pan Piotr Tarczyński przez całą książkę wali w nielubianych Republikanów jak w bęben. Nie mogę się pozbyć wrażenia, że nie przeszedłby mojego testu na oszołoma. „Wymień 3 sukcesy/niewątpliwe zasługi swoich przeciwników politycznych”...
więcej Pokaż mimo toPierwszy raz nazwisko Lebiediew usłyszałem, kiedy jeden z krytyków literackich w jakimś wywiadzie porównał go do Dostojewskiego. Nie, że jest trochę podobny czy robi za nieudolnego naśladowcę, ów krytyk twierdził, że to ta sama liga talentu. Popukałem się w głowę: Jak Dostojewski? Dostojewski wielkim pisarzem był i basta, a jak przekonywał mnie system edukacji Wielcy...
więcej Pokaż mimo toNiesamowita rzecz, niech się schowają wszystkie retro kryminały. Życiorysem Sergiusza Piaseckiego można by obdzielić z tuzin zwykłych ludzi. O ile jestem skłonny uwierzyć, że 99% pisarzy to patologiczni nudziarze autor "Kochanka Wielkiej Niedźwiedzicy" stanowi awangardę tego 1%. Ze swadą i znawstwem opisuje świat przedwojennych przemytników operujących na granicy...
więcej Pokaż mimo toZło to system, prawdziwe zło to złożony mechanizm maleńkich oportunistycznych trybików. Bezimienny narrator książki jest znakomitą metaforą pewnej postawy. Czytając tę krótką powieść towarzyszyła mi refleksja na temat faktu, że wszystkie dyktatury świata na pewnym organicznym poziomie podlegają tym samym prawidłom. Ludzie niezależnie od swojego poziomu intelektu czy to...
więcej Pokaż mimo to
Czy da się napisać monumentalną powieść fantastyczną w galicyjskiej nędzy? Przyznaję, myślałem, że jest to niewykonalne. Ba, nie przyszło mi do głowy, że taki sposób pisać można, że jest taka potrzeba. Radek Rak opowiada historię, Jakóba Szeli w sposób iście brawurowy.
[+] Znakomita stylizacja językowa Książka tętni swoimi czasami.
[+] Oglądamy świat oczami chłopa, Pan...
Realizm magiczno-erudycyjny w brytyjskim wydaniu. Za książkę zabrałem się z polecenia i nie żałuję. Angela Carter zademonstrowała mi nowy poziom literackiego talentu. Biorąc "na warsztat" klasyczne motywy grozy i magii w swych opowiadaniach zabrała mnie w niezwykłą podróż. Ilu znacie pisarek, które na przykład z poczciwego kota w butach potrafią uczynić opowiadanie skrzące...
więcej Pokaż mimo to
"Exodus" zrobił na mnie duże wrażenie. Kiedy dobrnąłem do końca przyszło mi do głowy, że jest to powieść o sztuce naszych wyborów. Każdy na początku ma plan, pomysł na siebie, punkt docelowy. Niemniej nikt nie jest w stanie przewidzieć efektu końcowego.
Najsilniejszą stroną tej powieści jest warsztat Autora. Smakuje się każde słowo, wszystko tu ma swój cel i jest wykonane...
Przeciętna/słaba Podwyższyłem ocenę tylko przez wzgląd na bogatą widzę faktograficzną autora. Pan Mazizini ma wyraźnie uporządkowany świat. W tym miejscu wszystko co progresywne/lewicowe uosabia dobro i słuszność, zaś wszystko to co prawicowe i konserwatywne w najlepszym razie jest podejrzane, a często z gruntu po prostu złe, Mamy więc do czynienia z kibicem jednej ze stron...
więcej Pokaż mimo toKluczowe pytanie, jakie stawiałem sobie podczas lektury brzmiało: Czy to już wielka literatura czy ledwie "cegła" całkiem udanie ją imitująca? Z trudem dobrnąłem do końca. drażniony przez niesamowite zasoby szczęścia głównego bohatera, na którego co i rusz spadają nowe łaski. Wszystko jest odmalowane ze sporym talentem i starannością. Wędrujemy sobie przez ludzką małość i...
więcej Pokaż mimo to