Jesteśmy społecznością, która kocha książki

O Święty Barnabo... Od czego by tu zacząć. No bo nie mogę z czystym sercem powiedzieć,że to najgorsza książka jaką kiedykolwiek czytałem. Ale widać i to nad wyraz, że za dziełem E. L James ciągnie się taki swąd amatorszczyzny. Pięćdziesiąt twarzy Greya czyta się jak średniej jakości fanfik na Wattpadzie (bez urazy dla Wattpada, bo tam czasem można natrafić na świetne książki).
Jaki jest mój główny zarzut? W tej książce praktycznie nie ma fabuły. Cała historia sprowadza się do tego, że główna bohaterka poznaje niezwykle przystojnego, bajecznie bogatego - Greya, który już na pierwszy rzut oka wydaje się mocno aspołeczną jednostką. Przez 600 stron jesteśmy świadkami jak Ana próbuje zdecydować czy przystać na jego niecodzienną propozycję, tylko że nie poczyna ona najmniejszych rzeczy by tą decyzję podjąć. Wszystkie, kłótnie między nimi są rozwiązywane scenami seksu, a jakiekolwiek niepokoje - uzasadnione zresztą - Anastasia ze strony na stronę zapomina lub po prostu olewa. Od czasu do czasu próbując je uzasadnić jego tajemniczym ciężkim dzieciństwem. Nie oszukujmy się, Grey nie jest tajemniczym władczym miliarderem tylko niebezpiecznym, agresywnym bucem który ma manię prześladowczą i nie respektuje żadnych granic poza swoimi własnymi.
Sczerze powiedziawszy nie sięgnął bym po następne części, ale chyba czas mieć to wreszcie za sobą i na pytania "Czy czytałeś trylogię Greya?" Będę mógł z czystym sumieniem odpowiedzieć "Tak i jest do dupy"

O Święty Barnabo... Od czego by tu zacząć. No bo nie mogę z czystym sercem powiedzieć,że to najgorsza książka jaką kiedykolwiek czytałem. Ale widać i to nad wyraz, że za dziełem E. L James ciągnie się taki swąd amatorszczyzny. Pięćdziesiąt twarzy Greya czyta się jak średniej jakości fanfik na Wattpadzie (bez urazy dla Wattpada, bo tam czasem można natrafić na świetne...