Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Podczas ostatnich zimowych wieczorów sięgałam po "Amazonki Mosadu". W książce zadbano o chronologię wydarzeń, ciekawie i wielowymiarowo opisano role fascynujących kobiet w tajnych misjach od samych początków funkcjonowana izraelskich służb wywiadowczych. Każdą z opisanych bohaterek można... trzeba uznać za legendę! W Mosadzie nazywa się je "wojowniczkami", podczas gdy "agentki" to osoby współpracujące z zewnatrz.

Szczególnie zapadł mi w pamięć, a nawet chwycił za serce, rozdział poświęcony Jehudit Nisijahu, która w 1960 roku jako pierwsza wojowniczka Mosadu dołączyła do zespołu operacyjnego z rangą i odpowiedzialnością dorównując mężczyznom. Ta tylko z wyglądu niepozorna kobieta, brała udział w najsłynniejszej akcji izraelskich służb, a było to uprowadzenie Adolfa Eichmana z Argentyny.

Względem "Amazonek Mosadu" miałam spore oczekiwania, ale to co przeczytałam przeszło moje najśmielsze oczekiwania. Poza mniej lub bardziej szczegółowymi opisami misji niemożliwych z udziałem wojowniczek płci żeńskiej, ze stron książki wyłaniają się portrety prawdziwych kobiet, z krwi i kości, budzących nieskończenie wiele emocji.

Podczas ostatnich zimowych wieczorów sięgałam po "Amazonki Mosadu". W książce zadbano o chronologię wydarzeń, ciekawie i wielowymiarowo opisano role fascynujących kobiet w tajnych misjach od samych początków funkcjonowana izraelskich służb wywiadowczych. Każdą z opisanych bohaterek można... trzeba uznać za legendę! W Mosadzie nazywa się je "wojowniczkami", podczas gdy...