Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przygnębiająca i smutna, tak jak rzeczywistość dzieci które doświadczają w rodzinnym domu niesprawiedliwości i przemocy fizycznej oraz psychicznej. Przez całą lekturę czułam jakby na sercu leżał mi olbrzymi głaz, niepozwalający swobodnie oddychać. Pomimo tego, że książka nie jest reportażem czy opisem rzeczywistej historii, to w wielu domach na całym świecie uskutecznia się takie metody wychowania dzieci jak w domu Baśki. Pomimo tego, że książka jest krótka przekazuje wiele wartości, przede wszystkim żeby nie być obojętnym na krzywdę drugiego, słabszego człowieka.

Przygnębiająca i smutna, tak jak rzeczywistość dzieci które doświadczają w rodzinnym domu niesprawiedliwości i przemocy fizycznej oraz psychicznej. Przez całą lekturę czułam jakby na sercu leżał mi olbrzymi głaz, niepozwalający swobodnie oddychać. Pomimo tego, że książka nie jest reportażem czy opisem rzeczywistej historii, to w wielu domach na całym świecie uskutecznia się...

Jest to moje drugie spotkanie z Zafonem i mam nadzieję, że nie ostatnie. Mam nadzieję, że w natłoku codzienności uda mi się przeczytać pozostałe jego powieści. Nie ma jednego synonimu opisującego ten zbiór opowiadań. Chociaż może... Te wszystkie opowieści były zasnute mgłą, barcelońską mgłą i czymś mrocznym, niewidomym. Wydarzenia opisywane w tych opowiadaniach to opowieści z nutą fantastyczności, pokazujące szeroki wachlarz umiejętności autora.

Jest to moje drugie spotkanie z Zafonem i mam nadzieję, że nie ostatnie. Mam nadzieję, że w natłoku codzienności uda mi się przeczytać pozostałe jego powieści. Nie ma jednego synonimu opisującego ten zbiór opowiadań. Chociaż może... Te wszystkie opowieści były zasnute mgłą, barcelońską mgłą i czymś mrocznym, niewidomym. Wydarzenia opisywane w tych opowiadaniach to opowieści...

Chyba mogę stwierdzić, że Taylor Jenkins Reid to jedna z moich ulubionych współczesnych autorek. Jej książki pozwalają zapomnieć o otaczającym świecie, a poczuć się tak jakby towarzyszyło się bohaterom jej książek. I chociaż Carrie Soto powraca może nie jest najlepszą z powieści tej autorki, to bardzo przyjemnie się ją czytało. Carrie Soto to emerytowana tenisistka, która w obliczu odebrania jej rekordu wygranych szlemów, podejmuje decyzję zawieszenia emerytury i wrócenia na kort. Ta powieść to historia pokazująca, że zawsze warto walczyć i dążyć do osiągnięcia założonych celów, ale jednocześnie pokazuje, że nie rekordy i wygrane są w życiu najważniejsze. Polecam tę powieść, jak i inne powieści tej autorki.

Chyba mogę stwierdzić, że Taylor Jenkins Reid to jedna z moich ulubionych współczesnych autorek. Jej książki pozwalają zapomnieć o otaczającym świecie, a poczuć się tak jakby towarzyszyło się bohaterom jej książek. I chociaż Carrie Soto powraca może nie jest najlepszą z powieści tej autorki, to bardzo przyjemnie się ją czytało. Carrie Soto to emerytowana tenisistka, która w...

Niniejsza książka to kolejna pozycja dotycząca księdza Jana Kaczkowskiego. Od dawna jego historia, myśli i spojrzenie na świat mnie interesowały i intrygowały. Ostatnia rozmowa z księdzem Janem, to swoiste drogowskazy, które ksiądz zostawia dla ludzi pragnących z nich korzystać. Trudno ocenić tego typu pozycję książkową, dla jednych może przynieść ona nadzieję, nowe spojrzenie na świat, a dla coś zupełnie innego. Nie mniej jednak, jak pozostałe przeczytane przeze mnie książki ks. Jana, zrobiła na mnie wrażenie.

Niniejsza książka to kolejna pozycja dotycząca księdza Jana Kaczkowskiego. Od dawna jego historia, myśli i spojrzenie na świat mnie interesowały i intrygowały. Ostatnia rozmowa z księdzem Janem, to swoiste drogowskazy, które ksiądz zostawia dla ludzi pragnących z nich korzystać. Trudno ocenić tego typu pozycję książkową, dla jednych może przynieść ona nadzieję, nowe...

"Mój Kary" to powieść mojego dzieciństwa. Chciałam do niej wrócić po latach od pierwszej styczności z tą książką i nie żałuję. Pomimo tego, że jest to powieść dla dzieci to przedstawia ona wartości z których mogliby czerpać i dorośli.

"Mój Kary" to powieść mojego dzieciństwa. Chciałam do niej wrócić po latach od pierwszej styczności z tą książką i nie żałuję. Pomimo tego, że jest to powieść dla dzieci to przedstawia ona wartości z których mogliby czerpać i dorośli.

"Siostry z Broniszewic. Czuły kościół odważnych kobiet" to wywiad rzeka z dominikankami, które prowadzą Dom Chłopaków w Broniszewicach i w kryzysowej dla domu sytuacji potrafiły ponad podziałami szukać pomocy dla podopiecznych. Przez wypowiedzi sióstr wybija się żal do zwierzchników kościoła, do księży, do wierzących. Nie jest on bezpośrednio wyrażany ale można go wyczuć. Nic dziwnego, skoro w sytuacji kiedy Domu Chłopaków miał zostać zlikwidowany, nikt z powyższych nie pomógł siostrom z Broniszewic. Pomogli ludzie "z TVN-u", niewierzący, ateiści, Ci którzy według pewnych stereotypów zakonnicom pomagać nie powinni. Ludzie dobrej woli. To wspaniały wywiad o kobietach które potrafią dać Chłopakom namiastkę domu. Domu pełnego miłości, zrozumienia, wsparcia ale i takiego domu który pokazuje zasady wzajemnego życia. Pomimo tego, że jestem osobą wierzącą i praktykującą, ta książka pozwoliła mi jeszcze bardziej uwierzyć i zmienić patrzenie na relacje z Bogiem. Polecam każdemu tę pozycję, osobom wierzącym, ateistom, wyznawcom innych religii. Czynienie dobra nie ma koloru skóry, wyznania czy bycia z tej czy innej partii politycznej. Czynić dobro może każdy.

"Siostry z Broniszewic. Czuły kościół odważnych kobiet" to wywiad rzeka z dominikankami, które prowadzą Dom Chłopaków w Broniszewicach i w kryzysowej dla domu sytuacji potrafiły ponad podziałami szukać pomocy dla podopiecznych. Przez wypowiedzi sióstr wybija się żal do zwierzchników kościoła, do księży, do wierzących. Nie jest on bezpośrednio wyrażany ale można go wyczuć....

Zabierając się do lektury "Siedmiu mężów..." nie spodziewałam się takiej historii. Fikcyjna autobiografia Evelyn zrobiła na mnie nie małe wrażenie, a wartości jakie za sobą niosła treść tej książki dały dużo do myślenia m.in: że zawsze powinniśmy walczyć o miłość i, że prawdziwa przetrwa wszystko. Bardzo wciągający styl pisania autorki i ciekawa fabuła, spowodowały, że pochłonęłam tą książkę w dwa wieczory.

Zabierając się do lektury "Siedmiu mężów..." nie spodziewałam się takiej historii. Fikcyjna autobiografia Evelyn zrobiła na mnie nie małe wrażenie, a wartości jakie za sobą niosła treść tej książki dały dużo do myślenia m.in: że zawsze powinniśmy walczyć o miłość i, że prawdziwa przetrwa wszystko. Bardzo wciągający styl pisania autorki i ciekawa fabuła, spowodowały, że...