Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ujęło mnie ciepło rodzinne w ich domach...
Czytając czujesz jakby chciał zamieszkać razem z nimi...

PS
Nie taka Tamara zła, jak się na początku wydaje :)

Ujęło mnie ciepło rodzinne w ich domach...
Czytając czujesz jakby chciał zamieszkać razem z nimi...

PS
Nie taka Tamara zła, jak się na początku wydaje :)

Myślałam, że to będzie nudna lektura nad którą będę musiała baaardzo długo siedzieć. Pomyliłam się. Ta powieść jest świetna! Sienkiewicz przedstawił wszystkie fakty historyczne bardzo dokładnie, przy czym nie zanudzał ( no może czasami :D ), do tego dodał wątek miłosny, co sprawia , że książka nie jest monotematyczna. Czytając "Potop" w łatwy i przyjemny sposób możemy sobie przyswoić historię Polski. Szczerze mówiąc, dużo więcej dowiedziałam się i zapamiętałam z książki niż z lekcji. W szkole mówiliśmy tylko o tym kiedy potop był i że w ogóle był. Książka rozwija świadomość narodową. Po przeczytaniu jej, wiem już z jakim oddaniem przodkowie bronili naszej ojczyzny, jak bardzo religijność dominowała w naszym kraju i jak bardzo nieposłuszeństwo, duma, pycha i egoizm może zniszczyć państwo. Prawdziwy patriota to ten, który stawia dobro ojczyzny ponad swoim własnym. Jest gotów całym sobą służyć jej. W naszym kraju tego zabrakło ( i nadal brakuje)... Każdy chce być panem rządzącym, poważanym... Ten brak pokory zniszczył i niszczy naszą ojczyznę! Powinniśmy ją szanować, choćby ze względu na tych ludzi, którzy oddali za nią życie, by nam mogło się lepiej żyć.

Podsumowując: Sienkiewicz byłby bardzo dobrym nauczycielem :)

Polecam!

Myślałam, że to będzie nudna lektura nad którą będę musiała baaardzo długo siedzieć. Pomyliłam się. Ta powieść jest świetna! Sienkiewicz przedstawił wszystkie fakty historyczne bardzo dokładnie, przy czym nie zanudzał ( no może czasami :D ), do tego dodał wątek miłosny, co sprawia , że książka nie jest monotematyczna. Czytając "Potop" w łatwy i przyjemny sposób możemy...

Ogólnie bardzo dobra książka. Jedyne co mi się nie spodobało to to, że autor ukazał szatana jako osobę, która "karała" ludzi za ich złe czyny, a nie jak w rzeczywistości kusiła ich do grzechu.
Książka zabawna, pełna tajemnic i niesamowitych opisów, które sprawiają, że od razu czujemy się uczestnikami opowieści.
Jest pełno odniesień do sytuacji w ZSRR w latach 30-tych.

Ogólnie bardzo dobra książka. Jedyne co mi się nie spodobało to to, że autor ukazał szatana jako osobę, która "karała" ludzi za ich złe czyny, a nie jak w rzeczywistości kusiła ich do grzechu.
Książka zabawna, pełna tajemnic i niesamowitych opisów, które sprawiają, że od razu czujemy się uczestnikami opowieści.
Jest pełno odniesień do sytuacji w ZSRR w latach 30-tych.

Spodobała mi się ta książka, bo również mam obsesje na punkcie swojego nosa :) Jednak po przeczytaniu książki nadal nie zaakceptowałam swojego nosa. Dopiero po przeczytaniu kilku wypowiedzi na internecie, zaczęłam starać się go akceptować. Pisali tam, że większość ludzi nie zwróci na to uwagi, dopóki ty sama nie zaczniesz o tym mówić,o tym,że garbaty nos może być również zaletą (niektórym to się podoba, podobno...) oraz o tym, że nikt nie będzie zwracał uwagi na twój nos, jeśli ty sama zaakceptujesz siebie!

Spodobała mi się ta książka, bo również mam obsesje na punkcie swojego nosa :) Jednak po przeczytaniu książki nadal nie zaakceptowałam swojego nosa. Dopiero po przeczytaniu kilku wypowiedzi na internecie, zaczęłam starać się go akceptować. Pisali tam, że większość ludzi nie zwróci na to uwagi, dopóki ty sama nie zaczniesz o tym mówić,o tym,że garbaty nos może być również...

Świetna książka, która opowiada o zamknięciu się człowieka na miłość, ale również o tęsknocie dziecka za miłością rodziców. Meg Cabot, autorka książki, opisała uczucia, które towarzyszą człowiekowi po utracie bliskiej osoby. Często tacy ludzie zamykają się w sobie, nie dopuszczają miłości, raniąc przy tym siebie i innych.
"(...)Wznosząc mur, starałbym się przynajmniej dowiedzieć,
Co nim ogradzam,a co od siebie odgradzam (...)"
- Robert Frost, Naprawianie muru
Trzeba jednak pamiętać, że życie jest za krótkie by rozpamiętywać smutki przeszłości.
"Bo znacznie lepiej zapomnieć z uśmiechem,
Niźli pamiętać i być wiecznie smutnym."
- Christina Georgina Rossetti, Pamiętaj

Świetna książka, która opowiada o zamknięciu się człowieka na miłość, ale również o tęsknocie dziecka za miłością rodziców. Meg Cabot, autorka książki, opisała uczucia, które towarzyszą człowiekowi po utracie bliskiej osoby. Często tacy ludzie zamykają się w sobie, nie dopuszczają miłości, raniąc przy tym siebie i innych.
"(...)Wznosząc mur, starałbym się przynajmniej...

Bardzo ciekawa książka opowiadająca o problemach, z którymi się zmagamy lub w przyszłości będziemy.

Myślałam, że zakończenie będzie przewidywalne, a tu całkiem coś innego...

Koniecznie przeczytaj!

Bardzo ciekawa książka opowiadająca o problemach, z którymi się zmagamy lub w przyszłości będziemy.

Myślałam, że zakończenie będzie przewidywalne, a tu całkiem coś innego...

Koniecznie przeczytaj!

Kosogłos jest niesamowity!
Po przeczytaniu cały czas o rozmyślałam o losach bohaterów. Historia tylko z pozoru skończyła się szczęśliwie, bo głownie bohaterowie, jak i większość społeczeństwa nigdy nie otrząsną się z tragedii jaka ich spotkała... Dopiero następne pokolenie zapomną o cierpieniu i bólu jaki sprawiła im wojna. Myślałam dużo o wyborze Peety przez Katniss i uznałam, że inaczej by nie mogła przeżyć. Tak jak powiedział Gale wybrała tego, dzięki któremu będzie mogła żyć dalej. Igrzyska, wojna, śmierć Prim, to wszystko zostawiło w niej głebokie rany i nigdy nie pozwoli powrócić jej do normalności. To już nie są te same osoby co na początku trylogii...
Podziwiam autorkę za to jak idealnie ukazała emocje bohaterki. Sama próbowałam się wcielić w nią i spróbować poczuć to co ona, ale dla człowieka niedotkniętego tragedią to niemożliwe. Książka skłania nas też do zastanowienia się co ja bym zrobił na jej miejscu, czy byłbym zdolny poświęcić się dla dobra innych?
Kosogłos nie opowiada tylko o rozterkach miłosnych młodej dziewczyny. Autorka uwzględniła również to, co nieuchronnie może nas spotkać. Garstka ludzi żyjących w totalitarnym państwie. Mieszkańcy Kapitolu, stolicy Panem, nie widzą większych potrzeb poza świetnym wyglądem, przez co cały czas się upiększają i wyglądają jak dziwolągi... Wystarczy spojrzeć na Lady Gagę albo Nicki Minaj... Kapitolińczycy wymiotują po to, żeby znowu się najeść! Nie widzą tego jak ludzie w dystryktach umierają z głodu. Nie potrafią spojrzeć z miłością na drugiego człowieka, zobaczyć w jakich warunkach żyją i po prostu im pomóc.Ich życie wypełniają zdrady, kłamstwa, oszustwa, które wyjawia Finnick z jednej z propagit. Oni nie widzą więcej niż czubek własnego nosa.
Patrząc na powstania rebeliantów przypomina mi się historia Polski podczas okupacji niemieckiej. Tamto pokolenie poświęciło się dla NAS. Wielu z nich zginęło, wielu z nich straciło rodziny, domy, wielu z tych, którzy przeżyli, budziło się co noc przez koszmary... Postanawiając walczyć okupantem świadomie zrezygnowali z życia. Dopiero nasze pokolenia odczuwają wolność, nie mają pojęcia o bólu i cierpieniu jaki powstańcy, żołnierze i cywile, kryli w sobie przez lata... Oto do czego może doprowadzić wojna...

POLECAM!

Kosogłos jest niesamowity!

Po przeczytaniu cały czas o rozmyślałam o losach bohaterów. Historia tylko z pozoru skończyła się szczęśliwie, bo głownie bohaterowie, jak i większość społeczeństwa nigdy nie otrząsną się z tragedii jaka ich spotkała... Dopiero następne pokolenie zapomną o cierpieniu i bólu jaki sprawiła im wojna. Myślałam dużo o wyborze Peety przez Katniss i...

Autorka kompletnie mnie zaskoczyła udziałem zwycięzców w kolejnych igrzyskach. Czytając czułam się jak Katniss na arenie - nie wiedziałam o co chodzi, komu ufać, co się wydarzy i co zaplanowała autorka. Po skończeniu byłam mile zaskoczona i wiedziałam już, że muszę przeczytać kolejną część. Polecam!

Autorka kompletnie mnie zaskoczyła udziałem zwycięzców w kolejnych igrzyskach. Czytając czułam się jak Katniss na arenie - nie wiedziałam o co chodzi, komu ufać, co się wydarzy i co zaplanowała autorka. Po skończeniu byłam mile zaskoczona i wiedziałam już, że muszę przeczytać kolejną część. Polecam!

Niesamowita! Czytając tę książkę przygotuj się, że będziesz musiał/a przeczytać kolejne części!

Niesamowita! Czytając tę książkę przygotuj się, że będziesz musiał/a przeczytać kolejne części!