Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Początkowo książka nieco mnie rozczarowała, chyba spodziewałam się czegoś głębszego, bardziej dogłębnej analizy stanu przedwojennych Niemiec, jednakże z czasem przywykłam do jej stylu. Ciekawe było zobaczyć jak wyglądała perspektywa tego co się działo w Niemczech ze strony amerykańskiego ambasadora i jego córki, w szczególności ich przemiany z delikatnych antysemitów popierających politykę Hitlera do równie delikatnych prób wyrażenia swojego sprzeciwu. Żałuję, że autor w miejsce perypetii miłosnych Marty nie skupił się więcej na tym co działo się w Niemczech, mimo tego nie żałuję czasu spędzonego na lekturze.

Początkowo książka nieco mnie rozczarowała, chyba spodziewałam się czegoś głębszego, bardziej dogłębnej analizy stanu przedwojennych Niemiec, jednakże z czasem przywykłam do jej stylu. Ciekawe było zobaczyć jak wyglądała perspektywa tego co się działo w Niemczech ze strony amerykańskiego ambasadora i jego córki, w szczególności ich przemiany z delikatnych antysemitów...

Minęło już trochę czasu kiedy miałam okazję przeczytać jakąś książkę Thorwalda, zawsze był to jednak pewniak, na którym nie mogłam się zawieść. Tym bardziej więc byłam zaskoczona jak ciężko szło mi z Kruchym domem duszy. Książkę czytałam z przerwami, gdyż nie sposób było przebrnąć dłuższe fragmenty bez przysypiania.
Temat ciekawy jednak w mojej ocenie książka przeładowana zbyt dużą liczbą szczegółów życia prywatnego lekarzy, zdecydowanie byłoby lepiej ograniczyć liczbę neurochirurgów na rzecz konkretnych przypadków chorobowych dotyczących mózgu.

Minęło już trochę czasu kiedy miałam okazję przeczytać jakąś książkę Thorwalda, zawsze był to jednak pewniak, na którym nie mogłam się zawieść. Tym bardziej więc byłam zaskoczona jak ciężko szło mi z Kruchym domem duszy. Książkę czytałam z przerwami, gdyż nie sposób było przebrnąć dłuższe fragmenty bez przysypiania.
Temat ciekawy jednak w mojej ocenie książka przeładowana...

"Uff, wreszcie skończyłam", niestety chyba tak mogę podsumować tę książkę, którą rozpoczęłam czytać jakoś na początku roku, po Zakazanym ciele D. Ducret. Książka w podobnym stylu, ale chyba jeszcze bardziej luźnym, nieokreślonym, ogólnikowym, zbyt ogólnikowym jak dla mnie. Chyba dopiero ostatni rozdział dość mocno mnie wciągnął, czyli ten poświęcony utracie piersi i związanymi z tym emocjami i kobiet. Rozdział pierwszy poświęcony rozwojowi piersi strasznie mnie znudził, za dużo pisania o niczym, za mało rozważań medycznych o które mi chodziło. Rozdział drugi dotyczący roli piersi w macierzyństwie lepszy. Podobało mi się, że autorka mimo że sama karmiła piersią to nie narzucała takiego poglądu czytelniczkom, przeciwnie, wskazała że nie ma badań które zdecydowanie potwierdzałyby tę formę karmienia nad butelkowym mlekiem modyfikowanym. Szkoda, że bardziej nie rozwinęła tego tematu, tak samo jak ogólnie kwestii postrzegania piersi jako symbolu seksu i kłócącego się z nim macierzyństwem. Brakowało mi tu trochę męskiego punktu widzenia. Wywiady w zasadzie tylko z kobietami.
Podsumowując, bardzo, bardzo lekka książka, którą autorka mogłaby nieco rozbudować o bardziej poważne kwestie medyczne.

"Uff, wreszcie skończyłam", niestety chyba tak mogę podsumować tę książkę, którą rozpoczęłam czytać jakoś na początku roku, po Zakazanym ciele D. Ducret. Książka w podobnym stylu, ale chyba jeszcze bardziej luźnym, nieokreślonym, ogólnikowym, zbyt ogólnikowym jak dla mnie. Chyba dopiero ostatni rozdział dość mocno mnie wciągnął, czyli ten poświęcony utracie piersi i...