Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Koniec wojny z Północnymi, koniec wojny z gurkhulską armią. Wszystkie karty na stół. Osobiście samo zakończenie nie przypadło mi do gustu mimo rosnącego "napięcia" czytając ostatnie strony pojawiały się u mnie pytania "to już koniec?", "jak to tak? co było dalej?" Jako trylogia - mocne 7 gwiazdek.

Poniżej podsumowanie:

[SPOILER ALERT][SPOILER ALERT][SPOILER ALERT]


Logen Dziewięciopalcy znany jako Krwawa Dziewiątka - mimo próby zmiany na lepsze dalej pozostawia za sobą ślady krwi swoich wrogów i przyjaciół. Pokonał swojego największego wroga - Bethoda i jego wojownika Straszliwego, niestety sam również zabił kilku swoich przyjaciół będąc w ferworze walki. Ostatecznie po powrocie na Północ jest zmuszony do walki z Czarnym Dow`em [który w międzyczasie ugadał się z synami Bethoda]. Logen postanawia uciec wyskakując z budynku prosto do rzeki - nie wiemy czy ciemność, która go ogarnia to śmierć czy też wstęp do możliwej kontynuacji...

Bayaz, który jak się okazuje nie jest w cale taki dobry na jakiego się kreował łamie pierwsze prawo w walce z gurkhulskimi magami - przy pomocy Ferro wykorzystuje moc nasienia zabijając tysiące ludzi - zarówno wrogów jak i mieszkańców Unii jednocześnie powodując pojawienie się plagi, która powoli zabija wielu ludzi. Okazuje się, że również on kieruje bankiem, który dał pożyczkę Glokcie w Dagosce. Koniec końców to Bayaz pociągał za wszystkie sznurki i wszyscy muszą być mu posłuszni - zarówno nowy król, nowy arcylektor i cała Zamknięta Rada, a co za tym idzie Unia (którą Bayaz w teorii stwrorzył).

Collen West - osoba stopniowo, mimo przeciwieństw losu pnie się na szczeblach kariery wojskowej ostatecznie zostaje głównodowodzącym armią Unii, po pokonaniu armii Bethoda i zapędzeniu jej resztek do zamku Bethoda otrzymuje wiadomość, że Unia została zaatakowana przez Gurhulką armię - z rozkazu króla wracają do domu by w stolicy rozprawić się z wrogami. Cudem uchodzi z życiem przed niszczącą siłą huraganu wywołanego przez Bayaza jednak wszystko ma swoją cenę - dopada go nieznana choroba i ostatecznie umiera.

Jezal - niespodziewanie okrzyknięty królem stara się wspierać swoich ludzi. Chcąc nie chcąc poślubia Terez - najpięknięjszą kobietę na świecie - w imię polityki oraz pomocy ze strony jej krajan - jak się później okazuje gardzi nim ona na każdym kroku oraz traktuje gorzej niż służącego. Ostatecznie zostaje zmuszona przez Gloktę do "polubienia króla i wydania mu potomstwa"

Glokta - osoba, która była bliska śmierci wiele razy - czekająca na nią z utęsknieniem postanawia wziąć sprawy w swoje ręce. Mając "2 panów nad sobą" ciężko któregoś zadowolić - tym bardziej, że ich cele są sprzeczne. Glokta postanawia obalić rządy Sulta pod płaszczykiem zdrady stanu. Po zakończeniu wojny dzięki Bayazowi zostaje Arcylektorem. W międzyczasie pomaga Ardee (siostrze Westa), która jak się później okazuje jest w ciąży z Jezalem (królem) - by zapobiec próbom jej zabicia postanawia oświadczyć się jej co jest jedynym wyjściem by dopełnić obietnicy danej jej bratu.

Ostatnią znaczącą postacią jest Ferro, która po pomocy Bayazowi z Nasieniem częściowo traci zmysły - zaczyna słyszeć głosy zza zasłony, które namawiają ją do otwarcia bramy i wpuszczenia do tego świata złych duchów i potworów. Ostatecznie Ferro odrzuca wszystkich panów - nikogo nie zamierza słuchać i ucieka z unii by dalej szerzyć swoją zemstę na wrogach.

Koniec wojny z Północnymi, koniec wojny z gurkhulską armią. Wszystkie karty na stół. Osobiście samo zakończenie nie przypadło mi do gustu mimo rosnącego "napięcia" czytając ostatnie strony pojawiały się u mnie pytania "to już koniec?", "jak to tak? co było dalej?" Jako trylogia - mocne 7 gwiazdek.

Poniżej podsumowanie:

[SPOILER ALERT][SPOILER ALERT][SPOILER ALERT]


Logen...

Opis skrócony:

Przez pierwsze ~100 stron ciężko wgryźć się w tytuł z racji specyficznego języka jakim operuje autor np. "wściekłem się, że się wściekłem" - czasem wręcz ręce opadały jednak sama historia w 100% rekompensuje prosty język, który z czasem się rozwija - jakbym sam autor nabierał "ogłady" przy tworzeniu tejże książki.

Sama historia została rozdzielona na dwie linie czasowe tj. Czasy dziecięce księcia Jorga, w których żył w zamku swoich rodziców, uczył się oraz jak każdy wyrostek biegał i pokazywał tam gdzie go nie powinno być. Druga, główna linia to "teraźniejszość" - Jorg w wieku ok 13-14 lat jest hersztem grupy Braci - bandytów mordujących dla zabawy i z nudów. Ludzie Ci są najgorszego sortu i potrafią praktycznie bez powodu zabić każdego na swojej drodze.


Fabuła:

Jorg jako młody morderca i niepisany szef grupy spaczonych zabójców przemierza królestwa pastwiąc się na bezsilnych ludziach. Po wybiciu w pień jednej z wiosek, a przemieszczając się do kolejnej napotyka na pozostawionego na pastwę czasu byłego księdza, który został wysłany na poszukiwania księcia, a raczej zwłok księcia Jorga - jak chciałby jego ojciec. Podczas spotkania młody Książe postanawia odwiedzić swojego ojca i przypomnieć mu, że jest prawowitym spadkobiercą jego krainy. Pomiędzy aktualnymi wydarzeniami dowiadujemy się wielu informacji nt. dorastania Jorga w zamku oraz poznajemy historię morderstwa jego matki i brata – podczas jednej z wędrówek napadają na nich zbiry i brutalnie mordują brata głównej postaci – Williama, gwałcą jego matkę i również nie pozostawiają jej przy życiu. Jorg natomiast uciekając wpada w sidła cierni – gatunek ten cechuje się kolcami, które wbijają się głęboko w swoją ofiarę, a rany goją się bardzo długo i często doprowadzają do śmierci swoje ofiary. Rekonwalescencja młodego księcia trwa miesiącami, a on sam poprzysięga zemstę na swoim wuju, który jak się okazuje zlecił morderstwo. Ojciec natomiast w ramach pokoju przyjmuje „łapówkę” i uznaje sprawę za zamkniętą. Jorg postanawia uciec z zamku, pomaga w ucieczce zbirom, kompanii nazywającej siebie braćmi i sam zostaje do nich wcielony. Wracając do aktualnych wydarzeń – Jorg podczas wizyty u Ojca dowiaduje się o jego ponownym ożenku oraz spodziewanym potomku ojca, który w zamyśle miałbym objąć tron. Jednocześnie poznaje maga, który pracuje na zamku – Saugoreug (który jak się okazuje traktuje królów jak pionki i wraz z innymi magami knują w walce stu o przejęcie całego imperium przez jednego z królów, którym łatwiej będzie sterować). Obecny król cechuje się cechami bezwzględnego władcy, który dąży po trupach do celu. Chcąc pozbyć się swojego syna z poprzedniego związku zleca mu niemal niewykonalne zadanie – ze strażą leśną (~300 żołnierzy) mając podbić dotąd niezdobyty zamek z blisko 10 000. Armią. Młody książę jako bezwzględny morderca chce dostać się do zamku przechodząc przez górę – tam spotyka Leukoitów – człekokształtne potwory oraz ich przewodniczkę, która na wskroś przenika duszę Jorga, poznaje jego wszystkie sekrety i jednocześnie daje częściową aprobatę na jego eskapadę – przydziela mu przewodnika – Gorgorotha, ogromnego przedstawiciela swojej rasy, który wyrusza w drogę wraz z dwoma małymi potworkami, którym Jorg nadaje imiona Gog i Magog. Podczas wspólnej podróży przez górę natrafiają na nekromantów chcących ich zabić – ginie w nich wielu Braci Jorga, 2 nekromantów oraz Magog. Młody wojownik zjada sercę jednego z nekromantów co ma swoje następstwa – zaczyna słyszeć i widzieć duchy. Pod koniec podróży docierają do Sali, w której napotykają na bomby Budowniczych – starożytnej rasy, która kiedyś władała całym światem. Jorg postanawia je wykorzystać co skutkuje ogromnym wybuchem, w którym cały Czerwony Zamek zostaje zniszczony wraz z górą, na której stał oraz tysiącami niewinnych ludzi. Zaślepiony Jorg widzi tylko swoje zwycięstwo i wraca do domu – tam okazuje się, że nawet to nie jest wystarczające dla ojca, który na audiencji chce zabić swojego syna wbijając mu nóż w pierś. Jego przyjaciel i jednocześnie Brat (Makain?) zostaje wtrącony do lochu, a sam książę spędza kilka dni umierając w agoni. Jak się okazuje zjedzone serce nekromanty powoduje, że może walczy on o życie mimo śmiertelnej rany. Służka Katherin (siostra żony króla Ancrathu, która wywołałą ogromne wrażenie na głównej postaci) chce go zabić, jednak nieświadomie Jorg we śnie dusi ją, budząc się następnego dnia w reku trzyma za gardło poddaną – w tym momencie do pomieszczenia wchodzi Katherin. Jorg uciekając uderza ją w głową – ta traci przytomność. Budząc się okazuje się, że została zbrukana, a wina zostaje przypisana Jorgowi, który w międzyczasie uwalnia swojego przyjaciela i razem z resztą braci uciekają z zamku.

Gorgoroth, Gog, Jorg i Bracia wyruszają w podróż na podbój królestwa, w którym włada król – wuj Jorka, który zlecił przed laty morderstwo jego matki i brata. Walka mimo ogromnej przewagi wroga kończy się pozytywnie dla młodego księcia. Zabija on zarówno maga, który tak naprawdę pociągał za sznurki w tym królestwie oraz samego króla i sam zostaje władcą Wyżyn. Tak też kończy się I tom Księcia Cierni…

Opis skrócony:

Przez pierwsze ~100 stron ciężko wgryźć się w tytuł z racji specyficznego języka jakim operuje autor np. "wściekłem się, że się wściekłem" - czasem wręcz ręce opadały jednak sama historia w 100% rekompensuje prosty język, który z czasem się rozwija - jakbym sam autor nabierał "ogłady" przy tworzeniu tejże książki.

Sama historia została rozdzielona na dwie...

Ostatni tom Prawa Millennium zamyka większość wątków powstałych w poprzednich częściach jednocześnie tworząc nowe.

Rielle pozostawiła na jakiś czas Qualla u podróżników by tam doszedł do siebie. Chłopiec dorasta i nadchodzi moment, w którym musi ona wziąć na swoje barki odpowiedzialność za jego dalszy rozwój. Jako, że młodzieniec bywa porywczy - jak każdy w jego wieku - nie jest to łatwym zadaniem. Ochrona, nauka i jednoczesne pilnowanie młodzieńca przychodzi jej z trudem. W międzyczasie dochodzą do niej informacje o groźbie Najwierniejszego, który za wszelką cenę chce odzyskać młodzieńca i dokończyć przeniesienie wspomnień/umysłu Raena do ciała Qualla. W tym samym czasie Tyen postanawia dać czas Rielle i postanawia pomóc najwierniejszemu w opracowaniu techniki, dzięki której będzie mógł przenieść Raena do ciała innej osoby niż Quall. Równolegle w wielu światach trwają wojny nie tylko między magami, ale również z wykorzystaniem magii mechanicznej. Tutaj również Tyen postanawia coś zaradzić i do pomocy postanawia sprowadzić swojego byłego ucznia Zack'a.

Rielle dowiadując się o współpracy Tyena z sojusznikami Raena traci całkowicie zaufanie do niego i przekazuje te informacje Baluce - liderowi Odnowicieli. Młoda czarodziejka wracając do świata, w którym ukrywali się z Quallem i swoją przyjaciółką dowiaduje się, że groźba ze strony Najwierniejszego dotarła do Qulla, a ten postanowił oddać się dobrowolnie w jego ręce. Podczas pościgu za nim zostaje ona przez niego umieszczona w świecie, z którego pobrał całą magię - jednocześnie blokując jej możliwość dalszego pościgu. Rielle postanawia przekształcić swoje ciało ponownie - tracąc nieśmiertelność ponownie staje się kreatorem - tym razem potężniejszym niż kiedykolwiek i w kilka chwil tworzy tyle magii by mogła opuścić ten świat.

Tyen natomiast poznaje Quall'a - próbują znaleźć wyjście z zaistniałej sytuacji. Chcą zapobiec w jakiś sposób powrotowi Raena i zapewnić bezpieczeństwo wszystkim Podróżnikom. W tym czasie Rielle dołącza do Odnowicieli chcąc odzyskać Qualla i ostatecznie uniemożliwić powrót Raena - sądzi, że Tyen (z którym jakiś czas temu spędziła kilka upojnych nocy) - może w dalszym ciągu być po stronie Najwierniejszego i do końca nie wie jak postąpić.

Podczas ostatecznej bitwy po obu stronach ginie wielu magów m.in. Ulma - jedyna nieśmiertelna Podróżniczka, która była starsza od Raena. W decydującym momencie Tyen postanawia wesprzeć ruch oporu. Jednocześnie w tym samym czasie Quall częściowo przyswaja wspomnienia Raena - upodabnia się do niego. Wszyscy w strachu patrzą na niego - a on rzuca się na Rielle i zabiera ją z tamtego świata. Trafiają do świata, w którym pierwotnie żyła młoda czarodziejka. Jak się okazuje potężny mag postanawia w spokoju, powoli przyswajać wiedzę po Raenie. Za nimi pojawia się Tyen oraz rodzice Baluki, a na konieć najwierniejszy. Tutaj zamyka się wiele wątków:

- Quall zostaje w świecie Rielle. Otrzymuje od Tyenna książkę i przez nią uczyć się będzie wspomnień Raena.
- Tyenn postanawia otworzyć swoją szkołę magii - przy wsparciu Tarrena, byłego mentora. Zostaje również okrzyknięty bohaterem przez Balukę.
- Rielle zajmuje się odtwarzaniem magii w ogołoconych światów.
- Najwierniejszemu częściowo przebacza się winy. Resztę życia ma poświęcić na pomoc ludziom, którzy ucierpieli przez niego lub jego popleczników. Razem z Zack`iem podobno zmieniają wygląd i przemierzają światy wdrażając swój plan w życie.


Podsumowując książka zamyka wiele wątków. Jednocześnie zostawia furtkę w postaci kolejnej przepowiedni - nieśmiertelnego kreatora, który może doprowadzić do rozdarcia światów. Niestety połowa książki to zwykłe rozciąganie jej na siłę - wszytko mogłoby zmieścić się na ~200-250 stronach - stąd też niższa ocena od poprzednich części.

Ostatni tom Prawa Millennium zamyka większość wątków powstałych w poprzednich częściach jednocześnie tworząc nowe.

Rielle pozostawiła na jakiś czas Qualla u podróżników by tam doszedł do siebie. Chłopiec dorasta i nadchodzi moment, w którym musi ona wziąć na swoje barki odpowiedzialność za jego dalszy rozwój. Jako, że młodzieniec bywa porywczy - jak każdy w jego wieku -...