Czy ktoś jeszcze marzy, że w końcu książki Trudi Canavan zostaną zekranizowane? :)
Przecież stworzone przez nią światy i historie są niemożliwie wciągające!
Myślałam, że moja miłość do fantastyki maleje z latami, ale książki Trudi trzymają mnie mocno na właściwym miejscu :)

Czy ktoś jeszcze marzy, że w końcu książki Trudi Canavan zostaną zekranizowane? :)
Przecież stworzone przez nią światy i historie są niemożliwie wciągające!
Myślałam, że moja miłość do fantastyki maleje z latami, ale książki Trudi trzymają mnie mocno na właściwym miejscu :)

Ten tom wyjątkowo mi się spodobał. Bohaterowie w tej części bardziej nabrali charakteru a ich czyny, choć nie zawsze dobre, to sprawiają, że można ich trochę zrozumieć. Akcja poprowadzona w tej części działa się szybko, ale jednocześnie była pełna akcji. Jako czytelnik nie zawiodłam się. Chociaż muszę przyznać, że zakończenie w porównaniu do reszty powieści już nie miało tego polotu.

Ten tom wyjątkowo mi się spodobał. Bohaterowie w tej części bardziej nabrali charakteru a ich czyny, choć nie zawsze dobre, to sprawiają, że można ich trochę zrozumieć. Akcja poprowadzona w tej części działa się szybko, ale jednocześnie była pełna akcji. Jako czytelnik nie zawiodłam się. Chociaż muszę przyznać, że zakończenie w porównaniu do reszty powieści już nie miało...

Trzecia część „Prawa Millenium” trochę mnie rozczarowała. Styl autorki muszę pochwalić – zarówno umiejętność opisywania, jak i skonstruowane przez nią prawa świata przedstawionego oraz zagadnienia kulturowe są na wysokim poziomie, ale po raz pierwszy nudziłam się podczas czytania jej tekstów. Przez prawie połowę książki praktycznie nic się nie dzieje, prócz przytaczanej relacji między Tyenem, a Rielle, czy też Quallem, a Rielle lub Tyenem, a buntownikami. Wiele z ukazywanych przez Trudi Canavan zdarzeń mogłam swobodnie przewidzieć i nie trzeba mi było czytać tych kilkuset stron. Chyba ani razu nie zostałam zaskoczona przez twórczynię tej powieści i z bólem stwierdzam, że ciężko mi było przebrnąć przez taką ilość treści.
Podobało mi się natomiast z jaką swobodą pisarka przedstawiła dylematy moralne Tyena. Uwielbiam to, jak T. Canavan tworzy wszelkie wątki psychologiczne i kulturowe, a także jak ukazuje skutki wybieranych przez innych decyzji, czy też jak bohaterowie podejmują wysiłki strategiczne w celu stawienia czoła narastającym konfliktom wokół nich. To właśnie dlatego tak bardzo lubię książki tej autorki – nie tylko pozwalają na poszerzenie swoich horyzontów, ale też świetnie pobudzają myślenie. Mimo tych plusów, jednak wolałabym żeby było więcej akcji, ponieważ w porównaniu z poprzednimi tomami, fabuła wypada naprawdę słabo.
Najbardziej wciągnęłam się pod koniec czytania powieści (wreszcie),samo zakończenie nie wydawało mi się takie oczywiste. Niby podejrzewałam jak się to wszystko może skończyć, a jednak mam pewien niedosyt i wciąż zastanawiam się, co będzie dalej oraz jak bohaterowie poradzą sobie wobec błędów przeszłości. Największy zawód odczułam z powodu zbyt małego wyjaśnienia kluczowych elementów fabularnych, nie dowiedziałam się także zbyt wiele o przepowiedni związanej z Prawem Millenium i kreatorami, dlatego liczę, że ostatni tom wszystko to wyjaśni. Według mnie jest to najsłabszy z tomów całej tetralogii i mam nadzieję, że w kolejnym Trudi Canavan się zrehabilituje.

Trzecia część „Prawa Millenium” trochę mnie rozczarowała. Styl autorki muszę pochwalić – zarówno umiejętność opisywania, jak i skonstruowane przez nią prawa świata przedstawionego oraz zagadnienia kulturowe są na wysokim poziomie, ale po raz pierwszy nudziłam się podczas czytania jej tekstów. Przez prawie połowę książki praktycznie nic się nie dzieje, prócz przytaczanej...

Bardzo nie lubię kończyć dobrych książek bo czuję po prostu pustkę. Pociesza mnie fakt, że dostaniemy jeszcze jeden tom
Zacznę od opinii na temat świata przedstawionego, który jest bardzo barwny i różnoraki. Uwielbiam po prostu jak zostały tu opisane podróże miedzy światami w mojej głowie to tak fajnie wygląda. Każda kultura jest inna, choć w moim odczuciu większość podobna była do tej naszej z bliskiego wschodu
Zdecydowanie moimi ulubionymi bohaterami byli Dahli i Zake. Polubiłam ich od samego początku! A gdy się okazało, że mają wspólny wątek to moje serce krzyczało z radości! Tak strasznie mi było szkoda Dahliego, więc ucieszyłam się ze pojawił się ktoś w jego życiu, który dawał mu iskierkę nadziei. Cieszę się, że przeżył i dali mu drugą szansę bo nie wytrzymałabym gdyby go zabili. Dobrze, że Zake chyba mu wybaczył jak wynika z epilogu. Ich wątek jest cudowny i mam nadzieję, że będą razem szczęśliwi, a sam Dahli poradzi sobie z swoimi wyrzutami sumienia. Ich relacja została poprowadzona tak delikatnie i bardzo mi się spodobała. Jestem osobą, której trudno dogodzić w romansach bo nic mi nie odpowiada, ale ta relacja była cudowna i potrzebuję więcej tej dwójki! Dajcie mi jakiś sequel o nich, a będę szczęśliwa po wsze czasy. Chce wiedzieć jak Dahli radzi sobie z tym wszystkim co uczynił
Nie raz mnie książka zadziwiła, że musiałam przestać czytać i przeanalizować co się dzieję, co doprowadzało mnie do osłupienia i irytacji w lekko dobrym znaczeniu tych słów
Nie wiem jak u innych, ale scena z pułapką w bazie Dahliego wywołała we mnie szok i nutę przerażenia. W mojej głowie stanął obraz zmasakrowanych ciał i to było takie, ach teraz opisać moich uczuć nie umiem!
Smutno też było mi, gdy dowiedziałam się o śmierci Ulmy. Taka spoko postać! Chciałabym się więcej o niej dowiedzieć bo w sumie wiemy mało jak na kogoś kto żył dłużej niż Raen
Cieszę się też, że pomimo początkowego romansu Tyren i Rielle nie zostali razem. Gdy dowiedziałam się, że kochają się to zrobiłam skwaszoną minę bo ja zawsze wolałam Vella i Tyrena jako duet, ale przez informacje jakie dostaliśmy w końcówce tomu na temat ludzkiej książki to, raz smutno mi się zrobiło, a dwa już tego wszystkiego nie widzę. Rielle i Tyren mogliby być dobrym związkiem, gdyby ich romans nie spieszył na złamanie karku. Ja wolę jak to powoli kwitnie bo musze zauważyć chemię, by uznać to co widzę
Analizując ten tytuł zauważyłam jeden nie rozwiązany wątek. Jeśli przeoczyłam informacje do tego, proszę mnie poprawić. Chodzi o to, że Tyrena ścigała grupa ludzi, którzy chcieli odebrać jemu Velllę. Skąd dowiedzieli się o tej książce? To sam mężczyzna się zastanawia wraz z nami.
Jeśli ktoś chciałby podyskutować o całej serii jestem chętna zawsze i wszędzie bo lubię dzielić się moimi przemyśleniami, a zbyt często nie mam z kim
Pozdrawiam i życzę smacznej kawusi lub herbatki <33

Bardzo nie lubię kończyć dobrych książek bo czuję po prostu pustkę. Pociesza mnie fakt, że dostaniemy jeszcze jeden tom
Zacznę od opinii na temat świata przedstawionego, który jest bardzo barwny i różnoraki. Uwielbiam po prostu jak zostały tu opisane podróże miedzy światami w mojej głowie to tak fajnie wygląda. Każda kultura jest inna, choć w moim odczuciu większość podobna...

Nie ma co autorce odmówić kreatywności i pomysłowości. Jej kreowanie nacji z jednej strony jest bardzo zaskakujące, z drugiej używa ona oczywistych zamysłów, które ostatecznie kreują totalnie inne założenia i style życia niż nasze. Jest tylko jeden autor, który w tym aspekcie dorównuje jej pomysłowości (albo ona jemu - B.S.).
Jeżeli chodzi o historię, to była jak najbardziej zajmujące, ale również już dawno nie spotkałam się z sytuacją, w której "wygrana" jednej ze stron pozwala tak szybko i bezproblemowo przejść do normalnego życia. Nie jestem pewna jak powinnam się nastawiać na IV tom, ponieważ 3 daje poczucie zakończenia, jednak wciąż ze dwie rzeczy nie są tam uściślone i wydaje się, że można z tego jeszcze dużo wycisnąć. W związku z tym, na pewno sięgnę po IV tom, a wszystkim zainteresowanym i przede wszystkim lubiącym dobrą i oryginalną fantastykę, Trudi Canavan szalenie polecam.

Nie ma co autorce odmówić kreatywności i pomysłowości. Jej kreowanie nacji z jednej strony jest bardzo zaskakujące, z drugiej używa ona oczywistych zamysłów, które ostatecznie kreują totalnie inne założenia i style życia niż nasze. Jest tylko jeden autor, który w tym aspekcie dorównuje jej pomysłowości (albo ona jemu - B.S.).
Jeżeli chodzi o historię, to była jak...

elementy sci-fi mnie trochę odrzucają ale warto przeczytać całą serię.

elementy sci-fi mnie trochę odrzucają ale warto przeczytać całą serię.

Pomimo że faktycznie trafia w mój gust czytelniczy, niekoniecznie mnie zachwyciła a na pewno nie czytałam jej z zapartym tchem. Dobra lektura jednak nie rewelacyjna. Postać Kettin bardzo powierzchownie opisana, brakło mi odpowiedzi na pytania "dlaczego?" , "skąd?" "po co ?", za mało wnikliwa analiza negatywnego bohatera - co bardzo cenię w książkach. Ponieważ łatwo jest skupić się na "tych dobrych", a gorzej sobie wyobrazić i wyrazić dlaczego ktoś jest zły i w jaki sposób to sobie układa w głowie. Fajna opowieść na czwórkę, brakuje jej głębi, choć niektóre cytaty na pewno zapadają w pamięć.

Pomimo że faktycznie trafia w mój gust czytelniczy, niekoniecznie mnie zachwyciła a na pewno nie czytałam jej z zapartym tchem. Dobra lektura jednak nie rewelacyjna. Postać Kettin bardzo powierzchownie opisana, brakło mi odpowiedzi na pytania "dlaczego?" , "skąd?" "po co ?", za mało wnikliwa analiza negatywnego bohatera - co bardzo cenię w książkach. Ponieważ łatwo jest...

1 czesc byla OK
2 czesc byla Fajna i przyjemna
3 czesc jest slaba, dalo by sie zrobic to lepiej. Postac qalla nijaka, fabuła przewidywalna wrecz prawie bez zwrotow akcji.

1 czesc byla OK
2 czesc byla Fajna i przyjemna
3 czesc jest slaba, dalo by sie zrobic to lepiej. Postac qalla nijaka, fabuła przewidywalna wrecz prawie bez zwrotow akcji.

Kontynuacja wcześniejszej historii. Czytałem z wielkim zaciekawieniem i nie mogłem doczekać się co będzie dalej. W mojej ocenie Canavan stworzyła bardzo wyraziste charaktery. Pokazała ich rozwój, ewolucje. Można się do nich przywiązać. Nie pozostaje nic jak przejść do kolejnej, ostatniej części.

Kontynuacja wcześniejszej historii. Czytałem z wielkim zaciekawieniem i nie mogłem doczekać się co będzie dalej. W mojej ocenie Canavan stworzyła bardzo wyraziste charaktery. Pokazała ich rozwój, ewolucje. Można się do nich przywiązać. Nie pozostaje nic jak przejść do kolejnej, ostatniej części.

Wojna. Niebezpieczne maszyny. Tysiące światów pogrążonych w chaosie. Troje wielkich magów, którzy mogą to wszystko naprawić lub zniszczyć.

"Obietnica następcy" utrzymana jest w podobnym klimacie co poprzednie tomy. Co prawda akcja rozwija się powoli, przez co książka na początku może wydawać się nudna. Zmienia się do jednak w drugiej połowie. Charakterystyczny dla "Prawa Milenium" podział na części o Rielle i Tyenie, kończące się w zajmujących momentach powoduje, iż czytelnik nie może oderwać się od tekstu, ciekaw rozwoju sytuacji.

Przejdźmy teraz do naszych bohaterów. Na pierwszy ogień weźmy Tyena. Szczerze powiedziawszy, niewiele się tu zmieniło od poprzedniej części. Mężczyzna z pozoru ciągle działa na dwa fronty. Mam wrażenie, że sam nie wie czego chce. Pomóc Rielle? Oddać Velli ciało? Wskrzesić Reana? Zakończyć wojny pogrążające niezliczone światy? Mam co do niego mieszane uczucia. Powiedziałbym nawet, że jest mi go trochę szkoda.

Inaczej ma się sytuacji Rielle. Z każdym rozdziałem coraz bardziej lubię tą bohaterkę. Od "Złodziejskiej magii" przeszła niezwykłą metamorfozę. Stara się pomagać wszystkim jak może, jednocześnie zachowując wymaganą w jej sytuacji rozwagę. Jest zdeterminowana, by dotrzymać złożonej obietnicy i zadbać o bezpieczeństwo Qallla, pomimo iż chłopak jest jej bardzo niechętny.

No właśnie. Qall. Postać odgrywająca w tej książce może nie decydującą rolę, ale wpływająca na rozwój zdarzeń. Wyróżnia się na tle pozostałych bohaterów swoim uporem i ignorancją. Można to jednak zrzucić na jego względnie młody wiek i trudności jakie go to tej pory spotkały. Jest też nieprzewidywalny. Dlaczego? To już należy doczytać ;)

Podsumowując, " Obietnica następcy" to książka zdecydowanie godna polecenia. Nie jest to tzw. młodzieżówka. Myślę, że twórczość Trudi jest odpowiednia dla naprawdę szerokiego grona odbiorców.

Wojna. Niebezpieczne maszyny. Tysiące światów pogrążonych w chaosie. Troje wielkich magów, którzy mogą to wszystko naprawić lub zniszczyć.

"Obietnica następcy" utrzymana jest w podobnym klimacie co poprzednie tomy. Co prawda akcja rozwija się powoli, przez co książka na początku może wydawać się nudna. Zmienia się do jednak w drugiej połowie. Charakterystyczny dla...