Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Spoko małomiasteczkowy klimat, fajne relacje między bohaterami, ale druga połowa książki mocno mi strzyka fabularnie.
Dialogi często wyrywały mnie z fabuły podawaniem informacji wprost i szkolniackim językiem.
Mam poczucie spłaszczenia wątku, postaci Matki i brakowało mi wpuszczenia tego wątku w dialog z którymś innym (np. żeby jakaś główniejsza postać też miała trudność z poświęcaniem się, lub z rolą opiekuńczą - tego nie było) - przez to całość wypadła dla mnie płasko.
Kilkukrotnie rzeczy udały się dzięki magicznej różdżce autorki (telefon i rozwiązanie wątku człowieka z lasu)
Wątki tak się pomieszały w III akcie, że już całkowicie zapomniałam, że zaginęła jakaś dziewczyna.
I wyszłam z powieści bez czegoś więcej niż wzruszenie ramion. A szkoda, bo książka miała wspaniały potencjał.

Spoko małomiasteczkowy klimat, fajne relacje między bohaterami, ale druga połowa książki mocno mi strzyka fabularnie.
Dialogi często wyrywały mnie z fabuły podawaniem informacji wprost i szkolniackim językiem.
Mam poczucie spłaszczenia wątku, postaci Matki i brakowało mi wpuszczenia tego...

Rozwiń Zwiń

Pierwsza połowa, prywatnego doświadczenia - piękna, miałam ciarki w trakcie czytania, taka to była niesamowita opowieść o tym jak człowiek może się diametralnie zmienić. Drugą część czyta się jak zwykłe wywiady przeprowadzone pod tezę. Brakowało mi więcej opowieści o doświadczeniu autora a mniej o innych ludziach.

Pierwsza połowa, prywatnego doświadczenia - piękna, miałam ciarki w trakcie czytania, taka to była niesamowita opowieść o tym jak człowiek może się diametralnie zmienić. Drugą część czyta się jak zwykłe wywiady przeprowadzone pod tezę. Brakowało mi więcej opowieści o doświadczeniu autora a...

Rozwiń Zwiń