Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Tytuł naprawdę zachęca do lektury... Spodziewałam się po tej książce więcej. Jest krótka, napisana zbyt prostym językiem, tematy w niej poruszane - zbyt ogólne jak na taką objętość, rzucone ot tak, bez należytego porządku. Za dużo było w niej wnioskowania typu: "należy robić to i to, ale rozsądnie i z umiarem". Osób nieprzekonanych do klasycznej metody wychowywania dzieci na pewno nie przekona - autor raczej nie silił się na argumenty. Spodziewałam się raczej, że nowoczesne metody wychowywania zostaną tutaj naprawdę celnie wypunktowane, a tak nie jest. Po lekturze książki warto zapisać sobie pewne pojedyncze porady na przyszłość, ale jako całość - nie broni się, a szkoda.

Tytuł naprawdę zachęca do lektury... Spodziewałam się po tej książce więcej. Jest krótka, napisana zbyt prostym językiem, tematy w niej poruszane - zbyt ogólne jak na taką objętość, rzucone ot tak, bez należytego porządku. Za dużo było w niej wnioskowania typu: "należy robić to i to, ale rozsądnie i z umiarem". Osób nieprzekonanych do klasycznej metody wychowywania dzieci...

Wiadomo, że niektóre porady i zalecenia trącą już mocno myszką, ale generalnie jak na tamte czasy poradnik był bardzo przydatny i obejmował wiele tematów w zwięzłej formie.

Wiadomo, że niektóre porady i zalecenia trącą już mocno myszką, ale generalnie jak na tamte czasy poradnik był bardzo przydatny i obejmował wiele tematów w zwięzłej formie.

Mam nadzieję, że to tylko fatalne polskie tłumaczenie. Książkę źle się czytało, wierszyki nie miały rytmu, melodyjności, sensu, były rozrzucone bez ładu i składu. Tylko ilustracje trzymają wysoki poziom.

Mam nadzieję, że to tylko fatalne polskie tłumaczenie. Książkę źle się czytało, wierszyki nie miały rytmu, melodyjności, sensu, były rozrzucone bez ładu i składu. Tylko ilustracje trzymają wysoki poziom.

Z jednej strony dobrze, że autorka zwróciła uwagę na niebezpieczeństwa związane z różnymi terapiami, a z drugiej - za bardzo przedstawiła sytuację zero-jedynkowo, skrajnie negatywnie. Po lekturze miałam wrażenie, że psychologia jest zupełnie niepotrzebna, szkodliwa i nikt nie powinien mieć z nią nic wspólnego. Treść książki na pewno nie będzie dla wszystkich akceptowalna, została napisana raczej z punktu widzenia osoby wierzącej lub takiej, która nie jest wrogo nastawiona do religii katolickiej. Ja się do takich osób zaliczam i rozumiem szkodliwość omówionych w książce terapii. Książka jednak jest zbyt krótka i nie wyczerpuje tematu, powinna mieć inny tytuł, typu "Niebezpieczne psychoterapie", psychologia bowiem nie zamyka się tylko w psychoterapii, ale również opisuje świat wewnętrzny w człowieku i jego wpływ na świat zewnętrzny. Ostatni rozdział, "Co zamiast psychologii", również nie wyczerpał tematu i nie zaspokoił mojej ciekawości, mimo iż jako osoba wierząca rozumiem, że jedyną odpowiedzią na problemy w życiu jest zwrócenie się ku Bogu i nawrócenie. Nie znalazłam jednak odpowiedzi na nurtujące mnie przez całą lekturę pytanie, czy w takim razie coś w tej psychologii jest pozytywnego, bezpiecznego, co może dać człowiekowi, co warto o niej czytać i wiedzieć.

Z jednej strony dobrze, że autorka zwróciła uwagę na niebezpieczeństwa związane z różnymi terapiami, a z drugiej - za bardzo przedstawiła sytuację zero-jedynkowo, skrajnie negatywnie. Po lekturze miałam wrażenie, że psychologia jest zupełnie niepotrzebna, szkodliwa i nikt nie powinien mieć z nią nic wspólnego. Treść książki na pewno nie będzie dla wszystkich akceptowalna,...